|
|
|
|
بيانيه شورای نهضت مقاومت ملی ايران در باره انتخابات هفتمين مجلس شورای اسلامي چهارم اسفند 1382
واقعهء انتخابات هفتمين مجلس شورای اسلامي، آن چنان نقش فوق العاده و بی سابقه ای در كنار زدن پرده از روی چهرهء جمهوری اسلامی ايفا كرده، كه شايسته است روز اول اسفند ماه 1382 ـ تاريخ برگزاری آن ـ به عنوان مبداء بيداری و هوشياری كامل ملت ايران و در نتيجه، آغاز جنبش و جهش تازه ای در مبارزه اش برای دستيابی به دمكراسی ثبت گردد. ترديدی نيست كه برای مليون ايران شناسائی و اقعيت نظام ولايت فقيه به قرينه و اماره و دليل تازه ای نياز نداشت. ولی بودند كسانی كه به گشودن لا اقل كوره راهی بسوی حكومت مردم، در متن نظام اسلامي، ساده دلانه اميد بسته بودند، كه پس از اين نمايش انتخابات، خوشبختانه به روی واقعيت چشم گشوده اند. البته اين بيداری تاخير بسيار داشته است. زيرا مجلس ششم با آن چنان اكثريتی از نمايندگان موسوم به اصلاح طلب و آن چنان بيلان فلاكت بار چهارساله اش، اصلاح ناپذيری رژيم حاكم را بخوبی آشكار ساخته بود. ولی بهرحال، هنگامی كه حكومت ولائی حتی همين مجلس بی اختيار و بی اقتدار را ، كه تنها اسمی از قوه مقننه داشت، تاب نياورد و در كمال بی پروائی نيمی از جناح آن طرفی را از جق مشاركت در انتخابات جديد محروم كرد، پرده پندار از برابر ديدگان نزديك بين خوش خيالان به كنار رفت و همگان به واقع بينی مليونی كه به هزار زبان بر اصلاح ناپذيری رژيم و ناسازگاری آن با دمكراسی تاكيد ميكردند، پی بردند. اثر ديگر اين به اصطلاح انتخابات، آشكار شدن كامل ماهيت نظام ولايت فقيه بر افكار عمومی جهانيان بود. اگر ظاهر سازی های فريبندهء حكومت و آرايش نمای خارجی رژيم، به كمك چشم پوشی و تساهل پاره ای دولت های سوداگر خارجي، در انظار تصويری غير واقعی از چهره ظاهرا متحول جمهوری اسلامي، ساخته بود، بر اثر اين انتخابات و رسوائی زير پا گذاشتن علنی ارادهء مردم، طوری تآثر افكارعمومی در كشورهای متمدن را موجب شد كه پارلمان اروپا و پارلمانهای كشورهائی را به موضع گيری و محكوم كردن انتخاباتی اين چنينی وادار ساخت و ترديدی و شبهه ای در بارهء واقعيت ها، در پس پردهء نمايش دمكراسی دينی باقی نگذاشت. دراين حال، آن دسته از كسانی كه ساده دلانه قدم به ميدان سياست گذاشته و نمايندگی مجلس اسلامی را به توهم خدمت در يك پارلمان واقعی پذيرفته بودند، پس از تحمل چهار سال وهن و تحقير، همراه با شرمندگی از ناتوانی تآمين منافع و دفاع از حقوق موكلان خود، با تاخير، واقعيت جمهوری اسلامی را دريافته اند و ناگزير با كوله بار تجربهء بدست آمده در متن رژيم حاكم، برای مبارزه با ديكتاتوری مذهبی به جمع مبارزان آزاديخواه خواهند پيوست. از طرفی ديگر جوانان و دانشجويان كشور كه با درايت و واقع بيني، از دير زماني، از تمكين به ظاهر سازيهای حكومت پرهيز كرده اند، در تظاهرات و اجتماعات خود با شعارهای ملی وابستگی و پای بندی غيرقابل معاملهء خويش را به آرمان مردم سالاری بروز ميدهند. جمع اين وقايع و تقارن اين عوامل، جنب و جوش تازه ای در جهت همگرائی و اتحاد نيروهای فعال ملی پديد آورده كه سخت مايهء اميدواری است. نهضت مقاومت ملی ايران، در اين مقطع حساس تاريخ مبارزهء ملی بر عقيده راسخ خود مبنی بر نفی كامل قانون اساسی جمهوری اسلامی و ضرورت تشكيل مجلس موسسان از طريق انتخابات آزاد برای تدوين قانون اساسی مبتنی بر حاكميت ملی و جدائی دين از حكومت، پافشاری ميكند.
ايران هرگز نخواهد مرد چهارم اسفند 1382
|
||