بازگشت به صفحه اول

 

 
 

ارزیابی نتایج سیاسی، اجتماعی و تاریخی دولت بختیار

به عنوان آخرین تلاش برای احیای مشروطه در ایران

  کنفرانس به مناسبت سی امین سال انقلاب ١٣٥٧ در ایران

  ٢٤ ­- ٢٣ اسفند ماه ١٣٨٧ (١٤-١٣ ماه مارس ٢٠٠٩)

دانشگاه نورت ایسترن ایلینوی – شیگاگو، ایلینوی

 پس از گذشت نزدیک به سی سال از انقلاب بهمن ١٣٥٧، هنوز یک بررسی سنجیده و نقادانه در عملکرد و میراث سیاسی نخست وزیری دکتر شاپور بختیار بعنوان دولتی که آخرین تلاش در تداوم مشروطه واقعی در ایران را متعهد بود صورت نیافته است.

  کنفرانس دانشگاه نورت ایسترن ایلینوی در روزهای سیزدهم  و چهاردهم ماه مارس ٢٠٠٩ گامی است در تحقق این مهم. از اینروی هیات تدارک کنفرانس می کوشد تا زمینه مناسب این بررسی را فراهم آورد.  تبادل اندیشه ی آزاد و منقدانه اهل پژوهش شرط اساسی و لازم تحقق هدف این گردهمایی است.  کوشش بر آن است که تا حد توان و امکانات، دیدگاه صاحب نظرانی که از دور یا نزدیک با مساله ی سیاسی چگونگی تشکیل دولت بختیار آشنایی دارند، و همچنین بر اثرات و نتایج اجتماعی و سیاسی آن برای امروز و فردای ایران اندیشیده اند و قضاوت ارزشی دارند به نقد و بررسی کشیده شود.

تدارک کنندگان کنفرانس در مورد اهمیت سیاسی و تاریخی کنفرانس حاضر بر عقیده و نظرات زیر هستند:

١) در دوران انقلاب ١٣٥٧،دولت بختیار یگانه دولتی بود که ریاست آن را یکی از رهبران جبهه ملی ایران بر عهده داشت.  جبهه ملی پس از کودتای بیست و هشت مرداد که منجر به سرنگونی آخرین دولت مشروطه ایران به ریاست دکتر محمد مصدق در سال ١٣٣٢ شد، به عنوان مطرح ترین بدیل حکومت، در مبارزه دایم مسالمت آمیز و آشکار با خودکامگی و بی قانونی حکومت محمد رضا شاه پهلوی به سر می برد.  رهبران و رهروان این جبهه از جمله دکتر بختیار به علت رویارویی با حکومت استبدادی سالها زندانی و دست به گریبان محرومیت های اجتماعی و سیاسی بودند.  دکتر بختیار بنابر اهداف و مشی سیاسی دیرینه خود بر خلاف روسای دولت های پیشین، در زیر تصویر دکتر مصدق به جای تصویر شاه در صحنه تلویزیون ظاهر شد.  او همچنین کودتای بیست و هشت مرداد را که بوسیله حکومت شاه قیام ملی خوانده می شد، ((کودتای ننگین)) اعلام کرد.  

٢) استقرار دولت بختیار با خروج شاه از کشور همراه بود.  در غیاب شاه، دکتر بختیار در مقام نخست وزیر با داشتن فرماندهی هر چند صوری نیروهای مسلح و  عضویت در شورای سلطنت دارای حقوق و قدرت یک نخست وزیر مشروطه واقعی بود.   

٣) برنامه دولت بختیار با هدف اصلی استقرار آزادی و دموکراسی از طریق احیای مشروطیت و اجرای قانون اساسی، دارای مواردی چون آزادی زندانیان سیاسی و اعاده حیثیت و پرداخت غرامت به آنها، انحلال ساواک، محاکمه متجاوزان به حقوق مردم و ((پشتیبانی بدون قید و شرط از اصول منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های مربوط)) بود.  این برنامه در سازگاری چشمگیری با خواسته های دموکراتیک مردم و احزاب – به جز برچیدن نظام مشروطه - و در تضادی آشکار با برنامه دولت های پیشین بود.  در این دوره، همگام با پایان اعتصاب مطبوعات که در پی مذاکرات و توافق با دولت بختیار صورت گرفت، آزادی واقعی بیان و قلم و اجتماعات اجرا شد.

٤) از آغاز تا روز سقوطش در ٢٢ بهمن، دکتر بختیار از تسلیم قدرت دولت به آیت الله خمینی و پیروانش خودداری ورزید و بنابر نطق ها و مصاحبه هایش با اشاره به حکومت جمهوری اسلامی بعنوان ((مجهول مطلق)) و نسپردن حکومت به دست شخصیت و یا نظام روحانیان، بر جدایی دین از دولت به عنوان یکی از رکن های اساسی دولت واقعی مشروطه پای فشرد.  همچنین دکتر بختیار بارها و به تاکید، خطرات ناشی از استقرار حکومت مذهبی را به مردم متذکر شد. 

با این همه دولت بختیار از کار بازماند و سقوط کرد و حکومت اسلامی جانشین آن شد. 

در دوره حکومت ٣٧ روزه بختیار، میلیون ها ایرانی در خیابان ها بدون توجه به سابقه و مشی سیاسی دیرینه دکتر بختیار و برنامه دولت وی از رهبری آیت الله خمینی برای بر چیدن حکومت مشروطه پیروی کردند.  پرسش و مساله این است که چرا با توجه به سازگاری برنامه دولت با  تمامی خواسته های دموکراتیک مردم ایران و مشی روشن رییس دولت بعنوان یکی از ملیون استوار بر عقاید خود، دولت بختیار به عنوان گزینه دموکراتیک مورد توجه مردم ایران قرار نگرفت؟ فقدان این توجه با چه عواملی مرتبط بود؟  پس از گذشت سی سال از انقلاب، آیا دولت بختیار با همه عمر کوتاه خود می تواند تجربیاتی را در مورد اساسی ترین معضل جامعه امروز ایران، یعنی استقرار آزادی و دموکراسی، ارایه دهد؟

از همان بدو تشکیل دولت بختیار تا امروز، حکومت او به وسیله مخالفان و منتقدان گوناگون نفی و نقد شده است.  صفاتی چون جاه طلبی و فقدان شناخت عوامل بروز انقلاب به وی نسبت داده شده است.  بنابراین برخی حکومتش را تلاشی عبث و دیر هنگام شناخته اند.  پرسش این است که با توجه به نتایج عملکرد و کارنامه ی حکومت دینی در ایران کدامین این نقد و نفی ها هنوز قابل قبول است؟

برگزارکنندگان این کنفرانس با اتکا بر اصل حقیقت جویی و حقیقت گویی از طریق

عرضه ی  دانش و تبادل آزاد نظر امید دارند که پس از سی سال زمینه مناسب برای پژوهشگران به منظور ارزیابی منقدانه از دولت بختیار و پاسخ به پرسش های بالا و دیگر  فراهم آید.

برای اطلاعات بیشتر، لطفا" با اشخاص زیر تماس حاصل فرمایید:

Hamid Akbari, Conference Co-Chair and Professor at hakbari@neiu.edu

Yasmin Ranney, Conference Coordinator and Assistant Dean of Academic Development, at

Y-Ranney@neiu.edu

----------

The Legacy of Bakhtiar's Premiership as the Last Attempt at Constitutional Government in Iran: A Retrospective Reflection after 30 Years

A Conference in Persian Marking Thirty Years Anniversary of Iranian Revolution in 1979

March 13-14, 2009

Northeastern Illinois University

Chicago, Illinois

  A List of Speakers Will be Announced Shortly 

This unique and first of its kind Conference constitutes the Persian program of our Conference titled The Past and Future(s) of Revolution: A Global Exploration.  Below, please find the description of these two conferences. 

Hotel and Other Information are Forthcoming. 

The Past and Future(s) of Revolution

A Global Exploration

March 9-12, 2009

  Northeastern Illinois University

Chicago

2009 will mark several revolutionary anniversaries: 60 years since the Chinese Revolution of 1949; 50 years since the Cuban Revolution of 1959; 30 years since the Iranian and Nicaraguan Revolutions of 1979; and 20 years since the Velvet Revolution and the "Revolutions of 1989" in the former Soviet Bloc.

What are the legacies of these various revolutions? What lessons have we learned — or perhaps failed to learn — from them? What is revolution, and does it have a future? If so, will future revolutions resemble those of the past? What continuities and discontinuities might there be between the revolutions of previous centuries and those yet to come?

These are some of the questions we will explore over the course of this four-day conference. We will approach these questions through global and interdisciplinary lenses, examining Latin American, African, Asian, European, and North American experiences of revolution, with the expert knowledge of historians, sociologists, anthropologists, philosophers, journalists, and political scientists.

Conference Themes Day by Day

Day One

Monday March 9

What is Revolution?

On the conference's opening day we will examine the idea of revolution in general and explore its meaning with reference to the legacies of four major revolutions: the American Revolution (1775–83), the French Revolution (1787-99), the Haitian Revolution (1791–1804), and the Mexican Revolution (1910–20).

Day Two

Tuesday March 10

Marxist Revolutions and Anti-Colonial Movements

On the conference's second day we will examine the 20th century's legacy of Marxist revolutions and the decolonization process with reference to the Russian Revolution (1917), the Chinese Revolution (1949), the Cuban Revolution (1959), and their influence on various anti-colonial struggles in Africa and Southeast Asia (Vietnam in particular).

Day Three

Wednesday March 11

New Forms of Revolution?

On the conference's third day we will explore new or alternative concepts of revolution: nonviolent revolution — from Gandhi to the "Velvet" Revolution in Czechoslovakia to the "Saffron" Revolution in Burma; the "rights revolution" inspired by the 1948 Universal Declaration of Human Rights; the "Bolivarian Revolution" in Latin America today; and others.

Day Four

Thursday March 12

The End of Revolution? Iran, Nicaragua, and Beyond

On the conference's fourth and final day we will explore the future(s) of revolution by re-examining two events that shook the world 30 years ago: the 1979 Iranian and Nicaraguan revolutions. What lessons have we learned — or failed to learn — from what were arguably the last of the "classical" revolutions of our time, and what might their legacies portend for the 21st century? Do we now live in a post-revolutionary world? Must we re-think the meaning of revolution for our age and beyond?

For More Information, Please Contact:

Hamid Akbari, Conference Co-Chair and Professor at hakbari@neiu.edu

Yasmin Ranney, Assistant Dean, Academic Development, at Y-Ranney@neiu.edu

To subscribe or to be removed from this ListServ, please send an E-mail to tamil430@gmail.com

 
 
 
بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به گرد هما ئی