سیستم”فکری” و رفتاری حکومت اسلامی در ایران و در جهان نشان داده است، اسلام سیاسی سیستمی ست نابود کنندۀ شور زندگی و پریشانگر روان و شعور انسانی
نویسنده: مسعود نقره کار
“لباس رسمی”ها، ارگان اراذل و اوباش حکومتی
حکومت اسلامی، حکومتی ست ترکیب شده ازدو گروه یا لایه اجتماعی: آخوندیسم و جاهلیسم
مسعود نقره کار: زنان روشنفکر*
فکر روشن بربستر یک رابطه و تعامل اجتماعی و حضور در عرصههای مختلف حیات اجتماعی پدید میآید. محدودیتهای گوناگون، به ویژه محدودیتهای اجتماعی و فرهنگی و فقدان فرصت و امکان حضورفعال درعرصه جامعه وتبادلها فکری مانع پرواز فکر به سوی فکر” روشن” است
پنج نکته در بارۀ روشنفکر و روشنفکری
روشنفکر انسانی ست پرسشگر، نقاد و شکاک، آینده نگر، تولید کننده ایده و گفتمان ساز
اپوزیسیون خارج از کشور، کودک چهل ساله؟!
اپوزیسیون خارج از کشورعلیرغم نقش مؤثرش در مبارزه علیه حکومت اسلامی اما نتیجه چهاردهه تلاشاش برای غلبه بر پراکندگی و شکل دهی حتی یک تشکل دموکراتیک فراگیر یا ائتلافی (اتحاد و وحدت پیشکش) از نیروهای متنوع حول خواست هائی مشترک، سنجاق شدن کارنامۀ رفوزگی برسینه دارد
کوچ ایرانیان ۱۷۴ – گفتگوی علی لیمونادی با دکتر مسعود نقره کار در باره روشنفکر ستیزی
کدام جریان های سیاسی روشنفکر
ستیزند و علل روشنفکر ستیزی آنان چیست؟
آیا بار دیگر “جاهلها و لاتها” به میدان میآیند؟
در بلوا و شورش ارتجاعی ِ آخوندیسم در خرداد ماه سال ۱۳۴۲ جمعی از همان جاهلها و لاتها که به عنوان پشتیبانان محمد رضا شاه در سقوط دولت محمد مصدق نقش داشتند، از آیت الله خمینی که با محمد رضا شاه و اصلاحات اجتماعی و اقتصادیاش مخالفت میکرد، حمایت کردند
این هم یک جنایتکارِ” با سواد” دیگر!
حکومت اسلامی یعنی حکومت بحرانهای رنگارنگ، بحران هائی که یا واقعی هستند یا دست سازِ حکومتاند. برای نمونه بحران اقتصادی درایران یک بحران واقعی ست که بی لیاقتی، بلاهت و فساد حکومتی از عوامل مهم بروز این بحران است، اما بحران ” اندازه آلت تناسلی” یک بحران دست ساز و معلول ذهنیت ِ بیمارگونۀ ایدئولوژیک – سیاسی است
پروژه ققنوس: تکرارِ مکررِ خطا؟!
این قول “…که به هیچ حزب و سازمان و دستۀ سیاسی وابسته نیستیم”، دروصفِ انواع تشکلهای مستقل، وصنفی و دموکراتیک کی وکجا به درستی و راستی به کار خواهد آمد، و کی و کجا کردارقول دهندگان صحت گفته و ادعا را تائید خواهد کرد؟
عطرِ مشروطیت
سخن از روشنفکر و روشنفکری سه چهره برابرم مینشاند: احمد شاملو، مصطفی رحیمی و هوشنگ کشاورز صدر. میدانم تفاوتها دارند، معنای روشنفکر و روشنفکری را هم خوب میدانم، اما چه کنم، میآیند ودستِ من نیست. از این سه تن هوشنگ عطر مشروطیت داشت، افشانهی عطرمتانت و صلابت و حق طلبی، بوی خوش امید بود، تا آن حد که میتوان حدس زد آخرین نگاهِ معطرش به دنبال گمشدهاش رفت
اعترافگیری، نمایش نفرتانگیزِ تعذیب و شکنجه در ملاء عام است
حکومت اسلامی ست. این حکومت چهل سال است دگراندیشان، روشنفکران و مخالفان سیاسی و عقیدتیاش، و بخشی از جامعه را با کاربرد چنین روش و مَنشی شکنجه کرده است. تازه ترین نمایش این نوع مجازات، تعذیب و شکنجه را درنمایش اعتراف گیری از سه آزادیخواهِ عدالت طلب اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان شاهد بودیم
این جنایت نیست؟!
دکتر حسن هاشمی بحران اقتصادی موجود درجامعه را ، که حکومتی که وی یکی از مهره هایش است سبب شده، بهانه می کند تا بی لیاقتی خود وبی توجهی به بسیاری از بیماران و مرگ آنان را توجیهی شرم آور وغیرانسانی کند.
جنگ روانیِ “اصلاحطلبانه”
آن که ایران را به سوریه و عراق ویمن و… بَدَل خواهد کرد، حکومت اسلامی و ادامه حیات این حکومت است، آن که سبب تجزیه ایران خواهد شد حکومت اسلامی و تداوم حیات این حکومت است. آن که ایران را ویران کرده، و ویران تر خواهد کرد، حکومت اسلامی ست
همجنسگرائی، همجنسبازی، بچهبازی، شاهدبازی، مساحقه و…
شرکت سعید طوسی، قاری قرآن در مراسم شب معراج در ترکیه بار دیگر همجنس بازی، بچه بازی و آزار جنسی کودکان را رسانهای کرد. این یادداشت کوتاه به شش پدیدۀ متفاوت و متمایز که اهل دین و مشابهین به عمد آنها را در هم آمیخته و مخدوش نشان دادهاند تامصادرۀ به مطلوب کنند، میپردازد
مسعود نقرهکار: هشت زن
این نام نامه، یاد آورِ نام هشت زن از قربانیان اهل قلم و آزادی اندیشه و بیان است
توَهُم ِسیاسی
توهم آفرینی سیاسی همراه با طرح نابهنگام و ناکارآمد، و طرح خواست ها و برنامه های غیرعملی و غیرواقعی ست. این نوع توهم آفرینی ها امید فردی و اجتماعی در راستای دموکراتیزه، عادلانه و صلح جویانه کردن جامعه را به نومیدی و یآس بَدَل می کند
شاه حرف گوش نمیکرد
محمدرضا شاه گوش شنوا که نداشت هیچ، همراه با سرکوبِ بیشتر روشنفکران و کوشندگان سیاسی و فرهنگی، دست روحانیت مرتجع ودربِ لانهها و حوزهها و مساجد آنان را بازترمی کرد
نامدارانی که عبا و عمامه خود را دور ریختند
کم نیستند نامداران عرصه فرهنگ و سیاست که در نوجوانی و جوانی طلبه و آخوند بودند اما به محضِ گام گذاردن به پهنه خرد و دانش و آگاهی، داوطلبانه طلبگی و آخوندی وانهادند وعبا وعمامه دورریختند.دراین یادداشت به نام برخی از آنان و پارهای از کارهایشان اشاره شده است
چرا سوسیال دموکراسی؟
سوسیال دموکراسی راه عقلانی وعملیِ گذارجامعه ما از وضعیتی اسفبار به مرحلهای انسانی و متعالی است. معنای این سخن این نیست که سوسیال دموکراسی عصای جادو و محلل همه مسائل ومشکل ها و پاسخگوی همه پرسش ها ست، سوسیال دموکراسی یک دستگاه فکری ورفتاری، یک پراکسیس، یک اندیشه، عمل وفعالیت آگاهانه و هدفمند برای تغییراست که می تواند… ادامه خواندن چرا سوسیال دموکراسی؟
“امام زمان”های روانی
درجوامع دمکراتیک و سکولاراین دست بیماران را بستری و تحت مراقبت و درمان قرار میدهند. در کشورهای اسلامی اما روش دیگری به کار برده میشود. برای نمونه حکومت اسلامی به جای بستری کردن وتلاش برای مداوای افرادی که ادعای امامت و امام زمانی دارند، به زندانی کردن و اعدام آنان روی آورده است
مسعود نقره کار: نوش جانتان، به شرط این که…
ازشاه بیت های اندیشه و رفتارِشیخِ بنیانگذارِحکومت اسلامی فرمانِ” بشکنید این قلم ها ” ست، فرمانی که پس ازمرگِ جلاد رهروان اش چراغ راهِ تاریک اندیشی شان کرده اند، تا دامن گسترانه فرهنگ وهنرمترقی و مدرن را قلع و قمع کنند
کشتار سال ۶۷ و دفورماسیونِ “حافظه جمعی و تاریخی”
چه اتفاقی میباید افتاده باشد تا سبب شود جمعی ازکسانی که خود را” روشنفکر” وکوشنده سیاسی و فرهنگی معرفی کردهاند با افتخاربه حمایت ازشکنجه گران، قاتلان دگراندیشان و روشنفکران و فعالان سیاسی و فرهنگی همان جامعه برخیزند؟
مسعود نقرهکار: “روبانی آبی” و نگاهِ قربانیانِ کودک آزاری
در میهنمان ایران بسیارند مادربزرگانی بسانِ ” بانی فینی” که به سوگ نوههایشان نشستهاند، نوه هائی که قربانی آزار جسمی و جنسی و روانی شدهاند. کمینه ترین کار این است که یکی ازاین روبانها را برداریم، به خود بیاویزیم و با بازماندگان و قربانیان کودک آزاری همدردی کنیم، و در گامی پیش تر به ” کمپین روبان آبی” بپیوندیم
آثارِ رحمانیتِ یک آیه: شاپوربختیار و فریدون فرخزاد
۱۵ مرداد(ششم آگوست) بیست و ششمین سالگشت ترور سبعانۀ شاپوربختیار و همراه وی سروش کتیبه، و ۱۶ مرداد(هفتم اگوست) بیست و پنجمین سالگشت تروروحشیانه فریدون فرخزاد است
مسعود نقره کار: خبری خوب در “روزِ قلم”ِ حکومتی، بهمناسبت “روز قلم” در حکومت اسلامی (بخش پایانی)
روح الله خمینی وعدههای فریبکارانه و خدعههای پیش از به قدرت رسیدن آخوندیسم درباره آزادی قلم را همان نخستین روزهای آغازین قدرت گیری قورت داد. وی ازاهل قلم به ویژه ازاعضای کانون نویسندگان ایران خواست ” قلمها را درراه اسلام به کار ببرند” اما اهل قلم آزاداندیش و آزادیخواه پذیرای پیامی جز آزادی اندیشه، بیان و قلم نشدهاند
مسعود نقره کار: “انجمن قلم” حکومتی علیه کانون نویسندگان ایران (بخش دوم)
اهل قلم حزب الهی و حکومتی از همان آغاز بر قراری حکومت روحانیون راهِ دشمنی با اهل قلم آزاد اندیش و آزادیخواه، و به حاشیه راندن و حذف کانون نویسندگان ایران را پیشه کردهاند
مدّاحان در حکومت: از جواد ذبیحی تا دکترحاج میثم مطیعی! (بخش دوم)
افزایش تعداد این دست از مداحان، که ۴۵ هزار تن از آنان فقط در سازمان بسیج مداحان پرونده دارند، همراه با گسترش تشکلهای مداحان، به عنوان یکی از فعالترین تشکلهای سیاسی – مذهبی در جامعه، زنگ خطر را برای فرهنگ و سیاست و مردمان آگاه جامعه به صدا درآورده است
“آتش به اختیار”حرفِ تازهای نیست
“آتش به اختیار” یک پدیدۀ فرهنگی – مذهبی در جامعه ماست. فقها به کمک سه بند از بندهای ده گانه بخش عبادتِ فروع دین، یعنی جهاد، امر به معروف و نهی از منکر بارها به سربازان امام زمان فرمان آتش به اختیار داده اند. آتش به اختیار خامنه ای ادامۀ آتش به اختیارهای خمینی ست که مردم فریبانه تر زیرپوشش جنگ نرم، سرکوب سخت را نیز هدف دارد
امیر تتلو: گوشتِ نذریِ “انتخابات ۹۶”
کیست و چه کرده است این جوانِ هنرمندِ”ریتم اند بلوز” خوانِ سراپا خالکوبی شده و جاهل مسلک که ابتدا لِه اش می کنند و بعد رای اش را اصولگرایان روی چشم می گذارند و اصلاح طلبانِ حکومتی هم برای منکوب کردن مخالفان حکومت اسلامی از جمع زدن ِرای او به رای خود اباء نمی کنند
در معنای نوعی از “اصلاحطلبی”: به جنایتکارتر رأی ندهید، به جنایتکار رأی بدهید!
اصلاح طلبی ایرانی – اسلامی دراین “انتخابات” با بهره برداری از فاجعۀ کشتار ۶۷، در راستای پیشبرد سیاست های جناحی با دادنِ آدرسِ عوضی و از قلم انداختن عامل اصلیِ این جنایت و قتل عام، یعنی آیت الله خمینی، راهی عوامفریبانه راهکار کرده است!