بيانيه شورايعالی نهضت مقاومت ملی ايران

 به مناسبت درگذشت احمد مير فندرسکي

وزيرامور خارجه حکومت 37 روزه دکتر شاپور بختيار،

و نايب رئيس

احمد ميرفندرسکی جزومعدود کادر های برجسته ی کشور بود که  در سال  1357بنا به  دعوت دکتر شاپور بختيارعضويت  در کابينه وی را پذيرفت و در دورانی که  با مسافرت شاه به خارج، استعفای رئيس شورای سلطنت و اعلام بيطرفی ارتش شاهنشاهی ميان دولت بختيار و حزب الله، از قدرقدرتی 25 ساله کودتاگران 28 مرداد ديگر چيزی بجا نمانده بود، با نهايت شجاعت و از خود گذشتگی قبول مسئوليت کرد. وی در مقام وزارت امور خارجه و در همان  چند روزی که اين مسئوليت را به عهده داشت با قطع روابط ديپلماتيک با دولت اسرائيل و رژيم نژادپرست افريقای جنوبی اولين آثار سياست خارجی يک حکومت ملی دوران گذار را به نمايش گذاشت.

مير فندرسکی در عين فروتنی انسانی بود شجاع، يکرنگ و ثابت قدم. وی بااينکه بعد از سقوط دولت بختيار به دليل عضويت در اين دولت  به زندان افتاد وشناخت دقيقی از عملکرد  جانيان بالفطره ای چون صادق خلخالی پيدا کرد از مقاومت دست بر نداشت و پس از رهائی از زندان و آمدن بخارج  به صفوف نهضت مقاومت ملی ايران پيوست و در دوران حيات دکتر شاپور بختياربار ها در سمت های عضويت در هيدت اجرائيه  و نيابت  رياست شورايعالی در مبارزات اين سازمان شرکت فعال داشت.  عرق وطن دوستی و تقدم منافع ملی ايران به منافع تنگ نظرانه شخصی ازخصلت های  بارز وی بود. احمد مير فندرسکی در تمام دوران خدمت خود در وزارت امور خارجه ايران،  يعنی از سال 1324  که به عضويت کادر سياسی سفارت ايران در مسکو در آمد تا زمانيکه  دوبار سفير ايران در اتحاد جماهير شوروی شد و حتی بعد از آنکه معاون وزات خارجه و سپس در سال 1350 قائم مقام اين وزارتخانه گرديد، هيچگاه در برابراين اصول دچار تزلزل نشد.

 مقاومت سرسختانه او در برابرخودکامگی دستگاه چاپلوس پرور شاه بين کارکنان قديم اين وزارتخانه هنوز ضرب المثل است. زمانيکه برای بسياری از سرسپردگان آمريکا و اسرائيل در حکومت ايران کرنش و پلوسی به اين دو دولت افتخار محسوب ميشد، وی در سال 1352 که جنگ اعراب و اسرائيل جريان داشت،  در نقش سفير ايران درمسکو بدون کسب دستور از مقامات  بالا اجازه داد که تعداد سی و دو هواپيمای روسی از فراز خاک ايران عبور کنند و کمک های داروئی و وسائل غير نظامی را به جبهه اعراب برسانند. اين تصميم شجاعانه که به منظور حفظ روابط دوستانه با اتحاد جماهير شوروی  اتخاذ شد، به «مغضوب» شدن و برکناری وی ازهمه مقاماتی که در  وزارت امور خارجه داشت منجر گرديد. زمانيکه دکتر بختيار درست به دليل اين خصائص از وی دعوت نمود تا در کابينه وی مقام وزارت امور خارجه را بپذ يرد، سالها بود که ميرفندرسکی از لحاظ سياسی کنارگذاشته شده بود و فقط اجازه داشت دريکی از دانشگاهها به تدريس حقوق بين الملل بپردازد.

با فوت احمد ميرفندرسکی که بطور مسلم از افتخارات ديپلماسی ايران بعد از شهريور بيست بود، نه فقط  در نهضت مقاومت ملی ايران، ما دچار سوگ يکی از  يکی از صديق ترين ياران مبارز و وفادار خود شديم، بلکه بويژه ميهن ما ايران نيز يکی  از برجسته  ترين و با فرهنگ ترين  شخصيت های  کشور و يکی از مطلع  ترين متخصصان امور بين المللی خود را از دست ميدهد . احمد ميرفندرسکی  با شناخت عميق خود در زبانهای روسي، فرانسه و انگليسي، وآشنائی وسيعی که  به ادبيات کلاسيک اين زبانها وديگر امور اجتماعی چنين فرهنگهائی داشت، مشاوری بدون جايگزين برای  شاپور بختيار و نهضت مقاومت ملی ايران محسوب ميشد. خاطره ی  اين شخصيت بافرهنگ، ملی و وطن دوست به اين آسانيها از  صفحات مبارزات ملی مردم ميهن ما زدوده نخواهد شد.

ايران هرگز نخواهد مرد

شورايعالی نهضت مقاومت ملی ايران