نویسنده: دکتر جلال ایجادی

از هرعقب نشینی و هر شکافی که در درون استبداد باز میشود باید بهره جست و هرفرصتی را تبدیل به تجربه برای انکشاف اجتماعی دمکراسی تبدیل نمود، ولی از یاد نباید برد که خواست اساسی جامعه ایران، دمکراسی و نظام سکولار متکی بر حقوق بشر است. جمهوری اسلامی در تضاد با قدرت سیاسی سکولار دمکراتیک و در تضاد با آزادی اندیشه و آزادی انسان است

نظام ایدئولوژیک و دینی حاکم به اهرمی برای فساد بیشتر تبدیل شده است. جمهوری اسلامی و مجموعه عملکردهای آن مهم‌ترین عامل فسادانگیز در ایران است

هدف حاکمیت کسب بمب اتم است و هر شگردی که فشار غرب را بکاهد برای رژیم فرصتی مثبت به‌شمار می‌آید. ولی به‌طور مسلم در این کشاکش‌های دیپلماتیک سیاست اتمی ادامه پیدا خواهد کرد و فشار روی جامعه ایران و عدم شفافیت و جاه‌طلبی‌های خطرناک هیئت حاکمه نیز ادامه خواهند یافت

دفاع از حقوق بشر بر پایه طبقاتی، مذهبی، نژادی، سیاسی، ایدئولوژیکی نیست، حقوق بشر بر پایه اومانیسم و ارزش های انسانی استوار است. حقوق بشر کمونیستی نداریم، حقوق بشر اسلامی نداریم، فقط حقوق بشر داریم

دین اسلام بدست حکومت دینی ضربه مهک خورد ودر ذهنیت بسیاری ازایرانیان اعتبار و قداست خود را از دست داد. از سوی دیگردورشدن بخش مهم جامعه از قدرت سیاسی دینی حاکم، مارا با برآمد مذهبگرائی جدید و خرافه پرستی شاید پررنگتر درنزد لایه های اجتماعی مواجه نمود

این حکومت خرابکار در اقتصاد و فرهنگ و زیست محیط ایران است، بقای اسلامی اش زهرمهلکی در بدن جامعه است و فعالیت اتمی اش در خدمت جاه طلبی منطقه ای آنست. بیرون رفتن جامعه از این نظام دلالی، مستلزم تمایل واقعی بسوی دمکراسی و اقتصاد پایدار و سیاست همزیستی میباشد.