۲۷ مهرماه ۱۳۳۰، پیروزی ایران در شورای امنیت سازمان ملل؛ یکی از نخستین بارهایی که حق در برابر زور پیروز شد.
نخست وزیر ایران هنگام خروج از جلسه شورای امنیت، به خبرنگاران مطبوعات گفت، دولت ایران از شورای امنیت پند و اندرز نخواهد پذیرفت.
بیانات مستدل و قانونی هیات نمایندگی ایران در پاسخ به اظهارات نماینده انگلستان طی چهار جلسه مذاکرات شورای امنیت، نشانه روشنی از موفقیت ایران در مباحثات را نوید می داد.
مصدق، حقوقدان و سیاستمدار هوشمندو خوشنام با شخصیت ممتاز و جاذبه سحرآمیزش، در چهره نماینده یک ملت مظلوم در یک تریبون بین المللی، توجه جهانیان را به حقانیت کشورش جلب کرده بود.
سرانجام در ۲۷ مهرماه ۱۳۳۰، شورا تحت تاثیر سخنان مصدق قرار گرفت، و نماینده چین ملی(تایوان) به بریتانیا یادآوری کرد:« آن روزها گذشته است که کنترل صنعت نفت ایران بتواند در دست شرکت های خارجی باشد.» انگلیسی ها که می دیدند اقتداراخلاقی شان رنگ باخته است، راه فراری را که فرانسوی ها پیشنهاد کردند، به این شکل که بحث شورا تا زمانی که رای دیوان عدالت بین المللی لاهه صادر نشده است معلق بماند، پذیرفتند. جب [نماینده انگلستان در سازمان ملل] با بدخلقی ا ین پیشنهاد را قبول کرد. بولتن های خبری در سراسر دنیا پر از مصدق و اخبار او شد. در ایران، روزنامه ها مست باده غرور شدند و شاه تلگراف تبریکی برای مصدق فرستاد.
در آن لحظات بود که سازمان ملل متحد به جایگاه و منزلت واقعی اش رسید، چون ملتی کوچک و بی دفاع توانست با ملتی قدرتمند برابرانه سخن گوید، و حق، برای یک بار، بر زور پیروز شد.
مصدق نه فقط در شورای امنیت برتر از جب ظاهر شد، بلکه جذابیت و صداقتش بسیاری از آمریکاییان معمولی را قانع کرد که او مردی پاک و صمیمی است که خیر و خوبی ملتش را می خواهد. و نهایتا، با آنکه چنین نیتی نداشت، سفر مصدق او را در نقش پیشقراول جنبش غیر متعهدها، دهه ای پیش از آن که این نهضت رسما تشکیل شود، تثبیت کرد.
مصدق و سالهای مبارزه- سرهنگ غلام رضا نجاتی، جلد نخست، ص ۳۷۳
میهن پرست ایرانی، محمد مصدق و کودتای انگلیسی-امریکایی، کریستوفر دوبلگ، ص ۳۱۱ و۳۱۶
پ.ن: خوشحالی دکتر مصدق پس از خوانده شدن بیانیه پایانی شورا و پیروزی ایران در برابر انگلستان. در کنار او «ارنست ای گراس» نماینده آمریکا در شورای امنییت نشسته است.
از: فیس بوک آقای جمشید شیدمهر
