بیانیه
نهضت مقاومت ملی ایران
به مناسبت
انتخابات مجلس خبرگان جمهوری اسلامی
در
آستانه انتخابات مجلس خبرگان رهبری جمهوری اسلامی نه از حضور «مردم همیشه
در صحنه» که آقای خمینی از نخستین روز جلوس بر مسند امامت آنرا برای ارعاب
مخالفین خویش به کار می گرفت نشانی مانده و نه از «وحدت کلمه» که توسط وی
به منظور خاموش کردن بیعت کنندگان بکار گرفته می شد اثری باقی است
.
اکثریت
ملت ایران سالها است که حساب خود را از حکومت اسلامی جدا کرده و از جماعتی
که تحت لوای جمهوری اسلامی بر ایران مسلط است قطع امید و اعتبار نموده است
و آن را از خود نمی داند. اما
این اکثریت هوشیار، هر
گاه که در فضای بسته سیاست روزنه امیدی یافته، وارد صحنه شده و خواسته های
خویش را مطرح کرده است. از رأی ٥/٩٩ درصدی تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی
در تاریخ دوازدهم آذرماه ۱٣٥۸ و بعلاوه از رأی ٥/٩٧ درصدی تصویب بازنگری در
قانون فوق در تاریخ ششم مرداد ۱٣٦۸ (از آمار مندرج در قانون اساسی) که
بگذریم، با گذشت زمان میزان شرکت مردم و در صد آراء ـ جز در موارد بسیار
قلیل ـ قوس نزولی طی کرده و نظر ملت از نمایشات انتخاباتی ودادن قول و قرار
بهبود
اوضاع مملکت از سوی
دستگاه حاکمه بکلی برگشته است. در انتخابات گوناگون چند سال اخیر بیش از
نیمی از واجدین شرایط به پای صندوق رأی نرفته اند و گذشته از آن آراء مثبت،
با وجود تقلب در اخذ
رأی، از حدود سی در صد
تجاوز نکرده و مبلغین نظام اقرار میکنند که از حمایت پانزده در
صد مردم برخوردارند و
البته این مقدار برای آنها کافی است. در کشورهائی که در آنها حاکمیت مردم
پا برجاست، چنین وضعیتی کاملا مردود است.
گفتیم که از
«وحدت کلمه» ی ابداعیِ آقای خمینی هم دیگر چیزی باقی نمانده است. جنگ رقابت
بر سر
تصاحب قدرت در میان
جناحهای حاکمیت چنان بالا گرفته که
پرده پوشی بر اختلافات و حفظ «وحدت کلمه» در مقابل دشمن مشترک یعنی ملت و
نیروهای سیاسی خواهان حاکمیت ملت، دیگر سودی ندارد. در حال حاضر ورود نیروی
تازه نفس به صحنه حاکمیت یعنی اصول گرایان دور و بر آقای محمود احمدی نژاد
وسعی آنها برای تسلط به قدرت مطلق و استحکام وضعیت بر شالوده ی قانون اساسی
جمهوری اسلامی و
«حکومت اسلامی ناب» مورد نظر آنها، کتمان خصومت میان آنها را نا ممکن ساخته
است و ناله ی
وامصیبتای برخی از مقامات نزدیک به رأس هرم قدرت در نظام را بلند کرده تا
جائیکه آقای مهدی کروبی رئیس سابق مجلس در نامه خود به آقای مشکینی نوشته
است که: «از آنچه بر تدبیر و عدالت و آزادی و قانون ومملکت می رود به
خداوند پناه می برم». از سوی دیگر آقای علی اکبر هاشمی
رفسنجانی، رئیس جمهور
سابق ورئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و یکی از فرماندهندگان جنایت پیشه ی «قتل
های زنجیره ای» با شنیدن زنگ خطرِ به بیرون رانده شدن از دایره ی قدرت، با
ردای اصلاح
طلبی ظاهر شده است.
نهضت
مقاومت ملی ایران با اظهار همبستگی با نیروهای سکولار ومعتقدین واقعی به
حکومت دموکراسی و اعلان پشتیبانی از شخصیت هائی که: « علیرغم تصریح بر
اختلافات ایدئولوژیکـ سیاسی واعلام عدم اعتقاد به برخی اصول قانون اساسی،
التزام عملی خود را جهت فعالیت های سیاسی ابراز داشته اند» و احترام به
آیات عظام که دخالت دین و روحانیت در سیاست وحکومت را تقبیح و منع میکنند،
اعلام می دارد که :نحوه
برگذاری انتخابات مجلس خبرگان جمهوری اسلامی و یا ظهور فرقه ی اصول گرا و
علاقمند به
«حکومت اسلامی ناب» و
تقلا برای غلبه یافتن بر رقبا و از همه ی اینها مهمتر وضعیت وخیمی که کشور
و ملت در آن قرار گرفته، معلول قانون اساسی جمهوری اسلامی است. زیرا اصول
آن با تزیینات «حقوق مردم»، «آراء مردم» و امثالهم، تماما بر چارچوب: مجلس
خبرگان رهبری، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای بازنگری قانون
اساسی منصوب شده وهمه ی اینها به اصل ولایت مطلقه فقیه مصلوب است. بررسی
ترکیب اعضای چهار محفل فوق، حق ولی امر در انتخاب و نظارت بر اعمال و
ارتباط آنها با یکدیگر، چگونگیِ محاسبه ی تقسیم قدرت حاکمیت میان یک گروه
چند نفری و ابعاد تسلط آنها بر کشور و ملت شریف و نجیب و برخوردار از چشمه
فیاض فرهنگ هفت هزارساله ی ایران را نشان می دهد
.کلام
آخر: قانون اساسی جمهوری اسلامی با و یا بدون اصل مربوط به مجلس خبرگان
رهبری سند هتک حرمت و شوکت انسان و نافی آزادی اوست و جمهوری اسلامی بندیست
که ملت ایران بر پای خویش دارد. رهائی از این بند و محفوظ ماندن از خطر
تلاشی کشور تنها با حکومت دموکراسی در ایران و از این طریق تأمین واقعی
حاکمیت سیاسی و اجتماعی ملت بر سرنوشت خویش و تضمین کلیه حقوق فردی
واجتماعی او ممکن می گردد.
ایران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ايران
یکشنبه 19 آذر
1385
برابر
10 دسامبر
2006
http://www.namir.info
|