مصطفی دانشجو، وکیل درویشان گنابادی یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران از دانشگاه اخراج شد

دوشنبه, 1ام خرداد, 1396
اندازه قلم متن

مصطفی دانشجو، وکیل درویشان گنابادی یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران از دانشگاه اخراج شد. او از وکلای دراویش طریقه گنابادی است که اول بار در سال ۱۳۹۰ در جریان بازداشت اعضای پایگاه «مجذوبان نور» و وکلا و فعالان دراویش بازداشت شد. اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی، عضویت در فرقه ضدنظام، این وکیل و فعال دراویش را به چهار سال زندان محکوم کرد. پرونده وکالتش از سوی قوه قضائیه لغو شده بود و حالا با گزارش مراکز امنیتی با ادامه تحصیل او در دوره کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی مخالفت شده است. آقای دانشجو روز شنبه، از دانشگاه اخراج شد.

شما اردیبهشت ماه سال ۹۴ از زندان آزاد شدید. آیا به شما ابلاغ کرده بودند که پس از آزادی، حق تحصیل، سخنرانی، فعالیت های اجتماعی در حوزه اعتقادی خودتان را ندارد یا نه؟

بعد از آزادی از زندان خیر. هرگز به من یا دوستانم هیچ ابلاغیه ای واصل نشد. اما هر زمان برای اخذ پرونده وکالت یا تحصیل اقدام کردیم، با مخالفت هایی از سوی نهادهای امنیتی روبرو شدیم.

خبری که بعد از انتخابات میان هیاهوی پیروزی حسن روحانی و شکست ابراهیم رئیسی گم شد، اخراج شما از دانشگاه بود. شما تحصیل در رشته حقوق جزا و جرم شناسی را از چه زمانی آغاز کردید و دقیقا فکر می کنید چرا باید با ادامه تحصیل شما در دانشگاه مخالفت شود؟

من از بهمن ماه سال گذشته ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را آغاز کردم. تقریبا در این مدت مشکل خاصی هم وجود نداشت. عصر روز شنبه از طرف دانشگاه با من تماس گرفتند و گفتند براساس نامه ای که از معاونت آموزشی دانشگاه به ما رسیده، شما دیگر خق تحصیل ندارید. من یکشنبه صبح به دانشگاه رفتم تا از مسئولین استعلام بگیرم. به من گفته شد براساس نامه حراست مرکزی دانشگاه آزاد و البته ابلاغیه نهادهای امنیتی، دانشگاه دستور گرفته که بنده از ادامه تحصیل محروم شوم.

از بهمن ماه سال قبل یا حتی از وقتی از دانشگاه آزاد شدید، فعالیتی برای برانگیختن حساسیت های امنیتی در ایران داشتید؟ مثل سخنرانی، تشکیل جلساتی که همین نهادها با آن مخالفت دارند یا فعالیتی که حساسیت برانگیز باشد؟
بنده عضو مدیران سایت مجذوبان نور هستم. این پایگاه خبری پیش و پس از آزادی من هم به کار خودش ادامه می داد و اخبار مربوط به دروایش گنابادی را منعکس می کرد. اگر این مسئله مورد توجه مسئولین است که بله فعالیت داشتم، اما غیر از این هیچ چیز دیگر نبوده. شاید فعالیت در یک پایگاه خبری می تواند موجب ممنوعیت یک فرد از ادامه تحصیل شود. به هرحال بنده چه قبل از زندان و چه پس از آن، در پایگاه مجذوبان نور جزو مدیران بودم و هنوز هم هستم.

یعنی بهمن ماه که شما تحصیل در کارشناسی ارشد را آغاز کردید هم جزو مدیران این پایگاه خبری بودید. اما ممانعتی وجود نداشت. طی این مدت ابلاغیه یا تذکر شفاهی به شما داده نشد که مدیریت «مجذوبان نور» را کنار بگذارید یا اخطاری در مورد احتمال اخراج از دانشگاه نداشتید؟

تا قبل از اعلام حکم هیچ موضوع خاصی نبود. حتی بی احترامی یا مسئله ای که نشان دهد ممکن است فعالیت های ما دوباره حساسیت برانگیز باشد وجود نداشت. من عرض کردم که پس از آزادی از زندان فعالیت های من در این پایگاه مشخص بود. اما روز شنبه ناگهان با برگه ای روبرو می شوم که روی آن نوشته ممنوعیت از تحصیل.

شما خودتان تحصیل کرده حقوق هستید و به نوعی وکیل محسوب می شوید. این ممنوعیت از ادامه تحصیل را مقدمه ای برای بازداشت دوباره می بینید یا این که متصور هستید در آینده می توانید چنین مشکلی را با شکایت به مراجع قضایی حل و فصل کرد؟

این که می فرمایید احقاق حق و اعتراض به حکم، باید بگویم قطعا من از مراجع قانونی پیگیری خواهم کرد. این مسئله را به وکلای خودم هم اعلام کردم و باید مشخص شود که چرا باید جامعه دراویش از تحصیل آزاد در ایران محروم باشند. اما به طور کلی باید نگاه امنیتی از دراویش برداشته شود. شما می گویید آیا ممکن است این یک مقدمه باشد؟ من بدون این که من یا دوستانم از تحصیل و پروانه وکالت محروم و ممنوع شویم هم چنین خطری وجود داشته و دارد. ما خواهان برداشته شدن فضای امنیتی از سقف زندگی اجتماعی خودمان هستیم.

شما کار وکالت می کنید. تحصیل شما هم حقوق است و جزا. پس بهتر می توانید راهکاری برای خروج از این فضا لااقل به صورت تئوری داشته باشید.

راهکار خاصی مدنظر من نیست. یک راه وجود دارد و آن هم برداشتن این محدودیت ها و محرومیت هاست. راه دیگری وجود ندارد. ما برای تحصیل و آزادی، نیاز به تئوری نداریم. اگر حقوق اجتماعی دقیقا برای همه مردم یکسان است، پس دیگر ممنوعیت معنایی ندارد. اگر هم نیست که باید دیوارها و محدودیت ها را برداشت.

این محدودیت ها و محرومیت ها فقط شامل حال شما نبوده. فعلا آخرین نفر از جامعه دراویش شما هستید.

دقیقا. در همین ماه های اخیر موارد زیادی داشتیم. مثلا آقای «فرشید یدالهی» از وکلای دادگستری که با هم در زندان بودیم هم از ادامه تحصیل در دانشگاه شیراز محروم شده اند. ایشان هم به دادگاه و دانشگاه اعتراض کردند، اما هنوز به نتیجه نرسیده اند. نمونه دیگر جناب دکتر طاووسی هستند با مدرک دکترای عرفان. دکتر طاووسی پس از ۱۶ سال سابقه در سازمان میزاث فرهنگی، از کار برکنار شدند. اعتراض ایشان همچنان برقرار است اما بی حاصل مانده. دکتر شهرام پازوکی از اساتید دانشگاه بودند که با حکم نهادهای امنیتی از ادامه تدریس محروم شدند. همین طور دکتر صابری دیگر استاد دانشگاه که با ارتقای هیئت علمی ایشان از سوی وزارت اطلاعات مخالفت شده. این بخشی از مشکلات دراویش است که باید واقعا مورد بررسی قرار بگیرد.

اتفاق عجیب در مورد اخراج شما از دانشگاه، همزمانی با اعلام نتایج ریاست جمهوری بود. واقعا میان این همزمانی در پیروزی حسن روحانی با اخراج یک درویش از ادامه تحصیل، ارتباطی می بینید؟

– خب در فضای به شدت آلوده و سیاست زده کنونی ایران هرگونه احتمالی منتفی نیست. موضوع اخراج من از دانشگاه و همزمانی اش با انتخابات ریاست جمهوری قاعدتا می توانست محصول یک فکر و برنامه باشد و من اصلا این فرضیه را رد نمی کنم. اما مسئله اساسی بنده، این بازی سیاسی نیست. من مشتاق به برخورداری از حق طبیعی برای خودم و همکاران و دوستانم از حقوق اولیه شهروندی هستم.
از: ایران وایر


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.