نویسنده: مرتضي كاظميان

با افزایش نارضایتی در ایران، و تشدید فشارهای متکی بر تحریم ایالات‌ متحده، گفتمان رهبر جمهوری اسلامی رنگ‌وبوی ملی‌گرایانه بیشتری یافته است

تروریسم، تروریسم است. تردید در مواجهه با پروژه‌های تروریستی، تأیید خشونت حاد و عریان تا سقف ستاندن جان انسان‌هاست؛ مواجهه‌ای که نه از زاویه سیاسی و اخلاقی قابل دفاع است و نه از منظر حقوق‌بشری

برخلاف تصویر تبلیغاتی که آیت‌الله خامنه‌ای می‌کوشد از خود و حکومت ارائه دهد، پرهیز و بلکه گریز کانون حاکمیت سیاسی در ایران از مذاکره با ایالات متحده، نشانه‌ای محسوس و مهم از عدم‌اقتدار است. این نکته اتفاقا و برخلاف خواست رأس هرم نظام سیاسی در جمهوری اسلامی، به زیان نظام ـ و البته ایران ـ تمام خواهد شد

معلوم نیست در کشوری که بیکاری و فقر و رکود تولید و آسیب‌های اجتماعی در آن روزافزون شده، سلاح و سرکوب و سانسور و موشک، تا کی به تداوم اقتدارگرایی مسلط، امداد خواهد رساند

تثبیت دلار ۴۲۰۰ تومانی در بازار آزاد و واقعی اقتصاد ایران حتی در کوتاه‌مدت و میان‌مدت منتفی به نظر می‌رسد؛ به‌ویژه آن‌که تفاوت این نرخ با نرخ واقعی، خود بستری برای رانت‌خواری و تشدید شکاف طبقاتی در کشور خواهد بود؛ بازتولید فساد در استبداد مستقر

پرسش اصلی آن است که مسببان و عاملان اصلی و فرعی کشته‌شدن این استاد ایران‌دوست و دغدغه‌دار طبیعت و انسان، چه کسانی هستند و چرا چنین ستمی را علیه او روا دانسته‌اند؟

فیلم‌هایی که به تازگی از جلسه غیرعلنی انتخاب رهبر دوم جمهوری اسلامی توسط خبرگان رهبری منتشر شده، سندهای جدید و مهمی از کیفیت حکومت روحانیان در ایران است

بودجه شفاف‌کننده نوع نگاه دولت‌ها به اولویت‌های کشور و چگونگی هزینه‌کرد منابع دراختیار است. در هنگامه‌ای که ایران درگیر بحران اقتصادی است و منابع درآمدی دولت بسیارمحدود، ضرورت کاستن از هزینه‌کردهای بی‌حاصل دوچندان می‌شود

با اطمینان می‌توان گفت «لعنت»ی که وحید نثار جهانگیری می‌کند متکی است بر «داده»ای که او از نظر شخص اول نظام در این موضوع دارد

زلزله اخیر غرب ایران تنها از گسل‌های مرتبط با زمین‌لرزه یا مشکلات جدی مدیریت بحران و توزیع خدمات و کمک‌ها و امدادرسانی رونمایی نکرد؛ زلزله گسل‌های اجتماعی را نیز به رخ کشید. گسل‌هایی که باید برای دغدغه‌داران دموکراسی و حقوق بشر در ایران اهمیت مشدد داشته باشد

بیش از ربع قرن از رهبری آیت‌الله خامنه‌ای می‌گذرد. او در ۲۶ سال گذشته، قدرتمندترین شخص حقیقی و حقوقی ایران بوده است. رأس هرم نظام سیاسی گستره‌ای از اختیارات ـ قانونی و فراقانونی ـ دارد با فرد دیگری در ایران قابل مقایسه نیست. با وجود این همه، او همچنان نسبت به آنچه در کشور رخ می‌دهد، مسئولیت‌ناپذیر نشان می‌دهد

فرماندار یزد حکم تعلیق دوهفته‌ای عضو زرتشتی شورای شهر یزد را به وی (سپنتا نیکنام) ابلاغ کرده است. او حالا باید به مرخصی اجباری برود تا مشخص شود که آیا باید از شورای این شهر خداحافظی کند یا خیر

انتشار گزارشی در یک سایت و کانال تلگرام (آمدنیوز) با مضمون جاسوسی دختر رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، در نهایت با واکنش گسترده مقام‌های ارشد قضایی و امنیتی ایران مواجه شد

فرجام این کشاکش البته در هر بزنگاه در میدان واقعیت‌های سیاسی، و در نتیجه چالش و تعامل نیروهای موثر (از بازیگران و نهادهای حاضر در ساختار سیاسی قدرت تا کنشگران فعال در جامعه مدنی) مشخص خواهد شد. کشاکشی که بعید به نظر می‌رسد به این زودی‌ها پایان یابد و محتمل، در گام نخست، خود را در انتخاب وزیران دولت دوم روحانی بار دیگر مشهود خواهد کرد

برای آن گروه از کنشگران مدنی و سیاسی که انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ را از زاویه وقوع یک «کودتا» ارزیابی می‌کنند و تحقق تقلبی معنادار و تمام و کمال در نتیجه‌ی آن‌را حتمی می‌دانند، انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ مستندات مهم و جدیدی فراهم آورد. نحوه مواجهه شورای نگهبان با دو انتخابات، شاهدی دیگر و قابل‌تأمل است.

آیا نامزدی احمدی‌نژاد، میزان «بصیرت» شخص اول نظام را به پرسش نخواهد کشید؟

افزون بر ۲۸۷ هزار نفر برای نشستن روی بیش از ۳۹ هزار کرسی‌ پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا اعلام نامزدی کرده‌اند.

یک پرسش قابل طرح در بستر یادشده، این است: دغدغه‌داران گذار به دموکراسی، چگونه و به چه میزان از این امکان برای تسهیل هم‌سویی و هم‌افزایی سیاسی شهروندان ناراضی، ارتقای آگاهی و افزایش سطح و کیفیت مشارکت مدنی شهروندان تغییرخواه، و کمک به تکثیر و آموزش مفاهیم اساسی مرتبط با حقوق بشر بهره می‌گیرند؟

«از مأموران آتش‌نشانی گرفته تا شهروندان قربانی سوء‌استفاده‌های مالی صندوق‌های اعتباری وابسته به باندهای قدرت..شاهدان فقدان عدالت در جمهوری اسلامی هستند.»