رهبر رژیم هر سال در چنین روزهایی در آستانه شورش کور پنجاه و هفت مزخرفاتی می‌بافد. که تکرار همان تکیه کلام‌های مرگ بر این و مرگ بر آن است. این بار مرکز ثقل این مزخرفات این جمله است: در مقابل این تهاجم رسانه‌ای، جهاد تبیین، یک فریضه قطعی و فوری است.
معنی جهاد یعنی جنگ مقدس و فریضه، یعنی واجب بودن این جنگ برای تروریست‌های رژیم… بنابراین اگر من و امثال من، برای مصاحبه و گفتگوی رادیو تلویزیونی در راه فلان استودیو باشیم. یا فلان گوینده و برنامه گذار رادیو یا تلویزیون، توی راه تصادف کرده و به مقصد نرسیم. به معنی این است. که مزدوران رژیم، باین فتوای رهبر‌شان، عمل کرده‌اند.
در داخل کشور فتوای آتش به اختیار – شلیک به اختیار، علیه ملت داده و در خارج هم این فتوای جهاد علیه مخالفین مقیم خارج از کشور را، چنین فتوا‌های جنون آمیزی، تاکنون منجر به قتل عام دهها هزار نفر در داخل و قریب هزار نفر در خارج از کشور، شده است.
آیا این فتوا‌ها – جنایت‌ها، مصداق بارز جنایت علیه بشریت نیست؟!. پس کی نوبت محاکمه این جنایتکار، در دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایت علیه بشریت، می‌رسد.؟!
چرا جامعه جهانی، در مقابل فتوا‌های کشتار جمعی این هیتلر زمانه، سکوت کرده است؟!…. کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست.
از: گویا
عمو جان قرصهاتو خوردی چرا هذیون میگی ؟