فروردین ١٣٩١

آقای اهود باراک وزیر دفاع اسراێیل در مصاحبه ای با تلویزیون دوم آلمان، دررابطه با لزوم حمله به ایران و نابود کردن تآٌسیسات هسته ای این کشور، اظهار داشت که:

"به مدت چند دقیقه ای جشمانتان را ببندید، و این منظره را تصور کنید، که در چهار- پنچ ساله آینده ایران به یک نیروی هسته ای تبدیل گردیده است. در چنین حالتی اتمام کار ایران بمراتب پیچیده تر و با مخارج مالی و جانی بیشتری همراه خواهد بود. ... پیش بینی جسیاس (Prophezeiung Jesayias) که از ماست درانجیل چنین وعده میدهد که، ' زمانی خواهد رسید که شیرها و بره ها بصورت مسالمت آمیز در کنار هم زندگی خواهند کرد، ودوش بدوش هم براحتی خواهند خوابید '    ولی تا زمانی که واقعیت چنین است که هرروز بدین منظور محتاج به بره جدیدی هستیم، بهتر است  شیر باشیم تا بره."

نگاهی کوتاه به این بیانات آقای باراک نشان میدهد که، برای او و شاید هم سایر همقطارانش در دولت اسراێیل، به دستاویز امنیت این کشور هر عمل متجاوزانه و فاجعه باری را می توان توجیه کرد. اگر چه تآمین امنیت مردم وظیفه هر دولت متعهدی است و این گفتار بخودی خود و به طور کلی (یعنی قطع نظر از منظور خاصی که در پیش دارد)عمل قابل انتقادی نیست، ولی اگر دولتمردانی که چنین وظیفه ای را عهده دارند، خود را در قالب "شیران" و"سلاطین جنگل" تصورنموده، و رفتار و گفتار خود را نیز بر پایه قوانین حاکم بر جنگل تنظیم نمایند، عمل آنان مسلما نمیتواند مورد قبول طعمه هایی باشد که قصد بلعیدن آنان را دارند، بخصوص اینکه چنین "شیرانی" نه با نیروی خود بلکه با کمک گرفتن و پشتیبانی خارجی و زیر پوشش خون میلیون ها یهودیانی که در هولو کاست قر بانی نظام توتالیتر نازی های آلمانspan style="mso-spacerun: yes">  گردیده اند دست به چنین کاری بزنند؛ و آنوقت نه تنها ابهت شیر را نخواهند داشت بلکه مصداق این قول عطار نیشابوری می گردند :

كه هان اي بي‌ ادب اين چه دليريست

تو روباهي ترا چه جاي شيريست

و روباهانی بیش نیستند. 

سران اسرائیل با طرح لزوم حمله نظامی به ایران برای جلوگیری از وقوع  هولوکاستی «دیگر»، آنهم باتکای سخنان مرد مُخبَطی  چون خمینی که هنگام جنگ ایران و عراق می خواست از طریق کربلا قدس را تصرف نماید و اسرائیلی ها هم آن روز  بدون اعتنا بدین یاوه ها با ارسال سلاح تنور جنگ را کرم نگه میداشتند، یا رجزهای احمدی نژادی که به دروغ گویی و پرت گویی شهره خاص و عام است، میخواهند پیشاپیش تاوان «تجدید» تخیلی هولوکاست را، با «تمام کردن کار» مردمی بگیرند که نه تنها در هولوکاست نقشی داشته اند، نه اینکه درطول تاریخ هرگز نسبت به یهودیان ظلمی کرده اند؛ به عکس، مردمی که در جریان جنگ جهانی دوم  به بسیار از فراریان ییگناه اروپا که شامل یهودیان هم می شدند در خاک خود پناه دادند. آقای باراک حتما اطلاع دارند که پیشینه حضور یهودیان در ایران به ۲۵۰۰ سال پیش می رسد ‌گردد، و نیز می دانند که  کورش پادشاه ایرانیان بود که به یهودیان  اسیر بابل و آواره اجازه داد دو باره به سر زمین خود که بخشی از امپراتوری هخامنشی شده بود بازگردند و معبد خود را به یاری او بازسازی کنند.

همه ی یهودیان جهان از جایگاه والای استر ملکه ی هخامنشی در تاریخ ایران باخبرند و به خاک کشوری که آرامگاه  او و خالش، مردخای، بیست و پنج قرن در کمال احترام  در آن حفاظت شده ارج می گذارند. بدین دلائل ما تردید نداریم که تهدیدات شما علیه خاک ایران حتی احساسات بسیاری از همکیشان شما را نیز جریحه دار می کند.

اما سردمداران اسرائیل گویا دارای چنان اشتهای سیری ناپذیری در تعدی بحقوق دیگران گردیده اند که، نه تصرف روزانه سرزمین های فلسطین، نه کشتار و به اسارت گرفتن مردم آن کفاف آن را میدهد، نه کشتار امداد گران خا رجی و امتناع از رساندن کمک به کودکان محصور در زندان بزرگ غزه عطش آنان را خاموش میکند. رهبران اسرائیل چنانکه پیداست عمل کردن بر مبنای قوانین و مقررات جاری بین المللی را بکلی کنار گذاشته، و قانون جنگل را پایه اعمال خویش قرار داده و نه تنها قصد دارند بر این روال  در سر زمین های باقیمانده از فلسطین آنرا اعمال نمایند بلکه خواستار گسترش آن و آتش افروزی درسراسر منطقه اند.

مقامات اسراێیلی که هرحمله به خاک کشوری دیگر و هر آتش افروزی را ببهانه جلو گیری از وقوع هولوکاست دیگری تو جیه می کنند، به عمد فراموش می کنند که گرچه ازنسل کشی های نازیسم هیتلری به جرآت و بدون هیچ تردیدی میتوان بعنوان یکی از بزرکترین وفجیعترین جنایات در تاریخ بشریت نام برد،  ولی آنان بدین بهانه حق ندارند که به کشوری حمله نظامی نموده و مردم بیگناه  آن را بقتل رسانند

ادامه و حتی شروع سیاست هسته ای سران جمهوری اسلامی که اسراێیل بخاطر تغییر آن می خواهد «کار ایران را تمام کند»، تا کنون برای مردم ما و مملکت ما به فاجعه ای خا نمان بر اندا تبد یل گردیده است.  چنین سیاستی با عث گردیده استکه بر ایران یکی از بی رحمانه ترین و سخت ترین تحریم های بین المللی  ممکن اعمال گردد. تحریم های ی اقتصادی توانسته اند تا کنون صنایع و مٶسسات تولیدی مارا را به نابودی کشانده، خسارات غیر قابل جبرانی به معادن نفتی ما زده، در ظرف یک سال گذشته بمیزان ٥٠% از اعتبار پول ما کاسته وآن را به کاغذ پاره ای بی ار زش تبدیل  کرده است، و خلاصه اینکه ادامه این سیاست دست رژیم حاکم را در ظلم و تعدی به مردم بازتر گذاشته و زند گی  را بر مردم ایران غیر قابل تحمل نموده است.  و همه این بد بختی ها و گرفتاری انجام گرفته و می گیرد بدون اینکه یکبار هم به مردم ایران فرصت داده شود تا نسبت به آن سیاست ، اهداف نهایی آن و ثمراتش اظهار نظر نمایند.

آقای باراک اگر چه برای ما همچنان جای تاًمل است که سیاستمداران اسرائیل بخواهند با استفاده از شرایط مساعدی که انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا برایشان فراهم نموده است،  دست بکار شوند و بقول خودتان «کار ایران را تمام نمایند». ولی این کار بدین آسانی که شما وانمود می کنید عملی نیست. نابودی تآسیسات هسته ای ایران زمانی تحقق پیدا خواهد کرد که از ایران هم همچون عراق و افغانستان جز سر زمین های سوخته چیزی باقی نمانده باشد.  مقامات جمهوری اسلامی در جه بی اعتنایی خود به جان مردم را بار ها نشان داده اند. این جماعت غیر مسئول که اکنون در میان مردم ایران فاقد هر گونه مشروعیتند، سعی نموده اند بخشی از تآسیسات هسته ای را بدرون شهرها و مراکز پر جمعیت  کشور انتقال دهند، و در نقاطی  مستقرکنند که اگر شما بخواهید به مقصود خود برسید نا چار از بمباران این نواحی آن و بالنتیجه کشتار تعداد زیادی مردم بی کناه خواهید بود. و این همان چیزی است دلخواه سران جمهوری اسلامی است. و اما  ار تکاب چنین جنایتی گناهی خواهد بود که هیچ ایرانی علاقمند به سرزمینش  بر شما و متحدین تان نخواهد بحشید.

جامعه جهانی تا کنون بدین نتیجه رسیده است که هنوز هم  با اعمال تحریم ها (گر چه دود آن هم بچشم مردم ایران میرود) و با استفاده از روش های دیپلماتیک میتواند جمهوری اسلامی را به انصراف از حرکت به سمت تو لید سلاح هسته ای باز دارد توصیه ما به مردم اسرائیل این است که زمامداران خود را وادارند تا دست از توسل به خشونت برای حل همه ی مسائل بر داشته وبا جهانیان همراه گردند تا مردم ایران فرصت کنند ایرانی آزاد و دموکراتیک را بر ویرانه های باقیمانده از نظام جمهوری اسلامی بنا نمایند. زیرا یک ایران دموکرات و صلحجو میتواند به پایه ای استوار برای بر قراری صلح و همزیستی مسالمت آمیز در منطقه تبدیل گردید؛ و این است که می تواند به ضامن بسیار مؤثری در راه بقای مردم اسرائیل و فلسطین در درون مرز های بین المللی امن  و تضمین شده  از طرف ایرانیان و همه ی مردم منطقه و جهان تبدیل گردد.