علی اشرف پروانه که در سال ۱۳۷۸ بازداشت شده، به اتهام سرقت مسلحانه ابتدا به اعدام و سپس به تحمل ۲۹ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد.

وی در مورد اتهامش به گزارشگر هرانا گفته بود: “سرقتهای من به هیچ وجه مسلحانه نبوده است. تنها به این دلیل که ما در منطقه کرد نشین زندگی می‌کنیم و همه مردم در منازلشان اسلحه نگهداری می‌کنند، پس از بازداشت از منزل ما سلاح گرم کشف شد و مامورین، پرونده ما را از سرقت عادی به سرقت مسلحانه تغییر دادند. در صورتی که هیچ دلیلی دال بر اینکه من سرقت مسلحانه انجام داده باشم وجود ندارد.”

وی سپس در سال ۸۴ به همراه ۲ نفر از همسلولی‌هایش بنامهای اردشیرکشاورزفر و محمدصدیق کریمی نقشه فرار بزرگی را طراحی کرد، آن‌ها به سبک فیلم‌های سینمایی پس از به دست آوردن نقشه زندان رجایی شهرکرج از فضاهای خالی که مختص تمهیدات آب و فاضلاب زندان بود، استفاده کردند و به حفاری تونلی ۱۸ متری در دیواره بتنی دست زدند تا خود را به تونل سالن ملاقات برسانند و از آن طریق فرار کنند.

پس از حدود یکسال علی اشرف پروانه و اردشیر کشاورزفر بازداشت می‌شوند و آقای پروانه پس از بازداشت مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و در پرونده قتل قاضی مقدس مظنون شناخته می‌شود.

وی به همین اتهام بیش از دوسال را در سلول انفرادی سپری کرد و مورد شکنجه‌های جسمی فراوان قرار گرفت. این اتهام، زمانی که عاملین اصلی قتل قاضی حسن مقدس بازداشت شدند از روی وی برداشته شد و علی اشرف تنها به اتهام فرار از زندان به یک سال حبس دیگر محکوم شد.