۱۳ مرداد ۱۳۳۵ دکتر مصدق پس از ۳ سال زندان انفرادی به روستای احمدآباد تبعید شد و تا پایان عمر به مدت ۱۰ سال و ۷ ماه در این روستا در حصر بود.
ای سردار پیر سر از زانوی اندیشه‌ات بردار و خروش فرزندانت را بشنو که با سینه‌های مالامال از امید به فردای پیروزی، نام تو را می‌برند.
بخشی از نوشتهء دکتر علی شریعتی خطاب دکتر محمد مصدق
پاریس – پنجم ژانویه ۱۹۶۲
