ف. م. سخن: تفاوت آدم هاى لجن با آدم هاى ترسیده از قانون

شنبه, 7ام مرداد, 1396
اندازه قلم متن

آدم هاى لجن، بدترین نوع انسان ها هستند. بدترین، تا حدى که مى توان آن ها را از نظر رفتارشناسى در رده حیوانات موذى قرار داد.

آدم هاى لجن، در هر رده ى طبقاتى وجود دارند. از فقیر ترین اقشار گرفته تا ثروتمندترین، و از بى فرهنگ ترین اقشار گرفته تا عالِم ترین، ما شاهد حضور «آدم هاى لجن» هستیم.

نشانه ى برجسته ى آدم هاى لجن، علاقه شان به آزار دادن انسان هاست. این صفت را نمى توان به مردم آزارى تشبیه کرد، چرا که مردم آزارى صفتى ست که مى توان در انسان هاى عادى -از نظر روانى و اجتماعى- نیز مشاهده کرد. آزار دادن انسان لجن، که در کلیت به سادیسم نسبت داده مى شود، از جنس دیگرى ست.

آدم هاى لجن، صفت هایى مثل مهربانى، عاطفه، انسان دوستى، بخشش، و امثال این ها را اگر بتوانند بروز دهند، به راحتى و بدون هیچ ناراحتى وجدانى مى توانند در لحظه اى تغییر رفتار داده و صفت هاى وحشتناکى از خود نشان دهند، تا حد شکنجه کردن و آدم کشى بى دلیل.

آدم هاى لجن، به قول عوام، مرام ندارند، و موجودى به نام دوست نمى شناسند. آدم هاى لجن، حتى در میان همطرازان خود، نمى توانند کسى را به عنوان دوست انتخاب کنند و یا داشته باشند، و به راحتى مى توانند سر آن کسى را که دوست خود مى نامند و با او مى گویند و خندند و زندگى مى کنند زیر آب کنند و ذره اى احساس ناراحتى نکنند.

احتمال دارد آدم هاى لجن حتى در مراحل اولیه تکامل اجتماعات بشرى، در همگامى و همکارى با دیگر انسان ها، نقش مزاحم ایفا کرده باشند و رفتارهایشان در میان رفتارهاى وحشیانه ى انسان هاى اولیه، رفتارى مزاحم بوده و در نتیجه این تیپ، از اجتماعات انسانى اولیه به طرق مختلف رانده و یا از میان برداشته شده باشند.

آدم هاى لجن، در تمام اجتماعات امروزى دیده مى شوند و وجود دارند. این تیپ افراد نیز طبقات و رده هایى دارند که ما در این مطلب، پایین ترین رده ى آن ها را در نظر داریم. آدم هایى مثل کسانى که مى توانند یک بچه هشت ماهه را بدون آب و خوراک، در هواى گرم، در بیابان رها کنند، و باعث مرگ او شوند.

آدم هاى لجن را مى توان در زندان هاى ایران مشاهده کرد و فرومایگى باور نکردنى آن ها را تحت مطالعه قرار داد. اصطلاح «لجن» نیز، اصطلاحى ست که زندانیان براى معرفى این نوع اشخاص به کار مى برند.

براى تجزیه و تحلیل رفتار این نوع آدم ها، نباید دنبال ریشه هاى طبقاتى و فرهنگى و تحصیلى آن ها گشت. این موجودات پدیده هاى استثنایى اند که اگر قوانین اجازه بدهند و آسیب دیدگان، مجازات سریع آن ها را خواستار نشوند، باید مورد مطالعه ى دقیق قرار گیرند، بلکه به ریشه هاى «لجن» شدن آن ها پى برده شود و بر دانش انسان، نسبت به این نوع موجودات و رفتارشناسى آن ها، خطوطى اضافه گردد.

اما نوعى دیگر از انسان ها وجود دارند، که شاید از نظر رفتارشناسى در رده ى انسان عادى قرار بگیرند، اما در موقعیت هاى خاص، رفتارى از خود نشان مى دهند، که آن رفتار را باید جزو استثناها قرار داد و نه خود آن شخص را.

مثلا در همین دزدى ماشین که به قتل یک کودک منتهى شد، مى توانیم فرض کنیم، پرونده ى دزدها آن قدر قطور بوده، که به آن ها گفته اند اگر یک بار دیگر دستگیر شوید، مجازات قطع ید را در مورد شما اجرا خواهیم کرد. این اشخاص، از ترس مجازات شدید به خاطر دزدى، مرتکب جرم بزرگ تر و غیر انسانى تر، یعنى قتل مى شوند، آن هم قتل کودکى که نه مى توانسته سخن بگوید و نه مشخصات دزدها را به کسى ارائه دهد. دستگاه پلیس و قانون، در نظر این ها آن قدر قوى بوده که مى توانسته حتى یک تلفن کوتاه از آن ها را که بگویند بچه در فلان ماشین در فلان محل است، بروید او را بردارید، دنبال کند و آن ها را به مجازات به خاطر دزدى برساند. شاید هم واقعا تصور مى کرده اند، از جماعتى که از کنار اتومبیل عبور مى کند، یک نفر پیدا مى شود و به پلیس زنگ مى زند و ماجرا به دزدى قطعات ماشین ختم مى گردد.

من در محله ى پاکدشت بوده ام. در آگاهى آن جا حضور داشته ام. قتل هاى وحشتناک بیجه هم در همین محل اتفاق افتاد. خلافکارهایى که ماموران آگاهى آن منطقه با آن ها رو به رو هستند واقعا از نوع بدترین هاست و ماموران، با حجم کار زیاد و حداقل امکانات، باید به کشف جرم بپردازند که مشخص است راهِ رسیدن به نتیجه در چنین اوضاعى، اِعمال خشونت شدید است. بعد از احراز جرم، نوبت به مراحل قضایى مى رسد که آن هم در آن منطقه، پروسه اى پیچیده و ترسناک است. بنابراین خلافکاران آن منطقه براى درگیر نشدن با قانون، مى توانند به اندازه ى پلیس و بیشتر از آن از خود خشونت نشان دهند.

به اعتقاد ما، مجازات مجرم، تنها براى ایجاد رعب در دل خلافکاران احتمالى بعدى نیست. مجازات باید به نحوى تعیین و اِعمال شود، که فرد را اگر تصحیح هم نمى کند، لااقل به افزایش حیوانیت او منجر نگردد.

براى بنیتا که با رنج مُرد، آرزوى روانى آرام مى کنیم.

از: گویا


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.