|
|||||
خجسته روز " بنیاد " را گرامی میداریم در سالهای آغازین دهه 1320 خورشیدی بدنبال فرو نشستن آتش جنگ جهانی دوم ، کشور اهورائی مان همچون غنیمت جنگی بدست لاشخوران استعمارگر روس ، انگلیس و آمریکا افتاد و هرکدام گوشه ای از این سرزمین را تیول خود قرارداده و به تاراج و یغمای هستی کشور و مردممان می پرداختند وحکومت- گران وقت برای بقای خود نه تنها دیده بر این نامردمی ها فرو بسته بودند ، بلکه خود نیز از این خـوان یغما بهره برمیداشتند ! در چنین شرایطی دانا مردمان و آنها که درد میهن و آزادگی داشتند ، همواره در اندیشه یافتن راهی برای برون رفت از این تنگنا بودند . در این میان گــروهــی از جوانان میهن دوست گردهم آمدند وبرای مبارزه در راه آزادی و استقلال ایــران زمین هم پیمان شدند . آنان در شامگاه 15 شهریــــورماه 1326 نشستی پر جنب و جوش برپا کردند وبا ابراز نگرانی از شرایط بحرانی میهن مان واندیشه برای رهیافت بـه آرمانهای ایران دوستانه به کنکــاش نشستند و برای ایجــاد یکپارچـگی و شـکل دادن به مبارزاتشان ، سازمانی فرهنگی و سیاسی را بنیاد نهادند که پس از چندی " مکتب پان ایرانیسم " نام گرفت و با توجـه به اهمیت این کوشش ، آن روز را " روز بنیاد " نام نهادند . بیش از 6 دهه از برگزاری آن نشست میگذرد و هموندان این گرایش هر سال در چنین روزی گرد هـم می آیند و با یاد بنیادگزاران آن و طرح مسائل روز کشـور و یافتن رهنمودهائـی برای سربلندی هرچـه بیشتر ایران زمین ، گرامی روز بنیاد را ارج مینهند . کوتاه مدت پس از تشکیل این مکتب ، جنبش ملی کردن صنعت نفت در سراسر کشور برهبری پیشـوای بزرگ ملت ایران ، دکتر محمد مصدق ، اوضاع را در سراسر کشور دگرگون کرد . زنان و مردان بیدار دل میهن مان از هر سو ، همکاری و همگامی خود را با این نهضت ، به شکلهای گوناگون ابراز داشتند. این خیزش مردمی موچب آشفتگی زمامداران دست نشانده شـد که گام به گام ناچار بـه عقب نشینی شدند . مصدق بزرگ در میان ناباوری حکومتگران و دست نشاندگان استعمارگران ، پیشنهاد قبول سمت نخست وزیری را بخاطر انجام امر ملی شدن صنعت نفت پذیرفت و مبارزه شکل رسمی و قانونی بخود گرفت . همزمان با این پیروزی بزرگ ، شماری از هموندان" مکتب پان ایرانیسـم " به رهبری شهید راه آزادی داریوش فروهر ، در روز یکم آبانماه 1330 حزب ملت ایران را پی افکندند و بگونه سربازانی جان برـ کف از ستون های اصلی پشتیبانی دکتر مصدق شدند . پس از کودتای ننگین 28 مرداد ، پایوران حزب ملت ایران بمانند دیگر آزادیخواهان و میهن پرستان به زندان افتادند . شادروان داریوش فروهر در مدت زمان بین 28 مرداد 32 و بهمن ماه 57 چندین مرتبه زندانی شد و مدتهای مدید در سیاهچالهای آریامهری بسر برد ود رسخت ترین شرایط زندان پیشنهادات دهان پرکن رژیم برای تسلیم و ترک مبارزه را با خشونت رد کرد . در طــول انقلاب ، در سالهای 56 و 57 هموندان حزب ملت ایران پیشگام مبارزه علیه رژیــم سلطنتـی بودند . آنان امیدوار بودند که با فروپاشی رژیم شاهنشاهی ، بساط ظلم وجـور و وطـن فروشـی برچیده میشود و آرمانهای مقدس ملــی جایگزین آن خواهد شــد . افسوس که پس از پیروزی انقلاب که با جان ـ فشانی و از خودگذشتگی همه گروههای ملی و آزادیخواه به ثمر رسید ، از راه رسیدگان و موج سواران با بهره برداری از باور های مذهبی مردم تکیه بر نیروهای تا دندان مسلح ،همه آرزوهای آزادیخواهان را برباد دادند و استبداد که از در بیرون رانده شده بود به شکلی دیگر وارد میدان شد و هر صدای آزادی خواهی را در گلو خفه کرد . زنده یاد داریوش فروهر که در ابتدا ، با باور به وعده هائی که سران رژیم جمهوری اسلامی برای استقلال و آزادی مردم کشـــور میدادند ، صمیمانــه با انها همــکاری میکرد . در کوتـاه مدت با مشاهــده نابسامانیها و دوروئی ها راه خود و حزب ملت ایران را از حکومتگران نوخاسته جدا کرد . در این شرایط نامتناسب با خواست آزادیخواهـان و شکل گیری ماجـرای 30 خرداد 1360 ، حزب ملت ایران از شرکت در هر نمایش انتخاباتی که سـران رژیم برای آراستن چهره جمهــوری اسلامی برگزار میکردند خودداری کرد و آن را تحریم نمود . رهبرحزب در شرایط وحشتناک حاکم بر مملکت ،خواهان زنده داشت جدول ارزشهای انقلاب و بازنگری قانون اساسـی و جدائی دین از حکومت شد و بدنبال آن ، او را بزنـدان افکندند . پس از آزادی از زنــدان ، با وجـــود سخت گیری های رژیـــم ، دست از مبارزه برنداشت و همراه با همسر فداکارش شیرزن مبارز . شادروان پروانــه فروهــر و کوشندگان حزب ملت ایران همه جا به افشاگری سردمداران رژیــم پرداخت و لزوم مبارزه برای دستیابی به آزادی و رهائی از یوغ دیکتاتوری را فریاد کرد . مردم آزادیخواه میهن مان بویژه جوانان و دانشجـویان مبارز با شناختی که از حزب ملت ایران و رهبری آن داشتند ، دسته دسته بسراغ آنان میرفتند وبا ابراز همبستگی ، راه رهائی از این گرداب مهیب را می ـ خواستند و با بهره وری از رهنمودهای این دو فرزانــه ، میکوشیدنــد تا مبارزاتشان را سـازمان دهند و یکپارچــه شوند . حکومتــگرایان بیدادگر با مشاهده این شــور و هیجان ، احساس خطــر کردند و چـون میدانستند حبس و شکنجه ایــن دلاوران را برجای نمی نشانــد ، راهکار دیگری اندیشیدنـد و با تصمیمی ددمنشانه جلادان خود راچون خفاشان خون آشام شبانه به خانه این دو استوانه استقامت گسیل داشتند واین جلادان خونخوار با کاردآجین کردن بدن رنجــور این دو دلاور آزادیخــواه ، خون آنانرا بزمین ریختند . غافــل از آنکه این خــون نهال آزادیخواهی را بارور میکند و دیر یا زود ناچـار به پذیرش خواست ملت ایران و ترک خودکامگــی خواهند بود. شرکت دهها هزار نفر از هم میهنان مان در تشییع پیکر پاک این دو جان باخته راه آزادی و سربلندی میهن خود نشانه انست که راهشان همچنان پر رهرو خواهد ماند . امسال نیز مانند همیشه ، هموندان حزب ملت ایران در روز بنیاد گرد هم می آیند و ضمن بزرگداشت این روز تاریخی و پیمان سپاری به خون شهدای همیشه زنده شان ، راهکارهای رهائــی ملت ایران از یــوغ بردگی و بندگی را بررسی میکنند . با درود فراوان به روان داریوش و پروانه فروهـر دفتر اروپائی حزب ملت ایران 14 شهریور ماه 1387
|
|||||
|