جمهوری اسلامی ایران در مجموعه ایی از بحران ساختاری، از جمله بحران اقتصادی و اجتماعی، بحران زیست محیطی و بی آبی ، بحران مسکن و درمان و مهم تر از همه دربحران مشروعیت خویش گرفتارآمده که ماحصل آن فقر و فلاکت اکثریت مردم ، بیکاری، گرانی، افزایش کودک همسری و قتل های ناموسی و…دیگر مشکلات اجتماعی میباشد. سفره نان کارگران و زحمتکشان هر روزه کوچکتر و کارگران ، بازنشستگان، معلمان و پرستاران ، کشاورزان ، دانشجویان، زنان، نویسندگان،وکلا و خبرنگاران، فعالین معترض به وضع موجود زندانی و مبارزه برای حق تشکل مستقل جرم انگاشته می شود.