مهرداد کاظمی: تهران آسمان آبی ندارد …

چهارشنبه, 26ام آبان, 1395
اندازه قلم متن

شهر تهران را دود گرفته ، نفس‌ها به شماره افتاده ، دید افقی در شهر به حداقل رسیده ، رفت‌و‌آمدها به مراکز درمانی بیشتر شده و چراغ‌های هشدار و خطر بار دیگر روشن شده است.

mehrdad-kazemi

مهرداد کاظمی –  فیلمساز و فعال اجتماعی

داستان آلودگی هوای تهران آنقدر کهنه شده که در هزارتوی مشغله های فکری مردم پایتخت ، اهمیت خود را از دست داده است ، و دیگر نه تنها کسی منتظر هوای سالم نیست ، بلکه حتی از کنار هوای

آلوده هم بی تفاوت عبورمی کند .

این جریان شاید ساده به نظر برسد اما واقعیت این است که بی تفاوتی مردم و به تبع آن مسئولان به قیمت سنگین جان و سلامتی شهروندان تمام می شود .

ذرات ریز معلق منواکسید کربن ، اکسیدهای نیتروژن ، اکسیدهای گوگرد و… تنها بخش از گازهای سمی است که هر روز خوانده و ناخوانده در اعماق ریه های مردم جاخوش می کند و برایش فرقی نمی کند که قربانی کیست و چند سال دارد ، کودک است یا پیر ، سالم است یا بیمار ، تهرانی است یا شهرستانی ، بالا شهری است یا پائین شهری.

آلودگی هوا با توجه به پیامدهای زیانبارش به یکی از ملموس‌ترین معضلات زیست محیطی تهران ، پایتخت ایران و چندین شهر دیگر ایران تبدیل شده‌است  .

آمارها نشان می‌دهد که در روزهای تشدید آلودگی هوای تهران ، شمار بیماران تنفسی تا ۶۰ درصد افزایش می‌یابد . بیشترین عامل مرتبط با تشدید بیماری‌های سیستم قلبی ، عروقی و ریوی ، افزایش آلاینده‌های دی اکسید گوگرد ، ذرات معلق و منواکسید کربن است ، به طوریکه آلودگی هوا در تهران به طور متوسط موجب کاهش ۵ سال از عمر تهرانی‌ها شده‌است .

مسئوولان نیز این سال‌ها که کار آلودگی هوا به‌تعطیلی کلانشهرها رسیده است ، فقط نقش اعلام‌کننده روزهای تعطیلی را برعهده گرفته‌اند و انفعال آنها به جایی رسیده که هیچ اقدام جدید و تاثیرگذاری در این سال‌ها انجام نشده است .

شاید با نگاهی به مشکلات عدیده اقتصادی که در حال حاضر با آنها مواجه هستیم مشکلات زیست محیطی کمتر جلب توجه کند .

چه کسی به آلودگی هوا فکر می کند وقتی که آوردن یک لقمه نان بر سر سفره دشوار باشد .

تعطیلی های اخیر به خاطر آلودگی هوا یک مشکل مزمن نه تنها برای محیط زیست بلکه برای اقتصاد کشور است.

آلودگی هوای شهرهای مختلف کشور به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شده و به همین دلیل به طور جدی به آن نمی اندیشیم.

هر ساله ، دولت با چند روز تعطیل کردن مراکز آموزشی و اداری در تهران و دلبستن به بادی که هوای شهر را تا حدی قابل استنشاق کند با بحران آلودگی هوا مقابله می کند .

هزینه های بهداشتی مرتبط با آلودگی هوا نیز واضح و آشکار است . آلودگی شدید هوا باعث بروز بیماری های تنفسی قلب و عروق چون سرطان ریه ، عفونت دستگاه تنفسی ، تنگی نفس ، برونشیت ،  تپش قلب و کاهش قابلیت تنفسی شش ها در کودکان می شود .  در تحقیقی که در سال ۱۰ سال پیش تحت عنوان طرح جامع ارزیابی خسارات بهداشتی آلودگی هوای تهران منتشر شد ، پایتخت کشور به تنهایی هر سال بیش از ۷۰۰ میلیون دلار از این بابت هزینه می دهد .

می دانیم دولت با کاهش درآمد مواجه است و بعید به نظر می رسد به زودی برای از بین بردن آلودگی یا کم کردن هزینه های آن اقدامی انجام دهد ، اما دولت می تواند با فرهنگ سازی ضوابط زیست محیطی اعمال کند تا دست کم در درازمدت برای بنگاه های اقتصادی هزینه افزوده ای نداشته باشد و به کاهش آلودگی کمک کند تا به تدریج رقابت پذیری صنایع ما بهبود حاصل کند .

آلودگی هوا نمونه روشنی از اثرات خارجی یا جانبی است .  راه حل معمول برای چنین مشکلاتی این است که هزینه های چنین اثراتی را به آنهایی که هوا را آلوده می کنند بازگرداند تا او در محاسبات داخلی خود این هزینه را متقبل شود .

مایکل پورتر، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد ، معتقد است ضوابط جدی زیست محیطی که شامل جریمه هستند باعث افزایش کارآمدی و خلاقیت در فناوری می شود .  هزینه هایی که امروز برای تبعیت از چنین ضوابطی می پردازیم در درازمدت جبران خواهد شد و نتیجه آن کاهش در کل هزینه ها خواهد بود .  این ضوابط مصرف انرژی را کاهش خواهد داد و باعث افزایش رقابت پذیری صنایع ما خواهد شد .

از طرفی کشمکش‌ها بین سازمان‌های مرتبط با آلودگی هوا در حالی ادامه دارد که به نظر می‌رسد بحث آلودگی هوا هم مانند ترافیک ، معضلی چند وجهی با متولیان متعدد است که همچون همیشه هر یک می‌کوشند تا دیگری را به کوتاهی و قصور در انجام وظایف خود متهم کنند.

راستی هیولای سیاه آلودگی هوای تهران چند قربانی دیگر در سال ۹۵ خواهد گرفت..؟

سوالی که پیش می آید این است که چرا مردم در بحث آلودگی هوا مشارکت نمی کنند .

و پاسخ آن خیلی صریح است ، چون مردم به خوبی اطلاع رسانی نمی شوند ، چون نگرش و رفتار مثبت در این زمینه ندارند .

بهتر نیست فرهنگ سازی را از خود مردم شروع کنیم و هشدارهای واقعی را به آنان گوشزد کنیم تا خود آنها خیلی از مسائل را در کاهش آلودگی هوا رعایت کنند.

اینجاست که جای خالی صدا و سیما در این میان به خوبی به عنوان یک رسانه ملی و فرهنگ سازی و پیامدهای هشداری و آموزش همگانی در فضای مجازی به خوبی احساس می شود …

حال تهران بزرگ خوب نیست و می رود تا به زودی او را از نفس بیندازد .

از: اقتصاد ایران آنلاین


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.