نگرانی از وضعیت حسین رونقی ملکی؛ ده روز پس از اعتصاب غذا و فراخوان امضاء بیانیه

سه شنبه, 29ام مرداد, 1392
اندازه قلم متن

hosein ronaghi

با توجه به افزایش نگرانی در خصوص وضعیت سلامت سید حسین رونقی ملکی، وبلاگ نویس محبوس در زندان اوین؛ جمعی از روزنامه نگاران، فعالان سیاسی – مدنی و حقوق بشری با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی هرچه سریعتر این زندانی سیاسی شدند.

هرگز از مرگ نهراسیده ام اگر چه دستانش از ابتذال شکننده تر بود هراس من باری همه از مردن در سر زمینیست که مزد گور کن از بهای آزادی آدمی افزون باشد

سیدحسین رونقی ملکی وبلاگ نویس، و مسئول کمیته مبارزه با سانسور در ایران “ایران پروکسی” و زندانی محبوس در زندان اوین پس از مواجه شدن با بی توجهی مسولین در خصوص ادامه درمان خود در خارج از زندان روز جمعه ۱۸ مرداد دست به اعتصاب غذا زد و پس از آن اعلام کرد برای اعتراض به وضعیت دیگر زندانیان سیاسی، دست به اعتصاب غذا زده و همزمان، نامه انتقاد آمیزی خطاب به دادستان تهران نوشته و او را در جریان اعتصاب غذای خود قرار داده است.

رونقی ملکی از بیماریهای متعددی همچون کم کاری کلیوی، آنژین قلبی، التهاب مثانه و پروستات و خونریزی گوارشی رنج می‌برد. بیماری‌های وی شرایط اعتصاب غذا را برای این زندانی سیاسی سخت‌ترکرده است بطوری که وی طی چند روز گذشته دچار خونریزی کلیوی و گوارشی شده است. علاوه بر آن بدلیل داشتن آنژین قلبی وی با مشکل نوسان شدید فشارخون و ضربان قلب مواجه شده و این امر وی را در خطرحمله قلبی قرار داده است. بنا به گفته پزشکان حمله قلبی در شرایط اعتصاب غذا و سن کم بسیارخطرناک است. حسین رونقی ملکی درتاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ همراه برادرش حسن رونقی ملکی در منزل پدری‌اش در شهر ملکان در آذربایجان شرقی بازداشت شد.

بازداشت برادر وی به خاطر اعمال فشار بر روی وی برای اخذ اعتراف و قبول اتهامات صورت گرفت. رونقی و برادرش در زندان شدیدا تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفتند، تا جایی که بنا بر گفته‌ی خانواده‌اش حسن رونقی ملکی در اثر شکنجه‌ها از ناحیه مهره‌های پشت گردن آسیب دید. برادر وی یک ماه بعد با قرار وثیقه‌ای ۸۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.با گذشت ۱۰ ماه از بازداشت حسین رونقی ملکی در بند ۲ الف زندان اوین سرانجام در تاریخ ۱۳ مهر ماه ۱۳۸۹ حکم ۱۵ سال حبس تعزیری برایش از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب صادر و به وی ابلاغ شد و وی به خاطر امتناع از امضای حکم مورد ضرب شتم رئیس دفتر و ماموران همراه قرار گرفت.

ما امضا کنندگان این بیانیه، ضمن ابراز نگرانی مضاعف نسبت به شرایط نامساعد جسمی سید حسین رونقی ملکی، بر این باور هستیم که عدم همکاری مسولین زندان برای ادامه درمان در خارج از زندان مخالف اصول مسلم قانونی و حقوق بشری وعاری از وجاهت قانونی است. ما جمعی از اساتید دانشگاه، روزنامهنگاران، فعالان سیاسی-مدنی و حقوق بشری با یادآوری تعهدات بین المللی حقوق بشری به دولت ایران ازجمله به رسمیت شناختن حق آزادی عقیده و بیان که در مفاد متعددی از مقاولهنامههای جاری ازجمله مادهی ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ و ۲ مادهی ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که بر لزوم آن تاکید شده است، خواستار آزادی بدون قید و شرط سید حسین رونقی ملکی هستیم و حکومت ایران را مسئول سلامت و جان این زندانی سیاسی می دانیم.

امضا بیانیه


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

یک نظر

  1. ابوالفضل عابدینی به اعتصاب غذایش پایان داد بر گرفته از تارنمای سازمان جوانان حزب پان ایرانیست ابوالفضل عابدینی، زندانی پان ایرانیست روز دوشنبه، ۲۸ مرداد به اعتصاب غذای خود پایان داد. بر اساس گزارش سازمان جوانان حزب پان ایرانیست، ابوالفضل عابدینی که از تاریخ ۵ مردادماه جاری و در اعتراض به انتقال ناگهانی‌اش از زندان اوین به زندان کارون اهواز اعتصاب غذا کرده بود، روز دوشنبه ۲۸ مردادماه طی پیامی اعلام کرد به اعتصاب غذای خود پایان داده است. این فعال سیاسی در فروردین ماه ۱۳۸۹ توسط دادگاه انقلاب اهواز به اتهامات عضویت در حزب پان ایرانیست، ارتباط با دول متخاصم، فعالیت‌های حقوق بشری و تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه‌های بیگانه به ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم و یک سال بعد از صدور حکم اول، بار دیگر از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی مقیسه‌ای به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال حبس تعزیری دیگر محکوم شد. گفتنی است وی در طول مدت سه سال و اندی که در زندان به سر می برد از حق قانونی استفاده از مرخصی محروم بوده است. Abedini_sabz متن پیام ابوالفضل عابدینی به شرح زیر می‌باشد: به نام خداوند جان و خرد پاینده ایران هموطنان، دوستان و همرزمان عزیز مقاومت به راه آزادی، فرمان ارادهٔ ملی به فرزندان میهن است. با ایمانی سرشار و اراده‌ای استوار سرسپردهٔ این راهم. در تمامی این سال‌ها برای طلوع خورشید آزادی دمی نیاسوده، خیر و مصلحت فردی را فدای خیر و مصلحت عمومی نکرده و خدمتگذار معبد حق و حقیقت بوده‌ام و با جهل و ظلم و ستم سر سازش نداشته‌ام. در سال هشتاد و هشت و با ظهور جنبش مطالبه محور عمومی بنام «جنبش سبز» نیز به قدر توان به یاری و حمایت از حقوق مردم برخاستم که پی آمد آن دوازده سال زندان برایم بود. این راه و طی این مسیر حتی پشت می‌له‌های زندان هم نمی‌تواند متوقف شود. به این دلیل در برابر ظلم رفته بر ستار بهشتی سکوت نکرده و با ادای شهادت نقاب از چهرهٔ حقیقت برکشیدم تا سیاه رویان رسوا شوند و از خون بنا حق ریخته شدهٔ یک هموطن مظلوم دفاع کرده باشم. نتیجه آن این بود که آزار و اذیت‌های جدیدی متوجه من شده و در ‌‌نهایت به زندان کارون اهواز منتقل شدم. برای یک زندانی، جان و سلامتش آخرین ابزاری است که توسط آن می‌تواند فریاد آزادی و آزادگی برآورد و صدایش را به گوش مردم و مسئولان برساند. در طی بیست و چهار روز گذشته که در اعتصاب غذا به سر می‌بردم پیام‌های مهر آمیز همرزمان، دوستان و زندانیان سیاسی را مبنی بر پایان دادن به اعتصاب غذایم شنیدم و اکنون به احترام درخواست‌های مکرر به اعتصاب غذایم پایان می‌دهم. پایان اعتصاب غذا، پایان مبارزه نیست و مبارزه در راه سرافرازی و سربلندی ایران و ایرانیان تا جان در بدن دارم ادامه خواهد داشت. در پایان ازهمبندان بزرگوار و مبارزم در زندان اوین که به هنگام انتقال به زندان اهواز و همچنین اعتصاب غذایم با پیام‌های پرمهر و شجاعانه از من حمایت کامل به عمل آوردند، همچنین از هم اندیش و دوست گرامیم حسین رونقی ملکی که علارغم بیماری و برای همراهی با من و برای پاسداشت آزادگی و دفاع از انسانیت دست به اعتصاب غذا زد، خالصانه سپاسگزاری می‌کنم. امید که صدای آزادی خواهی ما به گوش همگان رسیده باشد و به زودی همه در بیرون از زندان و بدون دستبند و پابند برای آبادانی و سربلندی ایران عزیز بیش از پیش تلاش کنیم. ابوالفضل عابدینی ۲۸ مرداد ۱۳۹۲ زندان کارون اهواز