اعلامیه
ی
نهضت مقاومت ملی ایران
پیرامون
نتایج انتخابات اخیر
با پایان دور اول انتخا
بات ریا ست جمهوری در ایران ،یک بار ديگر هم ثابت گرديد که در نظام مبتنی
بر ولا يت فقیه آنچه کو چکتر یِن ارزشی نداشته و به هیچ حسابی نمي آيد
اعمال اراده و حق انتخاب آزاد مردم است. شرکت مردم در انتخابات
در این نظام تا زمانی که
ولی فقيه بتواند با اتکاء بان رجز خوانی نموده
اعلام دارد که رای های داده شده "پيش
از هرچيز، رأي به جمهوري اسلامي، رأي به استقلال ملي، رأي به قانون
اساسي، رأي به پيشرفت و عدالت و آرمانهاي اسلامي است" ارزشمند است. ولی
نتيجه انتخابات با ید چنان با شد که او و ار گانهای وابسته اش ميخواهند .
اينگونه خودسری های نظام
زمانی با کشتن رهبران اپوزیسیون، همچون کشتار وحشيانه دکتر شاپور بختیار،
عملی میگردید و امروز که دامنه مبارزات مردم گسترش بیشتری یافته، رژیم که
روز بروز ضعیفتر میگردد مجبور است به حربه های دیگری متوسل شود.
در اين انتخابات که به درستی از جانب
کاندیداهای حذف شده از آن " انتخابات در محیط نظامی ونظارتی(؟) نامیده
میشود، کار گردانان وابسته به رهبر مجبور گردیدند عمله های سرکوب و
اختناق خود (بسیج وسپاه )را به نظارت بر رای مردم گماشته، مقداری از
پولهایی را که روزانه از طریق اسکله های قاچاق ، فروش انحصاری شکر و تراکم
در امور خانه سازی کسب مینمایند برای این کار خرج نمایند ، تا کسی به دور
دوم راه یابد که چنانکه گفته میشود در قتل رهبران کرد اوپوزیسیون ایران
مستقیما دخالت داشته است . ولی فقیه اکنون به اندازه ای در سطح مملکت و
جهان مورد حمله قرار گرفته و احساس تنهایی می کند که حتی از سایه خود نیز
هراس دارد، و دیگر جز بهم سرنوشتان خود چون رفسنجانی که در تمام جنایات
نظام از ابتدا تا کنون دست داشته وچاره ای جز همراهی با او را ند ارد، یا
فردیگری که مستقیما در کشتار مردم شرکت داشته است اطمینان ندارد. ظاهرأ
دیگر حتی کسانی چون کروبی که بعنوان سرباز وفادار انقلاب و ولایت از
ابتدای پایگیری جمهوری اسلامی تا کنون تمام سعی خود را در حفظ و بقای این
نظام بکار برده است ، یا شخصی چون قالیباف که نقش او در سرکوب جنبش
دانشجویی هنوز در خاطره هاست ، و بالأخره عنصری چون لاریجانی هم که سالها
صدا و سیمای را به ابزاری درخدمت تبلیغات نهاد های وابسته باو تبدیل کرده
بود، دیگر افراد مورد اعتماد نیستند.
او بی اعتنا به شرا یط
بحرانی مملکت، شرایطی که تماميت ارضی کشور را در معرض خطر قرارداده است،
علی رغم تذ کرات کاندیداها از چند روز قبل از بر گذاری انتخابات در باره
دخالت نظامیان در امور مربوط به آن، بعنوان فر مانده کل قوا به سپاه و
بسیج اجازه میدهد که به جمع آوری رأی اقدام نمایند و به شورای نگهبان
تکلیف میکند که، بدون توجه بقوانین جاری و اعتنا به نظر وزارت کشور، نتایج
انتخابات را به نحو مورد نظر اعلام نما ید. تجزیه های پی در پی نیروهای
متعلق به نظام و پشت کردن هر روزه ی قشرهای جدید تری از تکیه گاه های
اجتماعی نظام ولا یت فقیه به آن، " ولی فقیه !" را مجبور نمو ده است که
همچنان بی اعتنا به خواست های مردم و حتی بدون در نظر گرفتن عالی ترین
منافع ملی و تمامیت ارضی کشور، هر روز بیشتر از پیش امور مملکت را به دست
مشتی چکمه پوش حزب الهی بسپارد و صدای چکمه را هم به روضه خوانی های فاشیسم
دینی اضافه نما ید .
نهضت مقاومت ملی ایران در
اعلامیه ی ٢٨ اردیبهشت ماه خود چنين اعلام کرده بود :
".
تا زمانی که یک قانون اساسی جدید که ضامن حقوق و آزادی های مردم باشد جای
قانون اساسی کنونی را نگیرد، اصلاحات اساسی در کشور ممکن نخواهد بود. اگر
کمی عمیق تر بنگریم سال ها است که ملت ایران به یک مقاومت منفی علیه
دیکتاتوری حاکم دست زده است. عدم شرکت در انتخابات فرمایشی ادامه این
مقاومت است و درست آنست که این مقاومت بدور از هرگونه خشونت تا زمانی که
حاکمیت به ملت نرسیده است، ادامه و گسترش یابد."
انتظار ما در آن زمان اين بود
که حد اقل کسانی که خود را پیروان راه مصدق معرفی می کنند از انچه که خود
سال هاست که در این نظام تجربه کرده اند به قدر کافی آموخته باشند و بار
دیگر بدنبال سراب دموکراسی دینی نروند، و دیگر از این پس بجای شرکت مکرر در
مکرر در بازی های ایران برباد ده این نظام، بدون تزلزل و با عزم راسخ به
تنها راه نجات کشور، یعنی به راه مقاومت منفی که امروز وظیفه ی هر مدعی
آزادیخواهی درایران گسترش آنست، قدم گذارند. انان می بایست بمسئولیتی که در
مقابل مردم و تاریخ دارند بیش از این اگاه شده با شند و بدانند که نظام از
هر رایی که دراثر خط مشی انان بصندوق ریخته شود همچون حربه ای علیه مردم و
حتی خود آنان استقاده خواهد کرد .
تجربه هشت سال ریاست جمهوری
آقای خاتمی بقدر کافی نشان داد که هر گونه کوششی در جهت تحقق دموکراسی در
چارچوب این نظام کوششی است عبث و بآنجا ختم میگردد گه آقای خاتمی خود اعلام
کند اختیاراتی که داشته در حد یک "تدارکات چی " بیشتر نبوده است .
امروز، روی سخن ما به تمام کسانی
است که صمیمانه طا لب جامعه ای دمکراتیک و متکی بر آراء آزاد مردم هستند؛ و
امروز نیز ما مثل همیشه برآنیم که در صورت تعقیب چنین خواستی راه آنان
باکمال وضوح معین است: این نیرو ها برای نیل به هدف مشترک راهی جز این
ندارند که طی مبارزه ای پیگیر و توأم با شکیبایی، بدون اعتنا به
هیچگونه خواست تاکتیکی و بدور از کوچکتر ین انحرافی از اصل استراتژیک
تمرکز همه ی نیرو و توان جامعه در جهت وادار نمودن نظام به احترام به
اراده ی عمومی، تنها و تنها در این جهت پافشاری نمایند، و بمنظور شتاب
بخشیدن به تحقق این خواست همگانی آزادیخواهان، حول این تنها محور رهایی
بخش استراتژیک هرچه بهتر و بیشتر متحد گردند.
ايران
هرگز نخواهد مرد
هیئت
اجرائیه نهضت مقاومت ملی ایران
30
خرداد 1384 برابر با 19 جون 2005
|