گزارش همایش ایران بعد از انتخابات

اروپا آرام نمی نشيند

پاتریک لوران رئیس بخش ایران و خاورمیانه در کمیسیون اتحادیه اروپا در همایش ایران بعد از انتخابات که به میزبانی احزاب سبز اروپا، روزگذشته در مقر پارلمان اروپا در بروکسل برگزار شد ،تاکید کرد که استراتژی اروپا در ارتباط با جمهوری اسلامی صبر و عقب نشینی نیست.

در این همایش که با چهار سرفصل کاری شامل مذهب و حکومت، ارزیابی انتخابات ریاست جمهوری در ایران، حقوق بشرو آینده روابط اتحادیه اروپا و ایران برگزار شد، علاوه بر نمایندگان احزاب سبز ایتالیا، فرانسه، هلند و آلمان، تعداد زیادی از فعالین سیاسی و فرهنگی مقیم داخل و خارج کشور از جمله سیمین بهبهانی و علی اشرف درویشیان حضور داشتند.

کودتای ریاست جمهوری

در آغاز این جلسه خانم مونیکا فراسونی رئیس نمایندگان سبز در پارلمان اروپا ، به تحلیل های مختلف در باره انتخابات ایران، اشاره کرد، آنگاه خانم فیروزه نهاوندی رئیس بخش علوم اجتماعی دانشگاه آزاد بروکسل، با اشاره به سخنان اخیر رئیس جمهورآمریکا در ارتباط با ایران، گفت: این سخنان مداخله جویانه تلقی شد و رهبر جمهوری اسلامی از مردم خواست با شرکت در انتخابات، به کسی رای دهند که جلو دشمن بایستد. نکته دیگر این بود که ششمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران در یک شرایط دشوار اقتصادی برگزار شد و طبیعتا مباحث اقتصادی، به وعده های غالب انتخاباتی، بدل شد. وی در پایان از حاضرین خواست تا رمانتیسم را در برخورد با مسائل ایران کنار بگذارند و همچنین در برنامه های خود به بازسازی اقتصادی ایران نیز توجه داشته باشند. علیرضا نوری زاده، روزنامه نگار، از"کودتایی به نام انتخابات ریاست جمهوری" سخن گفت که "زمینه های آن از مدت ها پیش" فراهم آمده بود. مهدی خانبابا تهرانی فعال سیاسی، با بیان این نکته که" عاقبت حکومت پنهان بر سرکار آمد" ، این انتخابات را حاصل نبرد سنت و مدرنیسم در ایران دانست که سنتی صد ساله دارد. اوگفت: این پیکار به پایان نرسیده است. اصلاحات ، امروزه جای پای خود را در جامعه باز کرده و جنبش مردم سالاری ، اگرچه سازمان یافته نیست، اما حرکت آن برگشت ناپذیر شده است. دوران اداهای طالبانی گذشته است. ضمن اینکه امروز اصلی ترین آدم های این حکومت نیز ازنتیجه این انتخابات راضی نیستند.
وی سپس افزود: کسانی که صحبت از نخ نما شدن بحث های حقوق بشری می کنند، توجه ندارند که حقوق بشر پاشنه آشیل حکومت آنهاست.

بازگشت ممکن نیست

رضا معینی نماینده سازمان گزارشگران بدون مرز، تاکید کرد:" بازگشت ایران به دهه دهشتبار ۶۰ ناممکن است، زیرا نه تنها حکومت همچنان یکدست نیست،بلکه بخش نظامی و امنیتی آن مانند سال های شصت، بافت ایدئولوژیک ندارد."

وی سپس گفت:مذاکرات اتحادیه اروپا با جمهوری اسلامی سازنده نیست، زیرا این گفت و گوها بر مبنای برخورد با نمایندگان واقعی جامعه مدنی پا نگرفته است." معینی آنگاه با اشاره به اینکه" در حال حاضر حکومت اسلامی تعداد زیادی سازمان به اصطلاح غیر دولتی راه اندازی کرده است"، گفت:" این سازمان های به ظاهر غیر دولتی، در گفت و گو با خارجی ها در مورد نقض حقوق بشر در ایران یا سکوت می کنند و یا درصدد توجیه آن بر می آیند". وی از جمله به کانون دفاع از قربانیان خشونت در ایران اشاره کرد که در همین چارچوب شکل گرفته، و آن را " ابزار جدید سرکوب حرکت های مدنی" خواند که " امتیازات مالی قابل توجهی نیز از غرب گرفته" است.

بخش دوم این همایش به موضوع حقوق بشر در ایران اختصاص داشت که با شرکت سیمین بهبهانی، دکتر عبدالکریم لاهیجی، علی اشرف درویشیان و آزاده کیان برگزار شد . دکتر لاهیجی در این بخش، با اشاره به مواضع اتحادیه اروپا، خطاب به حاضران گفت: بر ایران اولیگارشی مذهبی حاکم است .رئیس جمهور، اگرچه توسط مردم انتخاب می شود، اما در واقع کارمند کسی است که خود مقامی انتصابی است . لاهیجی سپس گفت: در ایران پارلمان وجود دارد، اما مصوبات این پارلمان توسط افرادی انتصابی، وتو می شود. همین گروه انتصابی بود که پیوستن ایران به کنوانسیون های منع شکنجه و رفع تبعیض از زنان را وتو کرد. وی نتیجه گرفت که : شکنجه و تبعیض علیه زنان در اسلام پذیرفته است.

گنجی و زرفشان

او آنگاه با اشاره به وضعیت اکبر گنجی، ناصر زرافشان، و همچنین غیر مجاز بودن فعالیت کانون نویسندگان ایران و کانون دفاع از حقوق بشر، از نمایندگان پارلمان اروپا خواست که در جهت همبستگی با آزادیخواهان ایران قدم بردارند.

آزاده کیان سخنران بعدی به بررسی تحولات اجتماعی در ایران پرداخت و با اشاره به نقش زنان ایرانی، تاکید کرد که زنان ایران بنیاد گرا نیستند و رئیس جمهوری اسلامی مجبور است به تقاضاهای آنان پاسخ دهد. علی اشرف درویشیان سخنران بعدی این قسمت بود که با اشاره به تاثیر گسترش وسایل ارتباط جمعی و روند رو به گسترش پخش اطلاعات در کشورهای مختلف و از جمله ایران، گفت: توقیف و سانسور مطبوعات، بستن سایت های اینترنتی، دستگیری نویسندگان مطبوعات وازجمله اکبر گنجی، احضار وبلاگ نویسان به دادگاه، جلوگیری از تشکیل مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران که به عنوان نهادی مستقل از حکومت ها، نزدیک به 38 سال است که فعالیت می کند و فعالیتش در دورژیم با مشکل رو به رو بوده، همه در راستای این برنامه است.

درویشیان سپس با اشاره به منشور کانون نویسندگان ،اعدام سعید سلطانپور، قتل محمد مختاری، جعفر پوینده، احمد میرعلایی، غفار حسینی و زندانی بودن ناصر زرافشان و یوسف عزیزی بنی طرف،تاکید کرد که این نویسندگان صرفا به خاطر عقیده به چنین سرنوشت هایی دچار شده اند. وی اضافه کرد: ما ایرانی ها از کودکی با سانسور رو به رو هستیم. آموزش در خانواده و سپس در مدرسه و دانشگاه به گونه ای است که نباید از خط قرمزهایی عبور کنیم. این خط قرمزها را حکومت های دیکتاتوری طی سالیان متمادی برای مردم ما ترسیم کرده اند و در نتیجه در ذهن و جان ما نهاد ینه شده است. چنانچه ناچار گاه حتی به خود سانسوری دست می زنیم و خود متوجه نیستیم.

درویشیان سپس با اشاره به وضع چاپ و سانسور پیش از چاپ در ایران، گفت: این سانسور باعث شده است که ما نتوانیم در آثارمان از همه ابعاد نگاه کنیم. سال هاست که حکومت به ساختن انجمن ها و کانون های وابسته به دولت دست زده است. اعضای این انجمن های فرمایشی یا سانسور چی اند یا موافق سانسورو وظیفه آنها هواداری از حکومت و صرف چیره ها و امتیازهایی است که دریافت می کنند.
درویشیان در بخشی دیپر از سخنانش گفت : عجیب تر از همه اینها گاه کتابی که سال ها در انتظار مجوز مانده، عاقبت پس از حذف برخی نکات و جملات اجازه انتشار می گیرد، اما پس از اندک مدتی توسط نهاد دیگری به نام قوه قضاییه، جمع آوری و نویسنده اش به دادگاه کشانده می شود.

درویشیان در پایان با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری گفت: ممکن است محدودیت های بیشتری در برابر آزادی و دموکراسی اعمال شود، اما بیش از آنچه در طی این 26 سال اعمال شده، نخواهد بود، زیرا شرایط جهانی و فعالیت نهادهایی که برای احقاق حقوق انسان ها تلاش می کنند، اجازه چنین اعمال سختگیرانه ای را نمی دهد.در ضمن مقاومت مردمی که در اثر آگاهی از تحولات جهان دیگر نمی خواهند به سال های پر از کابوس و ترس برکردند را نباید فراموش کنیم. این مقاومت ها برگشت ناپذیر است.

زبان مادران

سخنران بعدی سیمین بهبهانی بود. وی با ابراز این امید که" زبان صدها هزار مادری باشد که فرزندانشان یا به جوخه اعدام سپرده شدند یا درجنگ به شهادت رسیدند" گفت: آمده ام تا از فقر، تن فروشی، زوال اخلاق و نهانکاری فسق در شبستان سخن بگویم.نه، من اینجا آمده ام تا ازحقوق بشر سخن بگویم که 26 قرن پیش در کشور من به رسمیت شناخته شد.

خانم بهبهانی افزود: اعلامیه حقوق بشر تسلط هیچ کس را بر انسان نمی پذیرد، چگونه حکام خود را به جای خدا می نشانند و احکام خود ر ا بی چون و چرا به اجرا در می آورند؟ آیا کسی که خود را نماینده خدا و صاحب جان و مال مردم می تواند، می تواند دموکرات باشد؟ زندان در قاموس حقوق بشر فقط محیطی امن و بهداشتی است برای چدا سازی مجرمین از آدم های سلامت. چگونه است که درکشورهای دیکتاتوری انسان ها به جرم اندیشیدن و بیان عقیده در بند می شوند؟

خانم بهبهانی در پایان، خطاب به نمایندگان پارلمان اروپا که در جلسه حاضر بودند، گفت: امروز شور بختی در هر کجای دنیا مثل سونامی به همه جای دنیا هجوم می برد. هراس ما از این است.

سومین بخش این همایش به بررسی رابطه مذهب و دولت اختصاص داشت که با شرکت سیمون کاونی مسئول حقوق بشر پارلمان اروپا، آرامش دوستدار استاد فلسفه، مهرداد درویش پور استاد جامعه شناسی دانشگاه استکهلم و امید نوری پوراز اعضای حزب سبز آلمان برگزار شد. سخنرانان در این قسمت با بررسی نسبت های دین و حکومت، و ادیان مختلف و دموکراسی نکاتی را متذکر شدند. از جمله امید نوری با اشاره به اینکه مردم ایران ضد دین نیستند، گفت: سئوال مردم این است که ارتباط دین با سیاست چیست.

انتخابات ايران

آخرین بخش اجلاس دیروز، در واقع جنجالی ترین بخش آن نیز بود. شرکت کنندگان در این قسمت عبارت بودند از فرح کریمی نماینده پارلمان هلند و عضو حزب سبز، پاتریک لوران رئیس بخش ایران و خاورمیانه در کمیسیون اتحادیه اروپا، حسین درخشان روزنامه نگار و وبلاگر، یوسف مولایی استاد حقوق بین الملل دانشگاه تهران،و آنجلیکا بیر رئیس هیئت نمایندگی اتحادیه اروپا در امور ایران.

خانم کریمی در سخنان خود با اشاره به نهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران، اظهار داشت: انتخابات ایران آزاد و منصفانه نبود، و رهبر جمهوری اسلامی تصمیم گرفته بود که این انتخابات به این صورت اتفاق بیفتد. این اتفاق هم یک شبه نیفتاده و زمینه چینی قبلی داشته است. آنها مصمم به مقابله هستند و درچنین شرایطی ما باید آمادگی نشان دادن عکس العمل داشته باشیم. در واقع این چالش اصلی غرب است و لازم است غرب به معنای آمریکا و اتحادیه اروپا، در برابر آن یک استراتژی مشارک داشته باشد. من کاملا متقاعد شده ام که در ایران کسانی درقدرت هستند که فکر می کنند اگر بمب اتمی داشته باشند، ایمن خواهند ماند و این به نفع هیچ کس نیست. آمریکایی ها موضع خود را در این مورد به صراحت اعلام کرده اند ، ولی اروپایی ها تا به حال صریح نبوده اند. در حالیکه ما باید به کسانی که می خواهند با این وضع در ایران مقابله کنند یاری برسانیم

کنار نمی نشینیم

آنجلیکا بیر نیز با تایید سخنان فرح کریمی گفت: ما نمی خواهیم کنار بنشینیم، برگزاری این جلسات نشان دهنده همین قصد است، ما در جست و جوی راهی هستیم که شبیه آنچه آمریکا در عراق کرد، نباشد.

پاتریک لوران نیز در همین ارتباط گفت: استراتژی ما صبر و عقب نشینی نیست، اما ما با فرستادن نیرو به ایران مخالفیم، و فکر می کنیم فرستادن موشک به ایران پیامدهای دیگری هم دارد. امروز برای ما روشن است که یک دولت بنیادگرا در ایران روی کار آمده ، و ما اینک منتظر اولین علامت هستیم .

لوران آنگاه تاکید کرد که حقوق بشر برای اروپایی ها، نسبت به مسئله اتمی، بحثی ثانوی نیست و تنها "تقویم زمانی آن ممکن است فرق داشته باشد."

حسین درخشان نیز ضمن سخنانی با تاکید بر اینکه احمدی نژاد اکثریت مردم ایران را نمایندگی نمی کند، گفت: در برابر رفسنجانی، هرکس دیگری هم می توانست این بازی را ببرد. علاوه بر این شکاف های اجتماعی ـ سیاسی در ایران امروز، وجود ماشین های رای، که هرلحظه اراده کنند آنها را به کار می اندازند و همچنین بیسی تفاوتی و سیاست زدگی جوانان ایرانی از عواملی بوده که به این نتیجه انتخاباتی منجر شده است.

درخشان سپس با اشاره به فضاسازی ماهواره های لوس آنجلسی، تاکید کرد که" اتحادیه اروپا اگر یک ایران دمکراتیک می خواهد، باید انحصار ماهواره ای آمریکا را بشکند .
حمید مولایی نیز با اشاره به پویایی جامعه ایران، و هزینه تحولات برای جنبش اجتماعی در ایران، گفت: نتیجه این انتخابات را باید در بطن پیچیدگی های جامعه ایران دید.

وی سپس با طرح این نکته که" ایرانیان پس از ده ها سال مبارزه، هنوز به حاکمیت دسترسی ندارند" گفت: باید مردم ایران به مقام شهروندی ارتقاء پیدا کنند و علاوه بر تکلیف حق نیز داشته باشند.

در پایان این همایش، حاضرات با قرائت بیانیه ای از پارلمان اروپا خواستند که برای آزادی زندانیان سیاسی، از جمله اکبر گنجی و ناصر زرافشان، دست به اقدامات فوری زنند.