دکتر بابک زمانی
بابک زمانی . رئیس انجمن سکته مغزی
درخواست‌های جامعه پزشکی و سیستم سلامت از دولت دوازدهم بسیار است؛ اما اگر نگارنده تنها یک خواسته کلیدی داشته باشد که احیانا بسیاری از مشکلات هم از طریق آن حل خواهد شد، بی‌تردید چیزی نخواهد بود؛ جز گسترش هرچه بیشتر ارتباطات جامعه پزشکی کشور با طب بین‌الملل. در اثبات این مدعا کافی است به حقایق و نکاتی چند اشاره کنم: – حرفه پزشکی تنها یک‌سری اعمال و دستگاه و تکنیک که آنها را از روی بروشور و یک دوره کارآموزی هم می‌توان دریافت، نیست. بیش و فراتر از آن نوعی فرهنگ و سنت است که نه با کتاب و دوره و بورس که تنها با کار و زندگی فراچنگ می‌آید. بیهوده نیست که بخش مهمی از کادرهای تخصصی پزشکی دنیا در دوره آموزش در حال چرخش در بخش‌های مختلف هستند و بعد از کسب عناوین تخصصی هم براساس صلاحیت‌هایشان در یک فراخوان بین‌المللی در بخش‌هایی که مناسب عنوان و تجارب آنهاست، به کار مشغول می‌شوند؛ درحالی‌که ما در همان شهر و دانشگاه محل تخصص به یک بیمارستان خاص چهار‌میخ شده‌ایم و بعد از تخصص هم مایملک مادام‌العمر یک دانشگاه محسوب شده‌ایم. با وجود اینکه در همین شهر هم متخصصانی بسیار صاحب‌صلاحیت‌تر از ما برای اداره بخش‌ها و گروه‌های تخصصی وجود دارند…
…باز هم تمام انتصابات ما در محدوده تنگ همان دانشگاه خودمان انجام می‌شود. – انحصار کار و آموزش پزشکی ایرانیان تنها به ایرانیان پیش از هر چیز با اصول عالیه فرهنگ اسلامی ما مغایر است. در یاد داریم که پیشوای بزرگ ملی و مذهبی ما میرزای‌شیرازی نه با تنباکو که با انحصار مشکل داشت. با این واقعیت که انحصار خدمات مسلمانان به یک گروه خاص هر که باشد، هم باعث خسارت ملت است و هم با اصول اسلامی آزادی معاملات مسلمانان با خود و با غیرمسلمان در تناقض است. کشوری که ادعای اسلام ارتدکس دارد و اخیرا گام‌های بلندی در دشمنی با کشور ما برداشته، آکنده است از پزشکان آمریکایی و اروپایی که در سنتی‌ترین و دشوارترین شرایط آن کشور –به نظر غربی‌ها- کار و زندگی می‌کنند و به‌علاوه بسیاری از ظرفیت‌های فوق‌تخصص در کشورهای اروپایی و آمریکایی را هم برای پزشکان خود که درصد درخور‌توجهی از آنان به کشور خود باز خواهند گشت، از پیش رزرو کرده است.
فراخوان استخدام هیئت علمی به شکلی محدود و ملی نه‌تنها در استانداردهای روز دنیا رفتاری بدوی محسوب می‌شود؛ بلکه با اصول اسلامی هم سازگار نیست.
– اصلاح ساختارهای اداری و برنامه‌ریزی‌های بهداشتی-درمانی هم مثل یک جراحی، یک کار تخصصی است که نیازمند متخصصان با تجربه کار در شرایط مشابه است. کشور ما هم مثل سایر کشورها از کارشناسان باتجربه سازمان بهداشت جهانی و سایر مؤسسات بین‌المللی بی‌نیاز نیست.
– طب بین‌الملل متعلق به اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها نیست. مبنای اصلی آن همان چیزی است که صلیبی‌ها از ابن‌سینا و طب شرق به اروپا بردند. همین حالا هم جوانان بااستعداد و کوشای خارجی و در رأس آنها ایرانیان هستند که در پیشرفته‌ترین بخش‌های دنیا آسیاب سنگین کار و تحقیق و آموزش پزشکی را به حرکت درمی‌آورند، با این تفاوت که در مقایسه با سایر کشورها کمترین ارتباط را با سرزمین مادری خود دارند و باز هم برخلاف سایر کشورها تعداد ایشان بسیار بیشتر از همکاران هم‌سطحشان در داخل کشور است. ارتباط ارگانیک و متعارف با دنیا حداقل فایده‌اش امکان استفاده از نیروی کار متخصصی است که اکنون باعث شکوفایی بخش‌های دنیاست و در واقع این کشور ما بوده که چون سرمایه‌ای گران‌بها به رایگان و به ثمن بخس و برای همیشه به دنیا عرضه کرده است و همچنان به این کار مشغول است.
از: شرق
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید