۲۰ هزار کارگر ایرانی در نامه اعتراضی خود به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عدم پرداخت دستمزدها، بیکار سازی‌ها، قراردادهای موقت، نا‌امنی شغلی، دستمزدهای به‌شدت زیر خط فقر، اعتراض کرده و هشدار داده‌اند بسیاری از اقلام غذایی و رفاهی به‌صورت روزانه و با سرعتی غیرقابل‌تصور در حال برچیده شدن از سفره خالی کارگران است.
بنا بر گزارش ایلنا، این کارگران در این نامه با تاکید بر آنچه «افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در طول یک سال گذشته» عنوان کرده‌اند، از افزایش ۱۳ درصدی میانگین دستمزدشان در سالهای ۹۰ و ۹۱ انتقاد کرده و خواستار افزایش دستمزد در نیمه دوم سال شده‌اند.
بیست هزار کارگر ایرانی در نامه‌ای به وزیر کار از حداقل دستمزها انتقاد کرده و نوشته‌اند در ماه‌های اخیر هر آنچه که برای بقا و نفس کشیدن یک انسان لازم و حیاتی است گا‌ها تا چندین برابر افزایش قیمت داشته است.
بیست هزار کارگر ایرانی در نامه‌ای اعتراضی خطاب به عبدالرضا شیخ‌الاسلامی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خواستار افزایش دستمزد در نیمه دوم سال ۱۳۹۱ شدند.
به گزارش ایلنا، کارگران در این نامه از وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به‌عنوان کسی نام برده‌اند که حق تعیین قیمت فروش نیروی کار را از آنان سلب کرده و حتی زحمت پاسخگویی به خواست کتبی و امضا شده هزاران کارگر را نیز به خود نمی‌دهد. این کارگران نوشته‌اند به نظر می‌آید وزارتخانه تعاون، کار و رفاه اجتماعی هیچ ربطی به کارگران و زندگی و معیشت آنان ندارد.
۲۰ هزار کارگر ایرانی در نامه اعتراضی خود به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عدم پرداخت دستمزدها، بیکار سازی‌ها، قراردادهای موقت، نا‌امنی شغلی، دستمزدهای به‌شدت زیر خط فقر، اعتراض کرده و هشدار داده‌اند بسیاری از اقلام غذایی و رفاهی به‌صورت روزانه و با سرعتی غیرقابل‌تصور در حال برچیده شدن از سفره خالی کارگران است.
متن کامل نامه کارگران خطاب به وزیر کار که رونوشتی از آن به همراه اسامی امضا کنندگان و واحدهای تولیدی و خدماتی آنان به نهاد رسیدگی به شکایات مردمی ریاست جمهوری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگزاری کار ایران (ایلنا) ارسال شده است، در ادامه می‌آید:
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی جناب شیخ الاسلامی
با سلام
این دومین نامه ما به جنابعالی است. ما به عنوان هماهنگ کنندگان طومار اعتراض به سطح دستمزدها و دیگر شرایط کار و زیست کارگران، نامه‌ای را در تاریخ ۲۷ خرداد ۹۱ به همراه ۱۰ هزار امضا تحویل وزارتخانه شما دادیم. از آن تاریخ بیش از سه ماه می‌گذرد و شما هیچ پاسخی به طومار اعتراضی هزاران کارگر نداده‌اید.
عدم پرداخت دستمزدها، بیکار سازی‌ها، قراردادهای موقت، نا‌امنی شغلی، دستمزدهای بشدت زیر خط فقر و تورم و گرانی بیداد می‌کند.
بسیاری از اقلام غذایی و رفاهی بصورت روزانه و با سرعتی غیر قابل تصور در حال برچیده شدن از سفره خالی ما کارگران است.
از اواخر سال ۹۰ و بویژه از چند ماه گذشته تاکنون هزینه‌های زندگی چندین برابر شده است. هیچ نوع کالا و یا خدماتی در این مملکت پیدا نمی‌شود که قیمت آن‌ها در طول این مدت افزایش ده‌ها درصدی پیدا نکرده باشد.
از عوارض بزرگراه‌ها و هزینه حمل و نقل تا مصالح ساختمانی و اجاره بهای منازل مسکونی تا هزینه‌های خدمات بانکی و دفا‌تر اسناد رسمی تا قیمت لبنیات و نان و مرغ و تخم مرغ و گوشت و میوه تا هزینه‌های آموزش و بهداشت و درمان و خلاصه هر آنچه که برای بقا و نفس کشیدن یک انسان لازم و حیاتی است گا‌ها تا چندین برابر افزایش قیمت داشته‌اند.
این افزایش سرسام آور قیمت‌ها بویژه در طول یکسال گذشته در حالی صورت گرفته است که میانگین دستمزد ما کارگران در این مدت (سال ۹۰ و ۹۱) فقط ۱۳ درصد افزایش پیدا کرده است و متوسط دریافتی ماهیانه میلیون‌ها کارگر (تازه اگر در این مدت بدلیل قطع سوبسید حاملهای انرژی و تعطیلی کارخانه‌ها به خیل بیکاران نپیوسته باشند و موفق به دریافت بموقع دستمزدهای خود شوند) بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزارتومان در ماه است.
ما در نامه قبلی خود بر این مسئله انگشت گذاشتیم و براین حقیقت غیر قابل انکار تاکید کردیم که چنین دستمزدی بویژه در مراکز استان‌ها کفاف اجاره بهای حقیر‌ترین منزل مسکونی را نیز نمی‌دهد. آنوقت و تحت چنین شرایطی شما به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به عنوان ارگانی که حق تعیین قیمت فروش نیروی کارمان را از ما کارگران سلب کرده‌اید و تعیین حداقل دستمزد را در اختیار وزارتخانه خود قرار داده‌اید نه تنها صدایتان در نیامده است بلکه حتی زحمت پاسخگویی به خواست کتبی و امضا شده هزاران کارگر را نیز به خود نداده‌اید. طوری که به نظر می‌اید وزارتخانه شما هیچ ربطی به کارگران و زندگی و معیشت آنان ندارد.
جناب وزیر! در طول سه ماهی که از اولین نامه ما و تحویل طومار اعتراضی کارگران به وزارت کار و رفاه و تامین اجتماعی می‌گذرد علاوه بر افزایش قیمت‌ها، در ده‌ها کارخانه بزرگ و متوسط، کارفرمایان ناهار و بسیاری از مزایای شغلی کارگران از قبیل پاداش و بهره وری کار و… را نیز قطع کرده‌اند و به آنان فقط مزد پایه را پرداخت نموده‌اند و به این ترتیب فاصله بین درآمد و هزینه‌های جاری زندگی به مرز فاجعه باری رسیده و هستی و حیات خانواده‌های کارگری را در معرض نابودی قرار داده است.
لذا ما با تاکید و اصرار بر افزایش عاجل و فوری حداقل دستمزدها در شش ماهه باقی مانده سال، ده هزار امضای دیگر را در اعتراض به سطح دستمزدها و دیگر شرایط کار و زیست کارگران تحویل شما می‌دهیم و بار دیگر بر تامین خواسته‌های میلیون‌ها کارگر که در طومار اعتراضی بر آن‌ها صحه گذاشته شده است پای می‌فشاریم.
دویچه وله نوشت، کارگران امضا‌کننده نامه با تاکید بر “افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در طول یک سال گذشته” از افزایش ۱۳ درصدی میانگین دستمزدها در سالهای ۹۰ و ۹۱ انتقاد کرده و خواستار افزایش دستمزد در نیمه دوم سال شده‌اند. در این نامه آمذه است: «متوسط دریافتی ماهیانه میلیون‌ها کارگر (تازه اگر در این مدت به‌دلیل قطع سوبسید حاملهای انرژی و تعطیلی کارخانه‌ها به خیل بیکاران نپیوسته باشند و موفق به دریافت به‌موقع دستمزدهای خود شوند) بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزارتومان در ماه است.»
به‌نوشته این کارگران چنین دستمزدی به‌ویژه در مراکز استان‌ها حتی کفاف اجاره‌بهای حقیر‌ترین منزل مسکونی را نیز نمی‌دهد.
آن‌طور که در این گزارش امده است از اواخر سال ۹۰ و به‌ویژه از چند ماه گذشته تاکنون هزینه‌های زندگی چندین برابر شده و هر آنچه که برای بقا و نفس کشیدن یک انسان لازم و حیاتی است گا‌ها تا چندین برابر افزایش قیمت داشته است.
این طومار به‌امضای کارگرانی از واحدهای خدماتی و کارخانه‌هایی همچون آذر مرغ، چینی ارس، پروفیل ساوه، راندگان شرکت واحد تبریز، بسته‌بندی ایران، نساجی کردستان، فولاد گزین، معدن کوشک، راه آهن یزد، پرسو، فولاد بهمن و… رسیده است.
حداقل دستمزد کارگران
شورای عالی کار حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۳۹۱ را ۳۸۹ هزار و ۷۵۴ تومان تعیین کرده است. این در حالی است که خانه کارگر در روزهای پایانی سال ۱۳۹۰ خط فقر شدید در کلان‌شهرها برای یک خانواده ۴ نفره را ۸۲۰ هزار تومان اعلام کرد. به این ترتیب و به گفته علی دهقان‌کیا، عضو هیات مدیره کانون شوراهای اسلامی کار استان تهران، ۷۰ درصد از کارگران ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
پیش‌تر و در همین زمینه فتح‌الله بیات رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی سراسر کشور به خبرگزاری ایلنا گفته بود ۸۵ درصد از جامعه کارگری کشور با قراردادهای سه ماهه در واحدهای تولیدی فعالیت می‌کنند.
بیش از نصف کل درآمد نفتی تاریخ ایران سهم دولت احمدی‌نژاد
کاهش شدید قدرت خرید مردم در پی نوسانات شدید بازار ارز و سکه در ایران در ماه‌های گذشته و به دنبال تحریم‌های نفتی و بانکی اتحادیه اروپا و آمریکا آغاز شد. هفته گذشته بهای هر دلار آمریکا در بازار ملتهب ارز رکورد شکست و به بیش از ۲۶۰۰ تومان رسید. پس از یک‌هفته قیمت دلار اندکی کاهش یافت و به ۲۴۲۰ تومان رسید.
قیمت‌ها در حالی در ایران بالا می‌رود که به دلیل افزایش قیمت نفت در سالهای اخیر، ایران بیشترین میزان درآمد ارزی در طول سالهای پس از کشف نفت در این کشور را تجربه می‌کند.
بنا بر اعلام مقامات جمهوری اسلامی ایران، کل درآمد ۱۰۳ ساله نفت ایران ۱۱۱۶ میلیارد دلار بوده است که با افزایش قیمت نفت، سهم دولت نهم و دهم از این درآمد ۵۳۱ میلیارد دلار یعنی بیش از نیمی از درآمد نفتی کل تاریخ ایران بوده است.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید