جناب آقای روحانی
به شما رأی دادم، برای شما رأی جمع کردم، برای شما تبلیغ کردم و شما امروز رئیس جمهورید ! پس علی الحساب یقیه ی شما را دو دستی می چسبم ! دیگر نه کاری به کربلا دارم ! نه اربعین ! نه جنگ، نه موشک، نه یمن، نه سوریه، نه لبنان، نه حزب الله، نه میانمار نه زهر مار نه هـیچ خراب شده ی دیگری! دولت شما کمتر از یک هفته ی پیش با پرداخت حدود یکصد میلیارد تومان ! در کمتر از نیم روز! مانع از حذف سرخ آبی های تهران شد، شد یا نشد؟! چرا؟ چون اگر پرداخت نمی کرد ! این دو تیم حذف می شدند،
سوال، حذف این دو تیم دردناک تر بود یا این بی آبرویی؟! چرا کمک مردمی؟! چرا شماره حساب پشت شماره حساب؟! چرا جمعیت مردمی پشت جمعیت مردمی باید اعلام آمادگی کند؟! چرا رئیس کمیته بحران دولت شما در صفحه ی رسانه ملی حاضر نمی شود و نمی گوید مردم عزیز هـیچ نیازی به حتی یک بطری کوچک آب معدنی از طرف شما نیست؟! چرا دولت شما با ضرب العجلی نیم روزه تمام کارخانه های آب معدنی، تهیه نان های صنعتی، داروسازی، بافت پتو و صد ها کارخانه ی مرتبط را با پول نقد ! مجاب نمی کند تمام انبارها را تخلیه کنند و کانتینر پشت کانتینر به محل حادثه اعزام کنند؟! چقدر می شود؟ ده میلیارد؟ بیست میلیارد؟ پنجاه میلیارد؟ صد میلیارد؟! به درک!!! تازه می شود به همان اندازه ای که دولت دخالت کرد تا دو تیم فوتبال از یک دوره مسابقه حذف نشوند! تا کی و کجا قرار است در این حکومت از تن و بدن و مال و منال این مردم هزینه کنید؟ کویت باید قول ارسال کمک های خود را بدهد؟! همان کویت هم پیمان سعودی ها؟! این حکومت تا کجا می خواهد چوب حراج به آبرو و حیثیت خود و مردم بخت برگشته ی سرزمین اش بزند؟! جناب آقای روحانی به شما می گوییم چون به شما رأی دادیم و شما گفته ی ما را منتقل کن ! امشب را نه فراموش می کنیم و نه می بخشیم! همه ایران امروز بسیج شد برای آنکه التیامی باشد بر دل زخم خورده ی هم وطنان غریب اش، نه آمد برای انقلاب، نه آمد برای لبیک، نه آمد برای انتخاب بین عمار و زید، نه آمد برای تجدید میثاق و نه آمد برای مشت زدن بر دهان آمریکا ! آن پیر زنی که با عصا و به هزار زحمت و مرارت آمد تا یک باکس !! آب معدنی را تقدیم کند به مصیبت دیدگان آمد تا فریاد بکشد که چه ویرانه ای شده ایران…
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید