بر اساس این گزارش که روز چهارشنبه ۲۵ اسفند منتشر شد، اطلاعات اولیه درباره این گورهای جمعی ابتدا از طریق مصاحبه با چهار مرد سوری که در این گورها یا در نزدیکی آنها کار می‌کردند به دست آمد.

یکی از این افراد که در استخدام شهرداری دمشق بود، در سال ۲۰۱۱ مامور شد که هر روز با اتوبوس کارگران را به گورستانی در شهر «نجها» در حومه دمشق ببرد.

به نوشته نیویورک تایمز، این کارگران در بازه زمانی اواسط ۲۰۱۱ تا اوایل ۲۰۱۳ هزاران جسد را که آثار شکنجه شدید روی بدن آنها دیده می‌شد با کمک بولدوزر در یک گور جمعی دفن کردند.

بنابر همین گزارش، اوایل سال ۲۰۱۳ اجساد به گور جمعی دیگری منتقل می‌شد که در نزدیکی یک پایگاه نظامی در شهر «قطیف» در شمال دمشق قرار داشت. برای حمل اجساد نیز عمدتا از کامیون‌های یخچال‌دار استفاده می‌شد.

یکی از این کارگران به نیورک تایمز گفته است یک بار جسدهای چند نفر، از جمله یک زن و یک کودک، را که در یخچال مخصوص بستنی‌فروش‌ها حمل می‌شد دفن کرد و هنوز بعد از این مدت از بستنی گریزان است.

در آغاز اعتراض‌های مدنی در سوریه در سال ۲۰۱۱، حکومت بشار اسد اقدام به بازداشت گسترده معترضان و سپس شکنجه و قتل آنان کرد.

بنابر گزارشی که سال گذشته وزارت خزانه‌داری آمریکا ارائه کرد، دست‌کم ۱۴ هزار نفر از کسانی که در اعتراضات سوریه بازداشت شدند زیر شکنجه جان باختند.

گروه‌های حقوق بشری با اشاره به بیش از ۱۳۰ هزار نفری که در بازداشتگاه‌های رژیم اسد ناپدید شدند، رقم واقعی کشته‌ها در این بازداشتگاه‌ها را بسیار بیش از این می‌دانند.

پیش از این نیز گزارش‌هایی تاییدشده درباره گورهای جمعی در سوریه منتشر شده بود و در ماه‌های اخیر نیز در جریان محاکمه دو مامور امنیتی سابق سوریه مدارکی از شکنجه بازداشت‌شدگان و همچنین وجود گورهای جمعی منتشر شد.