نویسنده: سعيد بشيرتاش

یکى از خطرات بسیار مهمى که یکپارچگى و آینده ایران را تهدید میکند، جاافتادن مفاهیم غلطى چون “ملت هاى ایران” یا “ملیت هاى ایرانى” در میان گروههاى سیاسى است؛ چرا که این مفاهیم بار حقوقى بسیار سنگین و در نتیجه عواقب هولناکى براى ایران دارند

نزدیک به ٣۵ سال از حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران می‌گذرد و به اندازه کافی زمان سپری شده است تا بتوانیم درباره نظام برآمده از انقلاب اسلامی داوری‌ بکنیم

ایران بیش از هزار میلیارد دلار هزینه کرده است تا تنها هفت تن اورانیوم غنى‌شدهٔ پنج ‌درصد داشته باشد ــ اورانیومى که قیمت آن در بازارهاى جهانى تنها چند میلیون دلار است

تحریم‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی را به بحرانی شدید و خطرناک گرفتار کرده بود. خامنه‌ای از چندین ماه پیش از انتخابات متوجه وضع وخیم نظام شده بود. طرح کنگره آمریکا برای قطع کامل صادرات نفت ایران می‌توانست آخرین راه‌های حیات اقتصادی جمهوری اسلامی را ببندد. خامنه‌ای می‌دانست که در مسئله اتمی به آخر خط رسیده است و، اگر عقب‌نشینی نکند، کلیت نظام جمهوری اسلامی به خطر می‌افتد

دادگاه‌هاى انقلاب تبدیل به ماشین‌هاى مرگى شدند که رهبران جمهورى اسلامى توسط آن مخالفان خود را به قتل مى‌رساندند

این انتخابات بار دیگر نشان داد که اکثر ایرانیان خواستار دگرگونى اساسى در اداره امور کشورند ــ دگرگونى اساسى در جهت گشایش سیاسى، رعایت حقوق شهروندى و آزادی‌هاى فردى و اجتماعى و سیاسى، رفاه اقتصادى، دوستى با کشورهاى جهان و پیوستن به جهان آزاد

بدون پاسخ‌گویی به یک سئوال، شرکت در انتخابات نتیجه‌اى ندارد و آن پرسش این است: “اگر خامنه‌اى پس از همه امتیازهایى که از حضور (احتمالى) مردم در انتخابات به دست می‌آورد، در آراء مردم هم دست ببرد و با تقلبى بزرگ فرد مورد نظر خود را به ریاست جمهورى بگمارد، چه باید کرد؟”