دوشنبه, ۲۸ فروردین, ۱۳۹۱
بیش از یکصد و پنجاه کارگر کارخانه فولاد زاگرس در اعتراض به تعطیلی کارخانه در یک ماه گذشته در مقابل فرمانداری قروه تجمع کردهاند.
ایلنا: این کارگران که با سوابق ۱۰تا ۲۰ سال خدمت در آستانه اخراج قرار دارند نسبت به جایگزینی نیروهای جدید غیر بومی که توسط مدیر عامل جدید کارخانه صورت گرفته است معترض هستند.
نماینده کارگران که در این تجمع حضور دارد گفت: مدیریت جدید کارخانه با جذب نیروهای غیر بومی که تعداد آنها به ۱۵۰ نفر میرسد به کارگران شاغل این کارخانه گفتهاند فعلا در سر کار خود حاضر نشوند.
این کارگر معترض که خواست نامش فاش نشود گفت: ۲۵ نفر از کارگرانی که در لیست اخراج قرار دارند پیش از این دچار حوادث ناشی از کار شدهاند اما با این حال مدیران کارخانه حاضر به تمدید قرارداد آنان نیستند.
بنا بر این گزارش هم اکنون چند تن از کارگران به عنوان نماینده کارگران معترض وارد فرمانداری قروه شده و با مسئولین استانی و شخص فرماندار وارد مذاکره شدهاند.
این کارخانه در استان کردستان در بیست کیلومتری جاده شهر سنندج، در روستای کریم آباد واقع شده است.
کارخانه ذوب آهن فولاد زاگرس که از سال ۱۳۸۲ به بهره برداری رسید و بزرگترین پروژه صنعتی استان کردستان به شمار میرفت، با تولید سالیانه ۷ هزار تن چدن خام و اشتغال۳۵۰ کارگر از دو ماه گذشته تولید نداشته و یک ماه است که به صورت موقت تعطیل شده است.
جمعی از کارگران معترض کارخانه فولاد زاگرس با ارسال نامهای به خبرگزاری ایلنا در خصوص مشکلاتی که باعث شده فعالیت این کارخانه متوقف شود و امنیت شغلی کارگران به خطر بیافتد، اعلام کردند: کارخانه ذوب آهن فولاد زاگرس که تولید کننده شمش چدن است از دو ماه قبل تولید خود را متوقف کرده و یک ماه است که مسئولان از ورود ۳۰۰ کارگر به محوطه کارخانه ممانعت میکند.
به گفته کارگران معترض، جهت افزایش مشکلات کارخانه روز شنبه کارگران این کارخانه در مقابل فرمانداری قروه تجمع کرده ولی متاسفانه کسی پاسخگو نبوده است.
کارگران کارخانه ذوب آهن فولاد زاگرس افزودند: با وجود اینکه در سال جدید هیچ قرارداد کاری با کارگران منعقد نشده است، مدیران کارخانه کارگران را مجبور به تسویه حساب و دریافت سنوات سالهای گذشته کردهاند.
آنان با انتقاد از نحوه مدیریت کارخانه ذوب آهن زاگرس، خواستار تغییر مدیر عامل شده و افزودند: مدیر عامل با استخدام تعداد زیادی از کارگران غیر بومی، تلاش میکند کارگران بومی با سوابق چندین ساله را اخراج کند.
در ادامه کارگران بر حذف شرکت پیمانکار و انعقاد قرارداد مستقیم با کارفرمایان اصلی تاکید کردند و اظهار داشتند: با انعقاد قرارداد دو ماهه کارگران بعد از ۱۰ سال کار هنوز امنیت شغلی ندارند.
از دیگر مشکلات این کارگران عدم اعلام کد صحیح مشاغل سازمانی بر اساس نوع شغل مندرج در قراداد و نبود امنیت جانی ذکر شده که متاسفانه در مورخه دوازدهم مهرماه سال ۹۰ باعث مرگ یکی از مهندسین برق بنام کمیل ملکی شده بود.
این کارگران، عدم توجه به تجهیزات و ایمن سازی محیط کار را عامل بروز بیماریهای زودرس ناشی از کار از جمله بیماریهای ریوی دانستهاند و معتقدند: در مواردی پیمانکار کارگران بیمار را اخراج کرده و سایر کارگران بیمار از ترس اخراج رنج بیماری را تحمل میکنند.
در پایان کارگران معترض گفتهاند: متاسفانه بعد از چند سال کار وتلاش شاهد این هستیم که کارخانهای با این عظمت که با تلاش و کوشش متخصصان و کارگران رونق گرفته است، با سیاستهای نادرست مدیران و مسئولین غیر متخصص رو به نابودی و ورشکستگی رفته و ما از مسئولین می خواهیم قبل از اینکه این واحد نیز بطور جدیتری دچار مشکل شود بداد کارخانه و کارگران آن برسند.