انتقال 12 زندانی به سلولهای انفرادی زندان لاکان رشت جهت اجرای حکم اعدام

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" روز پنجشنبه 7 مهر ماه 12 نفر از زندانیان زندان لاکان رشت که محکوم به اعدام شده بودند جهت اجرای حکم اعدام به سلولها انفرادی این زندان منتقل شدند.

زندانیان عادی که به سلولهای انفرادی منتقل شدند متهم به داشتن مواد مخدر می باشند.

سیاست اعدام های گروهی و در ملاعام توسط ولی فقیه علی خامنه ای گرفته می شود و بدستور صادق لاریجانی رئیس منصوب وی در قوۀ قضاییه و از جنایتکاران علیه بشریت به اجرا گذاشته می شوند.هدف از این اعدام ها ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم ایران است.از زمان انتصاب صادق لاریجانی به ریاست قوۀ قضاییه صدور و اجرای احکام اعدام به صورت جهشی روبه افزایش بوده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، اعدام های گروهی و در ملاعام را بعنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از دبیر کل وکمیسر عالی حقوق بشرخواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای  به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

08 مهر 1390 برابر با 30 سپتامبر 2011

----

درخواست آزادی بی درنگ کروبی، موسوی و رهنورد

1390-07-08

سازمان عفو بین الملل روز گذشته با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی فوری و بلادرنگ آقایان مهدی کروبی و میرحسین موسوی دو رهبر مخالفان ایران و همچنین خانم زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی گردید.

بیانیه عفو بین الملل تاکید دارد که این سه تن «بدون هیچگونه حکم بازداشت، اتهام و یا محاکمه ای» در بازداشت خانگی بسر می برند و نظر به اینکه ایشان بطور خودسرانه از آزادی هایشان محروم شده اند، مقامات جمهوری اسلامی می بایستی بی درنگ آن ها را آزاد کنند.
«مهدی کروبی و میرحسین موسوی دو رهبر مخالفان در ایران، به همراه زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی بدون هیچگونه حکم بازداشت، اتهام و یا محاکمه ای همچنان در بازداشت خانگی بسر می برند. حدود نهم مردادماه سال جاری مهدی کروبی بدون همسرش به آپارتمان کوچکی منتقل گردید».
به گفته سازمان عفو بین الملل «هر سه نفر برای دسترسی به خانواده و وکلای قانونی شان با محدودیت هایی روبرو هستند».
«شهریورماه سال جاری، فاطمه کروبی همسر مهدی کروبی، در نامه ای به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی ضمن آشکار کردن جزئیات بازداشت خانگی غیرقانونی همسرش، نسبت به سلامتی وی ابراز نگرانی کرد. خانم کروبی اشاره کرد که در طول بازداشت خانگی مهدی کروبی، وی از دسترسی به کتاب، روزنامه، تلفن، ملاقات منظم، هواخوری و… محروم بوده است. وی همچنین پیشتر گفته بود که مهدی کروبی، ۷۴ ساله، به یک آپارتمان کوچک منتقل شده است. فاطمه کروبی همچنین درخواست پزشک مستقل و مورد اعتماد خانواده برای معاینه آقای کروبی کرده بود».
در این بیانیه همچنین آمده است که «فرزندان میرحسین موسوی هم گفته اند که کلیه ارتباطات والدینشان به دنیای خارج و نیز دسترسی ایشان به روزنامه، رادیو و حتی لوازم نوشتاری قطع شده است».
پس از فراخوان مهدی کروبی و میرحسین موسوی برای راهپیمایی در حمایت از مردم تونس و مصر در پانزدهم بهمن ماه، این دو به همراه زهرا رهنورد از اواسط بهمن ماه سال ٨۹ بدین سو در انظار عمومی دیده نشده اند. در ابتدا محل نگهداری ایشان نامعلوم بود، اما بعدها مشخص شد که ایشان بدون هیچگونه حکم بازداشتی تحت بازداشت خانگی بسر می برند. در ابتدای اردیبهشت ماه سال جاری فاطمه کروبی همسر مهدی کروبی برای دوره ای کوتاه به جهت درمان پزشکی اجازه خروج از حبس خانگی را یافت. سازمان عفو بین الملل بر این باور است که خانم کروبی پس از انتقال مهدی کروبی به آپارتمانی کوچک به تنهایی، در بازداشت خانگی بسر نمی برد.
سازمان عفو بین الملل همچنین در این بیانیه از همگان می خواهد تا با ارسال فوری نامه به دفاتر رئیس قوه قضائیه، رئیس مجلس شورای اسلامی و رئیس ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی، با بیان اینکه آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همچنین خانم زهرا رهنورد بطور خودسرانه از آزادی هایشان محروم شده اند، خواستار آزادی بی درنگ ایشان شده و مقامات جمهوری اسلامی را به اطمینان دادن از اعطای دسترسی فوری و منظم ایشان به خانواده هایشان، وکلای منتخب خود و همچنین خدمات مناسب درمانی فراخوانده، و همچنین از ایشان موکداً خواستار حذف محدودیت های غیرقانونی در مورد آزادی بیان و آزادی تشکل ها و اجتماعات گردند.

----

دست‌اندرکاران سینمای فرانسه خواستار آزادی مستندسازان ایرانی شدند

۱۳۹۰/۰۷/۰۸
انجمن‌ها و دست‌اندرکاران سینمای فرانسه ضمن محکومیت بازداشت شش مستندساز و تهیه‌کننده ایرانی، خواستار آزادی آنها شدند.

«دست‌اندرکاران فستیوال کن»، «انجمن کارگردانان»، «انجمن نویسندگان، آهنگسازان و کارگردانان فرانسه»، «سینما تک» فرانسه و شرکت پخش «کانیبال فیلم»، و  شرکت فروش «واید منیجمنت» از جمله انجمن‌ها و  شرکت‌هایی هستند که خواستار آزادی این شش نفر شده‌اند.

بیش از یک هفته‌ است که مجتبی میرطهماسب، هادی آفریده، ناصر صفاریان، شهنام بازدار، محسن شهنازدار(همگی مستندساز) وکتایون شهابی(تهیه‌کننده)، به اتهام «جاسوسی و فروش فیلم به شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی فارسی» دستگیر و روانه زندان شده‌اند.

این دستگیری‌های پس از آن صورت گرفت که شبکه فارسی بی بی سی فیلمی از زندگی آیت‌الله خامنه‌ای رهبر ایران به روی آنتن برد؛  پخش این فیلم در حالی صورت گرفت که برپایه برخی گزارش‌ها بر روی این شبکه بار دیگر پارازیت فرستاده شد.

پس از  نمایش این فیلم بود که حملات به شبکه بی بی سی در رسانه‌های  دولتی و نزدیک به حکومت علیه بی‌بی‌سی افزایش یافت و وزارت اطلاعات هم  از بازداشت  «افراد مرتبط» با  این شبکه سخن گفت.

در همین زمینه غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل کشور و سخنگوی قوه قضاییه نیز درباره افراد بازداشت‌شده گفته بود  این افراد «به صورت غیرقانونی مطالبی را تهیه می‌کردند و در اختیار بی‌بی‌سی قرار می‌دادند»  و «با گزارش رسمی وزارت اطلاعات تحت تعقیب قرار گرفتند.»

این در حالی است که صادق صبا، مدير بی بی سی فارسی در گفت‌و‌گو با راديو فردا، تاکيد کرده است بی بی سی فارسی هيچ همکار و خبرنگاری در ايران ندارد و به هيچ مستندساز و برنامه سازی در داخل ايران سفارش ساخت مستند و برنامه‌ای را پيشنهاد نکرده است.

اکنون در بیانیه‌ای که انجمن‌ها و دست‌اندرکاران سینمای فرانسه منتشر کرده‌اند، آنها همچنین نسبت به وضعیت همکاران ایرانی خود که در بازداشت هستند ابراز نگرانی کرده‌اند.

پیش از این کامنوش شهابی، خواهر کتایون شهابی ( تهیه‌کننده) در گفت‌وگوبا رادیو فردا گفته بود که مسئولان هنوز اجازه نداده‌اند که  کتایون شهابی با خانواده ملاقات داشته باشد.

وی همچنین درباره نحوه دستگیری خواهرش به رادیو فردا گفت: «وقتی خواهرم در را باز می‌کند، اين افراد وارد خانه می‌شوند و می‌گويند که ازطرف وزارت اطلاعات آمد‌ه‌ايم و می‌خواهيم که منزل شما را تفتيش کنيم و مدرکی هم از طرف وزارت اطلاعات نشان می‌دهند. ..همه وسايل خواهرم نظير کامپيوتر و تعدادی فيلم و سی دی را با خودشان می‌برند و بعد ... به اتفاق خواهرم به دفتر او مراجعه می کنند و در آنجا دسته چک، پاسپورت، کليه مدارک و کامپيوتر او را جمع می کنند و بعد می‌گويند که ما حکم جلب شما را هم داريم. حکم بازداشت خواهرم را نشان می‌دهند و ايشان را با خودشان ظاهرا به اوين می برند.»

پیش از این خانه سینمای ایران، دست‌اندرکاران فستیوال ونکوور و فستیوال مانهایم-هایدلبرگ آلمان نیز خواستار آزادی این شش نفر شده بودند.

----

کارزار آزادی کارگران زندانی -يكصدا در سراسر دنيا صداى كارگران زندانى باشيم

 

پنجم نوامبر2011 – چهاردهم آبان ١٣٩٠

آنها بخاطر این زندانی هستند که حقوق های معوقه خود را درخواست کرده اند، برای این برای مدتهای طولانی تحت شکنجه قرار دارند که خواستار برپایی تشکل های کارگری هستند، برای این ماهها از دیدن خانواده خود محروم هستند که خواستار اضافه حقوق شده اند، به این دستگیر و زندانی شده اند که  درصدد برگزاری مراسم روز خود، روز کارگر، بوده اند. اینها دلایل حبس صدها نفر از کارگرانی هستند که در زندانهای جمهوری اسلامی بسر می برند. هزاران کارگر دیگر نیز در "جرائم" این زندانیان شریک هستند و در معرض تهدید حملات رژیم اسلامی قرار دارند.

کارگران همواره بخشی زیادی از زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی را تشکیل داده اند. خواست های بحق و انسانی آنها مخالف مبانی ضد انسانی و ضد کارگری رژیم بوده است. نامهای رضا شهابی، منصور اسانلو، ابراهیم مددی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، نیما پور یعقوب، ساسان واهبی وش، رضا رخشان، شاهرخ زمانی، بهروز ملازاده، غلامرضا غلامحسینی، بهروز نیکوفرد، علیرضا سعیدی و بسیاری از فعالین کارگری ایران در لیست زندانیان سیاسی دشمنی عمیق حکومت اسلامی را با کارگران و خواست های آنها نشان می دهد. بسیاری از کارگران زندانی چندین سال است که در شکنجه گاه ها بسر می برند و عوارض جسمی و روانی وارد شده بر آنها جبران ناپذیر است زندگی بعضی از کارگران زندانی در معرض خطرات جدی قرار دارد . فشار به خانواده های زندانیان سیاسی همواره بخشی از سیاست های جمهوری اسلامی بوده است. خانواده های کارگران زندانی همواره تحت فشارهای روانی سخت بوده و از نظر اقتصادی در شرایط بسیار دشواری بسر می برند. بسیاری از کارگران بخاطر خواست های خود مورد تهدید و ارعاب نیروهای سرکوب رژیم قرار دارند. بسیاری از کارخانه های بزرگ تحت کنترل شدید نیروهای نظامی و جاسوسان قرار دارند و بخاطر فضای پلیسی نام بسیاری از کارگران زندانی منتشر نمی شود. بسیاری از کارگران با پرونده سازی و اتهامات ساختگى نظیر اقدام علیه امنیت کشور به حبس های طولانی مدت محکوم می شوند. آنها برای مدتهای طولانی در سلول های انفرادی زندانی شده و تحت شکنجه های شدید قرار می گیرند، از تماس با خانواده های خود محروم می شوند، از غذای و امکانات بهداشتی و درمانی محرومند و حتی برای آزادی هم مجبور به پرداخت وثیقه های سنگینی هستند که کمتر کارگری امکان تهیه آن را دارد.

کارگران زندانی باید آزاد شوند!

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی همصدا با ساير سازمانها و گروههاى مدافع آزادى كارگران زندانى در كارزارى كه برای آزادی کارگران زندانی اعلام شده است و تا پنجم نوامبر ٢٠١١ برابر با ١٤ آبان ١٣٩ ادامه دارد فعالانه شركت ميكند.

ما از همه مردم آزادیخواه و نهاد های انسادوست و مترقى، از همه احزاب، سازمانها و تشکل های کارگری، سازمانهای دانشجویی و از همه رسانه ها می خواهیم که در این کارزارشرکت نمایند و صداى كارگران زندانى و خانواده هايشان باشند۔

اگر خواسته های این زندانیان "جرم" است، تمامی کارگران جهان و اکثریت مردم دنیا در این جرم شریکند. قلب های آنها همنوا با کارگران زندانی ایران می تپد و در این کمپین بزرگ با ما همراه هستند.

ما اعلام ميكنيم :

- كارگران زندانى بدون قيد شرط بايد آزاد گردند۔

- رژيم اسلامى از سازمان جهانى كار بايد اخراج شود۔

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی

٣٠ سپتامبر ٢٠١١ برابر با هشتم مهر ماه

 

 
 

بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به همبستگی 

 

ارسال به: Balatarin بالاترین :: Donbaleh دنباله :: Twitthis تویتر :: Facebook فیس بوک :: Addthis to other دیگران