بیست و نهم خرداد «روز کارگران ایران» فرخنده باد

ملی کردن صنعت نفت در سراسر ایران به گونه خواست بنیادی در برپائی نظام مستقل ملی دموکراتیک از آرمان­های نهضت ملی ایران به رهبری دکتر مصدق پیشوای ضد استبداد و ضد استعمار ملت ایران بود. اعلام تصویب سند تاریخی ملی و افتخار آمیز اصل ملی شدن صنعت نفت در 29 اسفند 1329 که در تاریخ ایران و تاریخ تلاش­های دیگر ملت­های جهان زیر سلطه کم نظیر و شاید بی­نظیر است موجب شادی فراوان میلیون­ها ایرانی ستمدیده و ناراضی از پیوند استبداد و استعمار در ایران گردید. از دیگر سو وابستگان به بیگانه از پای ننشستند و با ترفندهای گوناگون ناخرسندی خود را نشان می­دادند. حزب توده که کانون اندیشه و نفوذ شوروی سابق(روسیه) بود، ملی شدن نفت در تمام مناطق کشور را بر نمی­تافت و به خواست روس­ها به « لغو قرارداد نفت جنوب» رضامندی داشت و دربار و مجامع ارتجاعی پیوند خورده با نهاد استبداد(سلطنت وابسته پهلوی) که در موقعیت ناگواری قرار گرفته بودند با شیوه­های گوناگون اخلال در این حرکت بزرگ ملی را سرلوحه کار خود قرار دادند.

دکتر مصدق و نمایندگان جبهه ملی در مجلس در تاریخ 7و9 اردیبهشت 1330(پیش از قبول پست نخست وزیری) طرح قانونی دایر بر طرز اجرای اصل ملی شدن صنعت نفت را به تصویب رساندند که طبق آن از «شرکت سابق نفت انگلیس و ایران» خلع ید به عمل می­آمد. دکتر مصدق با قبول پست نخست وزیری از همان روز زمامداری( 12 اردیبهشت 1330) تمام تلاش خود را برای قانون ملی شدن نفت به کار گرفت و «هیات مختلط» را جهت خلع ید به اهواز روانه کرد. روز 19 خرداد هیات مدیره و سه تن از اعضای هیات مختلط وارد اهواز شدند. در فاصله اهواز تا آبادان زنان، مردان و کودکان خوزستان با دست زدن، ابراز احساسات می­کردند. از خرمشهر تا پالایشگاه نفت، ساکنان خوزستان و کارگران زحمتکش ایرانی انبوه جمعیت پیروزمند حماسه تاریخی و جاودانه انحلال «شرکت نفت انگلیس و ایران» را پدید آورده بودند. روز بیست و نه خرداد هیات خلع ید، پس از برکنار کردن عوامل انگلیسی در فرمانداری خرمشهر حاضر شدند و مردم طی مراسمی پرچم ایران را بر فراز ساختمان مرکزی شرکت سابق نفت در خرمشهر برافراشتند و تابلوی «هیات مدیره موقت» را به جای ریاست شرکت نفت انگلیس و نیز تابلوی« شرکت ملی نفت ایران» را بر بالای ساختمان شرکت نصب کردند.

با پخش خبر پیروزی خلع ید و به اهتزار درآمدن درفش مقدس ایران بر جای جای شرکت ستمگر و غاصب انگلیس در همه شهرهای ایران تظاهرات و راه­پیمائی­هائی انجام گرفت و تمام پایگاه­های بنزین تسخیر گردید و تابلوها و کاشی­های سابق فروریخته شد و نوشته­های جدید «شرکت ملی نفت ایران» به جای آن نصب گردید. آنان که آن روز تاریخی را به یاد دارند، بی­تردید حرکت جوانمردانه جاوید نام داریوش فروهر و همرزمان حزب ملت ایران را فراموش نکرده­اند و به یاد دارند که تا بعد از ظهر بیست و نه خرداد ماه نشانی از شرکت نفت انگلیس و P.B درتهران دیده نمی­شد. در خوزستان در حالی که رزمناو انگلیسی در خلیج فارس و اروندرود مانور نظامی می­داد، پنجاه هزار کارگر زحمتکش و رنج دیده شرکت نفت مشتاقانه شاهد خروج خفت­بار انگلیسی­ها از ایران بودند.

بیست و نهم خرداد 1330 روز پیروزی ملت ایران بر امپریالیسم و وابستگان داخلی آن، در تاریخ ملت ایران به عنوان یکی از قله­های سترگ از سلسله­ افتخارهای جاویدان این ملت هماره زنده به شمار می­آید که با توجه ویژه دکتر مصدق رهبر نهضت ملی ایران به نقش کارگران در ملی شدن صنعت نفت «روز کارگران ایران» نامبردار گردید که نشان از درک عمیق ملت و رهبری آن به کارگران به عنوان ستون نگهدارنده استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی، عزت و شرف ایران دارد.

بدون شک اگر پیش از آن، اول ماه مه به گونه«روز کارگر» نامبردار نمی­شد همۀ کارگران جهان روز 29 خرداد را به عنوان روز خود می­پذیرفتند، زیرا آن روز اوج مبارزات رهائی بخش و سرنوشت سازی بود که علاوه بر جنبه ضد استثماری دارای ویژگی ضد استبدادی و ضد امپریالیستی ملت­های ستم دیده گیتی به شمار می­آید. کارگران ایران 29 خرداد را به عنوان «روز کارگران ایران» و اول ماه مه را نیز به گونۀ روز ارج نهادن به ارزش کار در سراسر جهان گرامی می­دارند.

هم میهنان، از دیدگاه ملت گرائی ایرانی هر گونه بهره کشی انسان از انسان محکوم است. همه فرزندان ایران حق دارند به گونه­ای برابر از همه امکانات میهن برای شکوفائی استعداد خود استفاده کنند و هر انسان ایرانی حق دارد به اندازه نیاز خود از داشته­های ملت بهره مند گردد. هر دستگاه فکری که توجیه­گر استثمار انسان ایرانی باشد در نقطه مقابل ملت گرائی ایرانی قرار دارد و به سبب ذات غیر انسانی خود سراپا غلط و محکوم است. ملت گرائی ایرانی بر آن است که همه فرزندان ایران در طی هزاران سال تاریخ این میهن، ملت زنده و بالنده ایران را تشکیل داده­اند و هر گونه ظلم به هر یک از این فرزندان، ظلم به ملت و میهن ایرانیان تلقی می­شود. ملت ایران زنده است و باید برای همیشه زنده بماند و در این راه بایسته است همه اعضای آن سالم، بی­نیاز و بالنده باشند. با توجه به این دیدگاه، بدیهی است که کارگران، دهقانان، روشنفکران، مدیران و دیگر گروه­های اجتماعی حق دارند از آن چنان زندگی که شایسته یک ایرانی است برخوردار گردند.

شورای کارگران حزب ملت ایران، به همه کارگران شرافتمند ایران زمین که به راستی گروه بزرگ سازنده اجتماعی هستند، روز با شکوه بیست و نه خردادماه را شادباش می­گوید و با احترام به جنبش­های حق طلبانه آنان، چونان گذشته همه را به ایجاد سندیکاهای ملی و کارگری فرا می­خواند و تقویت هر نوع اتحادیه صنفی وحرفه­ای را در پیوند با حرکت ملی و دموکراتیک ایران، تنها راه رهائی از سلطه امپریالیسم و استبداد و بر پائی زندگی انسانی و مردمی می­شناسد.

درود بر کارگران ایران

پیروز باد تشکل­های کارگری در روند استقلال و آزادی و نظام مردم سالاری در ایران... آزادی زندانیان سیاسی خواست ملت ایران است.

تهران دبیرخانه حزب ملت ایران

بیست و نهم خرداد ماه 1388