سایت ملیون ایران > آخرین مطالب > اعلیحضرت ملت ایران را به لب پرتگاه برد، گفت‌وگوی علی لیمونادی با بهرام مشیری

اعلیحضرت ملت ایران را به لب پرتگاه برد، گفت‌وگوی علی لیمونادی با بهرام مشیری

چهارشنبه, 21ام آبان, 1404
اندازه قلم متن

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

۲ نظر

  1. Reply
    غلی اعلایی
    آبان ۲۴, ۱۴۰۴ at ۸:۰۶ ب٫ظ

    متاسفانه رسانه های وابسته حقایق را بازگو نمی کنند و سعی در سفید شویی دوران گذشته دارند. آیا رضاشاه و پسرش پولهای مردم ایران رابه حسابهای خود نریختند؟ رضاشاه در زمان تبعید فقط یک چهارم بودجه سالانه را درحساب بانک ملی ش داشت و بسیاری از زمینهای مازندران را بنام خود کرده بود. شاه هم به گفته اردشیرزاهدی فقط در چندسال آخر حداقل چهارمیلیارد دلار ازایران خارج کرد.اگر چنین نکرده بوددر این چهل و هفت سال خاندانش با چه پولی غرق درتجملات زندگی می کردند؟ اما کدامیک ازملیون پولهای مردم ایران را غارت کردند؟ دکترمصدق یک ریال حقوق نگرفت و تمام دارایی خود را خرج آرمانهای خودکرد.ازدارایی های خود فقط قلعه احمد آباد را نفروخت که آنهم بنام همسرش بود. بیائیم تحقیق و مطالعه کنیم و منابع اطلاعاتیمان تاریخ مدون معاصر باشد.نه اینکه حرفهای پرویزثابتی جنایتکار ساواک و امثالهم را تکرارکنیم و…. پاینده ایران زنده باد راه دکترمحمد مصدق و یارانش منجمله دکترحسین فاطمی

  2. Reply
    ناشناس
    آبان ۲۲, ۱۴۰۴ at ۳:۵۴ ب٫ظ

    نبرد بین شاه و مخالفان وی نبرد دو تمدن بود.روشنفکران مخالف شاه از جمله گروهک های تروریستی چپ و حزب خائن توده و جماعت مصدقی و ملی و مذهبی ها و طرفداران بازرگان و سحابی خواهان احیاء دوباره تمدن عقب مانده قزرون وسطایی در ایران بودند،در حالی که شاه خواهان مدرن کردن جامعه ایران بود و به آینده ای مدرن و فرا مدرن نظر داشت.روشنفکران پنجاه و هفتی خواهان احیاء تمدنی به شدت مرد سالار و پدر سالار بودند که در آن اثری از مدرنیته و آزادی های اجتماعی و اقتصادی و حقوق زنان و حقوق مدنی و تمدن صنعتی نباشد و تمامی افراد کشور به عنوان رعایایی مفلوک و برده های زر خرید به صورت تمام وقت برای روشنفکران بیگاری کرده و روشنفکران هم به عنوان حاکمان مطلق العنان بر مردم حکومت کرده و ثزوت کشور را غارت نموده و به حساب های بانکی خانواده و ایل و تبار خود در خارج روانه کنند.روشنفکران پنجاه و هفتی اساسا روشنفکر نبودند،چون نه اساسا فکری و شعوری داتشند و نه انسان های مدرن و روشن اندیشی بودند.جماعتی بودند به شدت عقب مانده و قشری که حتی روستائیان بی سواد هم در برابر آنها جان لاک و منتسکیو به شمار می رفتند.هنوز هم این جماعت در افکار عقب مانده ۵۰ سال پیش خود غرق هست و با جامعه امروزی ایران و با مدرنیته و آزادی های اجتماعی و آزادی اقتصادی آشتی نکرده هست.این جماعت را باید گمراهان ابدی تاریخ نامید.