بازگشت به صفحه اول

از ادوارنيوز

 
 

 بيانيه شورای مركزی دفتر تحكيم وحدت به مناسبت آغاز سال تحصيلي

اول مهر هر سال ، نويد رسيدن فصلي تازه از تلاش و كوشش دانشجويان و اساتيد است و از اينرو  مي توان آن را  يكي از خاطره انگيز ترين روزهاي سال براي دانشگاهيان دانست . اما صد افسو س كه حوادث  روزها و ماههاي گذشته ، مهر امسال را به کام بسياري از آموزندگان و آموزگاران و دلسوزان علم و معرفت تلخ كرده است .هجوم وحشيانه دشمنان دانش و فرهنگ در ماههاي گذشته به كيان دانشگاه آنچنان گسترده بوده است كه تاريخ اين مرزو بوم كمتر سراغي از آن دارد. از اين رو لازم است که به منظور تنوير افکار عمومي ، خلاصه اي هر چند کوتاه ازاين هجوم گسترده و وسيع ارائه کنيم تا بتواند مبنايي براي چاره جويي براي اين وضعيت اسفبار گردد :

1- در آخرين روزهاي سال تحصيلي  مهندس موسوي نماينده شجاع مجلس ششم و حامي هميشگي جنبش دانشجويي در تجمع اعتراض به قوانين تبعيض آمز عليه زنان ، در حالي دستگير گرديد که تعداد زيادي از ديگر دانشجويان نيز به همراه او طعم تلخ زندان اوين را در حافظه خود ثبت نمودند.  مهندس موسوي کماکان در سلولهاي انفرادي اطلاعات ، همانجا که خود بارها بر تاريکي آنها نور افشانده بود ، تحت انواع فشارها و محدوديتها به مقاومت و مبارزه خويش ادامه ميدهد . از آن گذشته دستگيري دانشجويان آزاديخواه متعدد ديگري از جمله ياشار قاجار ، عابد توانچه ، پيمان مسکين خدا و مهدي مکارمي و سجاد نیکنام سياهه ديگري است از سياهکاريهاي مناديان عدالت! از سوي ديگر در اواسط تابستان جامعه دانشگاهي  كشور به سوگ مرگ مشكوك اكبر محمدي دانشجوي داشگاه تهران  در زندان اوين نشست . مرگ وي همانقدرظالمانه بودكه سالها حبسش به دليل اعتراض به حمله وحشيانه به كوي دانشگاه در 18 تير 78 . اكبر محمدي در حالي در بند بود كه آمران و عاملان حمله به كوي دانشگاه هنوز نه تنها محاكمه نگرديده اند که قدر ديده و بر صدر نيز نشسته اند. مرحوم محمدي در حالي به خاک سپرده شد که نه تنها از حضور دانشجويان بر مزار او جلوگيري گرديد که مراسم ترحيم او نيز با دخالت نيروهاي امنيتي ملغا شد و آئين چهلمين روز او نيز به دليل فشارهاي عيان نظاميان به تخت نشسته ، برگزار نگرديد.

2- بازنشستگي  اجباري و غير قانوني بسياري از اساتيد مستقل ، دانشمند و پر تجربه دانشگاههاي مختلف کشور، که با روي کار آمدن دولت نهم آغاز شده بود ، در اواخر سال گذشته تحصيلي ، اوج بيشتري گرفت و به ضايعه ي جبران ناشدني ديگري براي جامعه دانشگاهي تبديل گرديد . در اين وانفسا دانشگاه از حضور اساتيدي محروم گرديد كه جرمي جز دگرانديشي و استقلال از جريانات مورد حمايت زورمداران و شفيتگان قدرت نداشتند .در اين ترديدي نيست که اثرات مخرب اين به پاکسازي فرهنگي! تا مدتها بر تارک دانشگاههاي ايران باقي خواهد ماند.

3- در تابستان گذشته براي بسياري از  فعالان دانشجويي ، احكام سنگين كميته انضباطي صادر گرديد، بسياري از نشريات دانشجويي تعطيل شده يا مجوزآنها لغو گرديد و انجمنهاي بسياري در دانشگاههاي مختلف به مرگ و تعطيلي محکوم شدند . در اين ميان احكام ناعادلانه ، ناموجه و غير مستند کميته هاي انضباطي، بيش از هر چيز حكايت از عزم دولتي بي تدبير دارد که براي سرپوش نهادن بر بي کفايتي کارگزارانش به خفه كردن صداي هر گونه مخالفي دست يازيده است. علاوه بر آن اين برخورد گسترده با دانشجويان حکايت از ترس و واهمه دست اندرکاران انتصابي حکومت ازعكس العمل دانشجويان به بي عدالتي ها سياسي و اقتصادي، تضييقات اجتماعي و فرهنگي و بي تدبيري هاي علمي ، آموزشي و صنفي دارد. بي شک اين ترس که تا اعماق ارکان اين دولت رسوخ کرده است ، سبب ساز اين حمله و هجمه در سكوت تابستان گرديده است.

4- اما گستاخانه ترين اقدام در تابستان گذشته ممانعت از تحصيل بسياري از فعالان دانشجويي در مقطع كارشناسي ارشد بود. فعالاني كه در ميان آنها اعضا شوراهاي صنفي و انجمنهاي اسلامي ونشريات دانشجويي به چشم مي خورد . دانشجوياني كه تنها گناهشان انتقاد از بي تدبيري مسئولان دانشگاهي تازه برآمده وبي كيافتي مديران دولتي بوده است.اقدامي كه زنگ خطر را براي تمامي دانشجويان كشوربه صدا در آورد و بي شك اگر جامعه دانشگاهي در مقابل اقدام ننگ آورامروز مقاوت ننمايد ، محکوم به تحمل فرداي سياهي خواهد بود که در آن ملاكهاي غيرعلمي و روابط سياسي ، نه تنها ارتقاء تحصيلي که حتي حضور دانشجويان در دانشگاه را رقم زند و در آنصورت بار ديگر شاهد محروميت از تحصيل به علت نوع پوشش و هزاران علت ناموجه ديگر خواهيم بود .دور نيست که با ادامه اين نابخردي ها ،عضويت درتشكلهاي وابسته و دست ساز دانشجويي  و كسب رضايت از نهادهاي نظامي و امنيتي به عنوان ملاكي جهت ادامه تحصيل مطرح گردند.

5-اما اظهارات مسولين آموزش عالي نيز كمتر از اين هجوم گستاخانه نبود. رئيس دولت در اظهاراتي كه مي توان آن  را مقدمه انقلاب فرهنگي دوم  دانست بر لزوم پاكسازي دانشگاهها تاکيد کرد وعميد زنجاني ،  رئيس انتصابي دانشگاه تهران -كه البته فاقد مدرك دانشگاهي نيز هست - از لزوم ايجاد تك صدايي در دانشگاهها سخن گفت .اين اظهاراتي هر چند ازسوي دونفر بيان گرديده است اما با اين وجود بيانگر ديدگاه كج انديشانه بسياري از مسئولين دولت كنوني و روح کلي حاکم بر آنست .

6- تعطيلي  بسياري از روزنامه ها و نشريات مستقل، افزايش فشارها برنهادهاي غير دولتي و احزاب مستقل ازديگر تهاجمات دولت نهم و نهادهاي امنيتي و نظامي به جامعه مدني كشور در تابستان اخيربود. اين امرموجب نه تنها تنگ تر شدن که انسداد فضاي نقد و انتقاد و فعاليتهاي مدني در كشوراست. فضايي كه وجود آن لازمه ادامه حيات فرهنگي و علمي کشور است. به مسلخ بردن روزنامه هايي چون شرق و نشريات مستقلي چون نامه که بي شک بيشترين مخاطبان خود را در ميان دانشگاهيان ، روشنفکران و تحصيلکردگان کشور داشته اند ، هجومي مستقيم است به اين قشر و تهديدي صريح است براي دانشگاه. اعتراض جدي و گسترده به اين آزادي کشي ، نه تنها حق ما که بيش و پيش از آن وظيفه ماست.

بي شك دليل تمامي اين تهاجمات به دانشگاه را مي توان نقش روشنگرانه دانشجو و دانشگاه در رسوا كردن زورمداران بي کفايت و عوامفريبان بي عدالت دانست. کساني كه در سايه عدم كفايتشان تا كنون صدهها هزار كارگر بي كار گشته اند ، وضعيت اقتصادي كشور به وخامت گراييده است ، فقر و درد بيداد ميکند و تورم و بيکاري افسار گسيخته است. از سوي ديگر در عرصه بين الملل نيز كشور با مخاطرات گوناگوني روبرو است که ميرود تا کشور را در سراشيبي هولناکي قرار دهد. متاسفانه اين مسئولان به جاي اصلاح اشتباهات مکررخود مي كوشند تا از يک سوي گناه بي تدبيري خويش را بر گردن دشمنان خيالي داخلي وخارجي اندازند واز سوي ديگر صداي منطقي و مستدل هر مخالفي را در گلو خفه نمايند .

با وجود تمام اين فشارها ترديد نيست که دانشگاه و جنبش دانشجويي سرفراز ايران همچنان به راه خويش ادامه خواهد داد . تاريخ اين كشور آكنده از صفحات زريني است كه جامعه دانشگاهي كشور رقم زده است . اساتيد و دانشجويان اين مرزو بوم بارها اثبات نموده اند كه در راه آزادي و پيشرفت از هيچ كوششي فروگذار نخواهند نمود و بي شك پاسخي درخور به اين حملات گسترده به كيان دانشگاه خواهند داد.

شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت

                                                                                                       اول  مهرماه  1385

 
 
 
بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به اپوزيسيون دموکرات