دکتر خلیل رفاهی در کتاب گردش ایام میگوید:
زمانی درقم طلبه بودم بعلت خامی وبی ارتباطی با جامعه معتقد بودم، فقط کسی که در قم باشد و روحانی، بافضیلت است
اما وقتی در دوره ای که دانشگاه تهران بودم بااشخاص با فضیلت روبه روشدم فهمیدم که درخارج از قم و در افراد غیر روحانی افراد ارزشمند وجود دارد، اما باز شیعه بودن را شرط اصلی میدانستم،
بعد با سفر به کشورهای عربی فهمیدم که بین سایر فرقه های اسلامی هم انسان ارزشمند یافت میشود،
پس از سفربه اروپا به این نکته واقف شدم که دربین سایر ادیان نیز انسان ارزشمند هست،
ولی در ژاپن حادثه ای برایم رخ داد که فهمیدم فضیلت و انسانیت به زبان و مکان و نژاد و مذهب و رنگ نیست.
برای غذا به رستورانی بزرگ و شلوغ رفتم و به جاهای دیگر سری زدم چند ساعت بعد ناگهان یادم آمد که ساکم راکه تمام زندگیم داخل آن بود در آن رستوران جا گذاشته ام با عجله رفتم و با کمال ناباوری دیدم ساکم همانجاست و پیرمردی کنار آن نشسته.
او گفت: وقتی دیدم ساکت را فراموش کردی با اینکه وقت دندانپزشکی داشتم ماندم تا برگردی.
از او تشکر کردم و گفتم خدا به شما اجر بدهد ولی او گفت:”من به خدا اعتقادی ندارم،من به انسانیت معتقدم”
از: فیس بوک بامداد آزادی
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید