گردهم آئی های مليون ايران

بيانيه عفو بينالملل در باره دانشجويان بازداشتي

دستگيري خودسرانه/نگراني از شکنجه يا بدرفتاري/احتمالا زندانيان وجداني

ايران: 20 الي 30 دانشجو (پسر و دختر) مرتبط با گروه دانشجويان آزادي خواه و برابري طلب دستگير شدهاند، از جمله:

رزا عيسايي (از اقليت ارمني، دانشجوي دانشگاه اميرکبير تهران)؛ مهدي گرايلو، دانشجوي دانشگاه تهران؛ انوشه آزادفر، دانشجوي دانشگاه تهران؛ ايلناز جمشيدي، دانشجوي دانشگاه آزاد ، واحد تهران مرکز؛ روزبه صف شکن، دانشجوي دانشگاه تهران؛ نسيم سلطان بيگي، دانشجوي دانشگاه علامه طباطبايي؛ ياسر پير حياتي، دانشجوي دانشگاه شاهد؛ يونس ميرحسيني، دانشجوي دانشگاه شيراز

در پي تظاهرات و ئحصنهاي متعدد دانشجويي به مناسبت روز دانشجو، 16 آذر، 20 الي 30 دانشجو، از جمله افراد نامبرده در بالا، غالبا در تهران و نيز در ديگر شهرها، بدون هرگونه اتهامي دستگير شدهاند. آنها احتمالا زندانيان وجداني هستند که صرفا به خاطر بهرهگيري از حق آزادي بيان و اجتماع بازداشت شدهاند و بيم آن ميرود که در زندان تحت شکنجه يا بدرفتاري قرار داشته باشند.

در پي اقدامهاي اعتراضي عليه اخراج استادان و ديگر اقدامهاي معطوف به تحديد بيشتر آزادي بيان در دانشگاهها، از جمله ممنوعيت انتشار روزنامههاي دانشجويي، تعليق و اخراج دانشجويان از دانشگاهها، تعدادي زيادي از دانشجويان در شش هفته اخير بازداشت شدهاند. گفته ميشود فعالان گروههاي دانشجويي، دفتر تحکيم وحدت و دانشجويان آزاديخواه و برابري طلب از جمله شرکتکنندگان در تظاهرات بودهاند.

بنا به گزارشي از خبرگزاري فرانسه در 11 دسامبر، سخنگوي قوه قضائيه اعلام کرد که اين قوه کماکان 24 نفر از جمله تعدادي از دستگيرشدگان ماههاي اخير را در بازداشت نگه داشته است. تارنماي فارسي زبان http://takravi1.blogfa.com/ 28 نام را منتشر کرده است. گويا بسياري از بازداشتشدگان تهران در بندهاي 209 و 240 اوين و برخي نيز در واحد اطلاعاتي دولتي موسوم به دفتر پيگيري نگهداري ميشوند.

تظاهرات اخير دانشجويي که در غالب آنها صدها دانشجو شرکت کردهاند، در شاهرود، شرق تهران، دانشگاه مازندران در بابلسر در شمال کشور، در شيراز و در جنوب برگزار شده است. يکي از دانشجويان بازداشتي، ياسر پيرحياتي، دانشجوي دانشگاه شاهد تهران است، که براي فرزندان کشتههاي ايراني جنگ ايران و عراق (1367 – 1359) تأسيس شده است. اعضاي خانواده بازداشتشدگان در تاريخ 12 دسامبر (21 آذر) در جلوي زندان اوين و ساختمان مجلس ايران گرد آمدند تا به بازداشت انفرادي فرزندان خود اعتراض کنند.

اطلاعات پسزمينهاي: گروههاي دانشجويي در سالهاي اخير در صف اول پيکارگران حقوق بشر در ايران قرار داشتهاند. پس از انتخاب رئيس جمهور احمدينژاد در 2005 (1384)، محدوديتهاي روزافزوني بر جامعه مدني در ايران اعمال شده است. در آپريل 2007 (فروردين- ارديبهشت 1386) وزير اطلاعات، غلامحسين محسني اژهاي رسما فعالان دانشجويي و پيکارگران حقوق زنان را به مشارکت در «توطئه دشمن» متهم کرد.

عفو بينالملل در پايان بيانيه خواهان ارسال نامه به مقامات ايران و درخواست آزادي دانشجويان، آگاهي از اتهام آنها، پرهيز از شکنجه آنها، اجازه دسترسي آنها به خويشان و وکيل و مراقبت پزشکي شده است. عفو بينالملل ميگويد بايد به مقامات ايراني تذکر داد که ماده 38 قانون اساسي کسب اعتراف زير فشار را ممنوع کرده است و دولت ايران عضو ميثاق بينالمللي حقوق مدني و سياسي است که بنا به ماده 7 آن «هيچکس نبايد تحت مجازات بيرحمانه، غيرانساني يا خفتبار قرار گيرد.»

نگرانی عفو بین الملل از وضعیت دانشجویان بازداشتی

عفو بین الملل می گوید که در پی اعتراض های دانشجویی، دهها تن از معترضین بازداشت شده اند.

سازمان عفو بین الملل با صدور بیانیه ای خواستار «اقدام فوری» برای دانشجویانی شده است که اخیرا در ایران بازداشت شده اند.

در بیانیه این سازمان مدافع حقوق بشر از وضعیت دانشجویان بازداشت شده ابراز نگرانی شده است.

سازمان عفو بین الملل در بیانیه خود اشاره کرده است که بین بیست تا سی دانشجو در پی تظاهرات و تجمعات دانشجویی به مناسبت شانزده آذر، روز دانشجو در ایران «بدون تفهیم اتهام، اغلب در تهران و نیز دیگر شهرها» بازداشت شده اند.

در بیانیه عفو بین الملل آمده است: «به دنبال اعتراضات علیه جایگزینی شماری از اساتید دانشگاهی و اقدامات دیگر که ظاهرا به منظور محدودیت بیشتر آزادی بیان در دانشگاهها صورت گرفته است، ازجمله توقیف تعدادی از نشریات دانشجویی و محرومیت و اخراج دانشجویان از ادامه تحصیل، دهها دانشجو ظرف شش هفته گذشته بازداشت شده اند.»

این سازمان مدافع حقوق بشر در بیانیه خود خاطر نشان کرده است: «گفته می شود فعالان گروههای دانشجویی دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان آزادیخواه و برابر طلب در میان کسانی بوده اند که در این تظاهرات ها شرکت داشته اند.»

«به دنبال اعتراضات علیه جایگزینی شماری از اساتید دانشگاهی و اقدامات دیگر که ظاهرا به منظور محدودیت بیشتر آزادی بیان در دانشگاهها صورت گرفته است، ازجمله توقیف تعدادی از نشریات دانشجویی و محرومیت و اخراج دانشجویان از ادامه تحصیل، دهها دانشجو ظرف شش هفته گذشته بازداشت شده اند.»

سازمان عفو بین الملل

به گزارش خبرگزاری فرانسه سازمان عفو بین الملل یاد آوری کرده است که به گفته سخنگوی قوه قضاییه ایران، تعداد دانشجویان بازداشت شده، بیست و چهار تن است، ضمن اینکه «یک وبلاگ فارسی این تعداد را بیست و هشت تن» دانسته است.

بیانیه عفو بین الملل افزوده است: «گفته می شود بیشتر بازداشت شدگان در تهران، در بند 209 و 240 زندان اوین و دیگران در یک واحد اطلاعاتی دولتی به نام دفتر پیگیری نگهداری می شوند.»

در بیانیه سازمان عفو بین الملل اشاره شده است که تظاهراتهای اخیر دانشجویی که اغلب در آنها صدها دانشجو شرکت داشته اند در شاهرود، دانشگاه مازندران در بابلسر و در شیراز روی داده اند.

این بیانیه ادامه داده است یک دانشجوی بازداشتی به نام یاسر پیر حیاتی، دانشجوی دانشگاه شاهد تهران شناخته می شود که تنها برای فرزندان ایرانیانی است که در جنگ ایران و عراق کشته شده اند.

بیانیه عفو بین الملل به تجمع اعتراضی خانواده های بازداشت شدگان در برابر زندان اوین و مجلس شورای اسلامی در دوازدهم دسامبر، بیست و یکم آذرماه نیز اشاره کرده است.

سازمان عفو بین الملل در این بیانیه آزادی تمامی دانشجویان بازداشت شده را در هفته های گذشته «چنانچه آنها بخاطر عقیده شان و تنها به خاطر ابراز مسالمت آمیز حقوقشان بازداشت شده باشند» خواستار شده و برای هر فرد دیگری نیز، دادگاه فوری و منصفانه مطابق با معیارهای بین المللی در خصوص اتهامات قابل شناسایی جنایی یا در غیر این صورت آزادی آنها را درخواست کرده است.

گزارش کامل و تحلیلی از مراسم روز دانشجو در دانشگاه های سراسر کشور

خبرنامه امیرکبیر: هر سال دانشجویان دانشگاه های مختلف سعی می کردند به مناسبت روز دانشجو، در هفته ای که روز ۱۶ آذر در آن قرار دارد، مراسمی را در دانشگاه های خود بر پا کنند. معمولا هر سال یک تجمع بزرگ در دانشگاه تهران به نام دفتر تحکیم وحدت بر پا می شد و چند دانشگاه دیگر هم مراسم کوچک و بزرگ مشابهی را برگزار می کردند.

در سال جاری به سبب تقارن ۱۶ آذر با روز جمعه برگزاری مراسم روز دانشجو به جای یک هفته در دو هفته برگزار شد. علاوه بر این حجم برنامه های اجرا شده در دانشگاه های سراسر کشور به صورت بی سابقه ای افزایش یافت. تا آن جا که در برخی دانشگاه ها حتی تا سه نوبت، در روزهای مختلف طی این دو هفته، تجمعاتی برگزار شد. تا آن جا که در آستانه روز دانشجو در سال جاری، دانشگاه های مختلف سراسر کشور یکی از پرتحرک ترین دوران خود را پشت سر گذاشتند به طوری که به جرات می توان روز دانشجوی امسال را «پربارترین» طی سالیان اخیر دانست.

در حالی که تصور می شد با سرکوب فزاینده و دستگیری های گسترده ای که از اردیبهشت ماه در دانشگاه ها شروع شد، فعالیت های دانشجویی از فروغ کمتری برخوردار باشند، ولی دانشجویان نشان دادند در شرایط سرکوب و فشار حتی می توانند پرتحرک تر و بانشاط تر نیز ظاهر شوند. دانشجویان همچنین بار دیگر اثبات کردند فعالیت های دانشجویی قائم به افراد نیست و دستگیری افراد موثر نیز تاثیر چندانی بر فعالیت های کلی دانشجویان نمی گذارد.

پافشاری بر مواضع اصولی، طرح مطالبات واقعی

آن چه در مراسمات بزرگداشت روز دانشجوی امسال نمود جالبی داشت، شعارها، مطالبات و محورهای مختلف این برنامه ها بود. شعارها و مطالبات دانشجویان سراسر کشور در این دو هفته نشان داد علاوه بر این که دانشجویان همچنان بر مواضع اصولی خود، در دفاع از جامعه ای آزاد و دموکراتیک بر مبنای حقوق بشر، ایستادگی می کنند، از سوی دیگر مطالبات آن ها کاملا واقعی، انضمامی و ملموس است. بر خلاف ادعا و تصور عده ای که، به هر دلیل، دانشجویان را «سردرگم» می خوانند یا می خواهند.

محورهای مشترک کلیه برنامه هایی که به مناسبت روز دانشجو برگزار شد، به این شرح بود: اعتراض به خفقان حاکم، درخواست جهت آزادی دانشجویان در بند، دفاع از حقوق صنفی دانشجویان، دفاع از جنبش های مختلف اجتماعی، دفاع از صلح و مخالفت با جنگ افروزان داخلی و خارجی.

فراغت دانشجویان از بازی های بوروکراتیک مدیران انتصابی

نقطه مشترک و جالب توجه دیگری که در مراسم سالروز دانشجوی در سال جاری دیده شد، استقلال دانشجویان و رهایی آن ها از بازی های بوروکراتیکی که معمولا مدیران انتصابی دانشگاه ها جهت وقت کشی و جلوگیری از برگزاری برنامه های دانشجویی انجام می دهند. دانشجویان در سال جاری اگر چه دست تعامل به سوی مدیران دانشگاه ها دراز کردند اما بعضا با ناامید شدن از این تعامل و پس از نافرجام دیدن مذاکرات و چانه زنی های طولانی و بی حاصل با برخی از مدیران، از حق قانونی خود، که «آزادی اجتماعات» است، استفاده کردند و تجمعات اعتراضی در دانشگاه خود بر پا کردند.

اطلاع رسانی سریع و دقیق علیرغم فقدان رسانه های رسمی

در سال های گذشته مانع دیگری که بر سر راه دانشجویان بود، عدم اطلاع رسانی صحیح در خصوص برنامه های آن ها بود. تکیه بر خبرگزاری های رسمی گر چه تا حدی کار دانشجویان را در اطلاع رسانی در مورد برنامه های خود آسان می کرد، اما برنامه های دانشجویی همواره با خطر عدم توجه، سانسور، کمرنگ جلوه دادن و حتی وارونه جلوه دادن خواست و هدف دانشجویان از سوی این خبرگزاری ها مواجه بود. بسته شدن کامل فضای رسانه ای رسمی توسط دولت اگر چه مورد اعتراض است، اما ایجاد این فضا دانشجویان را به لحاظ اطلاع رسانی در مورد برنامه هایشان، خودکفا کرد.

هیچ سالی به اندازه امسال اطلاع رسانی در مورد برنامه های دانشجویی سراسر کشور تا این اندازه سریع، دقیق و کامل نبوده است. دانشجویان متوجه شدند که با استفاده از امکانات خود نه تنها می توانند بی نیاز از امکانات رسمی و دولتی باشند، که حتی بهتر از آن ها هم کار کنند. زین پس دیگر تمام دانشجویان می دانند که علاوه بر برنامه ریزی جهت برگزاری مراسم های خود بایستی تیمی جهت گزارش نویسی، عکس برداری و ارسال خبر نیز داشته باشند. اعتبار و استقبال از سایت های دانشجویی، مانند خبرنامه امیرکبیر، اکنون با کمک دانشجویان سراسر کشور حتی بیشتر از خبرگزاری های رسمی کشور شده است.

نکته قابل تامل دیگر در مراسم روز دانشجوی امسال نگاه قدرتمداران به این مسئله بود. امسال دیگر از دیدار رئیس جمهور با دانشجویان خبری نبود. دولتمردان دیگری که هم که هوس کردند در دانشگاه ها حاضر شوند، به نوعی با اعتراض دانشجویان مواجه شدند. اما از سوی دیگر حضور دوباره خاتمی در دانشگاه نیز مورد توجه عده ای قرار گرفت. خاتمی درست در روز ۲۰ آذر، سالروز اعتراض تاریخی دانشجویان پلی تکنیک به احمدی نژاد، در دانشگاه تهران حضور یافت. خاتمی در حالی در دانشگاه حاضر شد که خود او هم خاطره خوشی از حضور پیشینش در دانشگاه نداشت. چرا که دانشجویان در سال ۸۳ خاتمی را با اعتراضات شدید خود بدرقه کردند.

دانشجویان که پس از گذشت بیش از ۲ سال از ریاست جمهوری احمدی نژاد به عنوان تنها جریان سیاسی-اجتماعی محسوب می شوند که در برابر تندباد محرومیت و محدودیت کمر خم نکرده اند و همچنان ایستاده اند، در جلسه سخنرانی رئیس جمهور پیشین حضور یافتند تا ببیند پس از گذشت ۳ سال از آن خداحافظی سرد، خاتمی با چه سخن جدیدی به دانشگاه بازگشته است. خاتمی اما برای آن همه دانشجویی که در سخنرانی اش حاضر شده بودند هیچ چیز جدیدی نداشت. خاتمی مانند ۸ سالی که به قول خودش، نفوذ و تاثیرش از حد یک «تدارکاتچی حاکمیت» فراتر نرفت، این بار هم تنها «لبخند»، ریش آنکارد، جامه فاخر و چهره جذابش را برای دانشجویان به ارمغان آورده بود.

علاوه بر این، دو عنصر اصلاح طلب نیز در آستانه ۱۶ آذر امسال در همایشی جعلی شرکت جستند تا برای چندمین بار به حاکمیت اثبات کنند که حاضرند دانشگاه و دانشجو را حتی با یک پول سیاه، ۳ صندلی شورای شهر، معامله کنند. از این رو «عدو سبب خیر شد» و دانشجویان بار دیگر فهمیدند که «در بر همان پاشنه می گردد» و نباید به نیروهایی که نه توانی جهت ورود به ساخت قدرت دارند و نه در صورت ورود قابلیتی جهت ایفای نقش مثبت در این زمینه دارند، اعتماد و اعتنایی کرد.

اما گذشته از تمام شیرینی ها و خاطرات خوش ۱۶ آذر امسال، تلخ ترین و گزنده ترین نکته بازداشت های گسترده دانشجویان، به خصوص دانشجویان چپ و دانشجویان کرد، بود. قریب به ۳۰ نفر از دانشجویان چپ و ۴ نفر از دانشجویان کرد به زندان افتادند. در شیراز و مازندران و… نیز چند تن از دانشجویان به سبب برگزاری برنامه های روز دانشجو به زندان افتادند که این افراد همچنان در بازداشت به سر می برند و روزهای سختی را پشت سر می گذارند.

علاوه بر این آن چه مسلم است این است که از فردا دوباره ماشین حذف و محرومیت کمیته انضباطی نیز به راه می افتد تا انتقام تمام اعتراضات به حق و گسترده دانشجویان را از ایشان بازستاند. چرخ سرکوب همچون گذشته می گردد، اما دانشجو سربلند و سرافراز ایستاده و از حقوق خود و ملتش دفاع می کند. در مجموع ۱۵ تجمع، تریبون آزاد، برنامه سخنرانی و… از ۱۰ آذر تا ۱۶ آذر در دانشگاه ها برگزار شد، و ۱۵ برنامه نیز در در هفته ای که گذشت.