مائوئیسم عبارت بود از فقر بدون آزادی. و دنگیسم یعنی رفاه مادی بدون آزادی. اصلاحطلبان ایرانی که اکنون شیفته الگوی چینی شدهاند، جرات این را ندارند که چیزی فراتر از مائوئیسم و دنگیسم تصور کنند. چه چیزی؟ یک الگوی ایرانی که در آن آزادی مولد رفاه است و رفاه نگاهدارنده آزادی. به جای اینکه خواب چینی شدن را دید، میتوان واقعیت ایرانی شدن را طلبید