نامه به رهبری: این نظام کارآمد نیست
نامه به رهبری
دکتر حمید ماجانی
رهبری معظم آیتالله خامنهای مدظلهالعالی
سلامعلیکم
ارادت بنده به شما زبانی نیست بلکه سرباز شما هستم در سنگر دانشگاه. ایمان دارم شما به عنوان یکی از دلسوزان نظام و رجال سیاسی برجسته مملکت هر چه انجام میدهید در راستای خدمت به ایران و اسلام است.اخیرا بارها فرمودهاید که نظام جمهوری اسلامی ایران کارآمد است.
رهبر عزیزم
از باب النصیحه للائمه عرض میکنم،
بنده نه تجربیات شما را دارم و نه وسط گود اداره کشور هستم. به اندازه یک استاد دانشگاه چهل ساله شیعه دلداده به آرمانهای انقلاب۵۷و امام راحل که دارد به صحنه نگاه میکند عرض میکنم:
این نظام کارآمد نیست.
باید این را بپذیریم تا راه برای اصلاح مملکت باز شود. پذیرش این کلام موجب ضعف و نگرانی ما نخواهد بود. نگرانی آن زمانی است که ما سر در برف کنیم و مشکلاتمان را نبینیم.
رویکرد این نظام در این چهار دهه به سیاست، اقتصاد، فرهنگ و کل اجزای جامعه با فراز و فرودها، با افراط و تفریطهایی توام بوده و اکنون خروجی این حرکت چهل ساله نشان از اشتباه بودن مسیر حرکت ماست.
الآن تقریبا هیچکدام از قوای ما خروجی قابل قبولی ندارد. پیشرفت ما به نسبت دیگر کشورها لاکپشتی است و ما را به آرمان ایران اسلامی پیشرفته نخواهد رساند. روز به روز در حال ضعیفتر شدن هستیم. این واقعیت تلخی است که باید شجاعانه بپذیریم تا راه برای نجات و اصلاح باز شود.
راه نجات ما احترام به دستاوردهای علمی بشری در حوزه حکومتداری است. اسلام عزیز ما هیچ نسخهای برای مدیریت کشور در شرایط قرن۲۱ندارد. این ما هستیم که باید مدیریت مدرن را فهم کنیم در شرایط امروز طبق تعهدات اسلامی.
حل معضل مدیریت چندگانه کشور اولین گام مهم است. این یک اصل بدیهی در علم مدیریت است.
رهبر عزیزم
خداوند نه این قدرت را به شما داده و نه این تکلیف را که تمام قوای مملکت را اداره کنید. اجازه دهید ایشان خودشان تصمیم بگیرند تا پاسخگوی تبعات تصمیم خویش به مردم باشند. این که همه مدیران در تمام بخشها، مجلسیان و اهالی قوه قضاییه به دنبال انجام منویات رهبری معظم هستند ناظر به همین معناست که در تمام امور اوامر و نظراتی داشتهاید.
در مدیریت ایران دولت و مجلس و قوه قضائیه را کمک کنید قدرتمندترین در حوزه وظایف و اختیارات خویش باشند.
هیچ نهاد و شخصی از جمله رهبری معظم نباید از سیطره این سه قوه خارج باشند و برای خود حکومتی مستقل باشند.
سیاست داخلی و خارجی را به رجال سیاسی
اقتصاد را به رجال اقتصادی
فرهنگ را به اهالی فرهنگ
دانشگاه را به دانشگاهیان
هنر را به هنرمندان
و هر بخشی را به آگاهان همان بخش وانهید.
مدیریت چندگانه سم مهلک ما بوده و هست.
رهبر عزیزم
شایسته است که شما دستور بازنگری در قانون اساسی را صادر بفرمائید. بیش از دو دهه از بازنگری قبلی میگذرد و منطقی است هر بیست سال یکبار قانون اساسی بازنگری شود.
یک پیشنهاد این است که اختیارات و وظایف ولیفقیه را کاهش دهیم.
نمیشود مملکت را با دو نفر در راس نظام مدیریت کرد. یک نفر باید حرف آخر را بزند و همان شخص باید پاسخگوی مردم باشد.
راه دیگر این است که ریاست جمهوری را حذف کنیم و رهبری را دورهای (مثلا دهساله) و انتخابی کنیم و عملا مدیریت کشور را بر دوش رهبری (ادغام ریاستجمهور و ولیفقیه) قرار دهیم. این کار از نظر فقهی نیز منعی ندارد. مجلس خبرگان دارندگان شرایط رهبری را اعلام و مردم از میان ایشان رهبر را انتخاب میکنند. باید به دستور کلی قرآن مبنی بر شوری تکیه کنیم.
مجلس تضعیف شده است و باید اصلاح گردد. دخالت در مجلس شورای اسلامی کشور به هر شکلی اشتباه بوده و هست.
مجمع تشخیص مصلحت باید وظایفی بجز تقنین داشته باشد. اختلافات بین شورای نگهبان و مجلس باید توسط مجلس حل شود چون مجلس نماینده خرد جمعی و عصاره ملت است، مانند اول انقلاب اگر دوسوم مجلس به قانونی رای دادند یعنی مصلحت جامعه در آن است.
باوجود خیل متخصصان متعهد در دانشگاه، دخالت شورای عالی انقلاب فرهنگی در امور اجرایی و تخصصی دانشگاهها اشتباه بوده و هست. دانشگاه کنونی استقلال فکری، اجرایی و تخصصی ندارد لذا توانایی حل مشکلات مملکت را ندارد.
حوزه علمیه باید مستقل و ساختاری شبیه دانشگاه در دخل و خرج و پاسخگویی داشته باشد و تحت قوانین مملکت اداره شود.
نظامیها، بنیادها و آستانهها در امور اقتصادی و فرهنگی باید زیرمجموعه مدیریت واحد کشور در دولت باشند و طبق قانون مجلس اداره و نظارت شوند.
مجال سخن اندک است،
اگر نظام کنونی توسط دلسوزان نقد و اصلاح نگردد به زودی دچار روزگاری بدتر خواهیم شد.
سیاق کنونی مردم و جامعه را دچار سرگردانی کرده و ممکن است در بحرانهای آینده اتفاقاتی بیافتد که جمهوری اسلامی از دست برود یا کشور دچار خسارتها و عقبماندگی شدیدتری گردد.
والسلام علیکم
یکم بهمن نودوشش
از: ایران امروز