بازگشت به صفحه اول  
 
 

هیجدهم تیرماه هفتاد و هشت

روزی که حرمت دانشگاه بار دیگر وحشیانه درهم شکسته شد

ازکودتای 28 مرداد 1332، تا به امروز بارها استقلال دانشگاه توسط صاحبان قدرت درهم شکسته شده  است. ولی دراین میان، سه روز خشونت وسیاه دلی بیداد کرده است. شانزده آذر1332، سه آذر اهورایی نهضت ملی ایران بدست دژخیمان تا به دندان مسلح رژیم درمحوطه دانشکده فنی دانشگاه تهران به خاک و خون غلتیدند. دراول بهمن ماه1340، توطئه از میان برداشتن جبهه ملی ایران که زیرنظر شاه طراحی شده بود، با حمله به  کلاسها، کتابخانه ها، و آزمایشگاهها بوسیله نیروهای امنیتی با ضرب وشتم صدها دانشجو واستاد تحقق یافت، به نحوی که  رییس وقت دانشگاه آنرا به حمله مغول همانند کرد.

درهیجدهم تیر ماه 1378، حمله به خوابگاه دانشجویان کوی دانشگاه که به توقیف روزنامه ای معترض بودند، ماموران انتظامی و لباس شخصی های رژیم چنان براین اقامتگاه دانشجویی تاختند و ازآن ویرانه ای ساختند که یادآور فردای آزادی خرمشهر از چنگال ارتش جنایتکار بعثی بود. همه چیز آسیب دیده بود. شیشه خرده و خون و سیاهی آتش زدن های عمدی همه حا را فرا گرفته بود. فاجعه در حدی بود که هیچ هنر عکاسی و هیچ هنر گزارشگری توان به تجسم کشیدن این صحنه ها را نداشت.

درآن روزها چند صد نفر بازداشت وبه زندانهای آشکار و پنهان فرستاده شدند. ماهها بعد خبر از احکام باور نکردنی دادگاههای آنچنانی و حبسهای دراز مدت علیه جوانانی بود که  برخی حتی فقط به تماشای صحنه آمده بودند. ادامه سرکوب دانشجویان وجوانان درروزهای بعد با حمله ای دیگر به خوابگاه دانشجویان دانشگاه علامه، نشان دهنده ژرفای توطئه برای سرکوب جنبش دانشجویی و نگرانی حاکمیت از پیوند دانشجویان با دیگر گروههای اجتماعی و سیاسی بود.  یورش به خوابگاههای دانشجویی دلهای گروه بیشماری از مردم ایران را به درد آورد. اعتراض های گسترده دانشجویی به جهانیان اعلام کرد که بسیارند دانشجویانی که برسالت خود که دفاع از آزادی ودموکراسی است  آگاهند وهمه انتقامجویی ها و اراده حاکمیت بر نقض استقلال دانشگاه و درهم کوبیدن قلب تپنده جنبش دانشجویی، نتوانسته است راه به جایی ببرد.

در دو سال اخیر که دولت نهم یک انقلاب فرهنگی دوم را پیگیری کند، فشار براستادان و دانشجویان روز به روز فزونی گرفته است. حاکمیت برای تداوم قدرت خود محدوده آزادیهای همه ملت، بویژه دانشجویان، را با اخراج از دانشگاهها، ارسال پرونده ها به کمیته های انضباطی و فرستادن صدها نفراز دانشجویان دانشگاههای ایران با اتهامات واهی به دادگاههای انقلاب، تنگ تر میکند. ولی با تمام سانسور حاکم بر رسانه های داخلی ایران، روزی نیست که خبرهای جدیدی از بگیر وببندهای دانشجویان شنیده نشود.

جبهه ملی براین باور است که قشر دانشجو از هشیارترین وآگاهترین جامعه است، و باید بتواند آزادانه و با مسالمت خواسته های صنفی و سیاسی واجتماعی خود و ملت ایران را به گوش جهانیان برساند. دانشگاه باید از استقلال کامل، همچون همه دانشگاهها ومراکز معتبر علمی جهان، برخوردار باشد. نیروهای انتظامی و یا شبه انتظامی جایی در دانشگاهها ندارند. افکار سازنده فقط درمحیط آزاد و آرام امکان رشد وشکوفایی می یابد. خوابگاهها ی دانشجویی باید فقط بوسیله نمایندگان خود دانشجویان سامان یابد. درسایه سرنیزه و چماق رشد و شکوفایی دانشگاهها مقدور نیست.

جبهه ملی ایران خواستار آزادی و بازگشت به کلاس درس همه دانشجویانی است که بمناسبت بیان عقیده در زندان هستند. نشریه های دانشجویی که بیانگر دیدگاههای آزادیخواهانه و دموکراتیک است، باید اجازه انتشار داشته باشند. ما فاجعه هیجدهم تیر 1378، را که رسوا کننده سرکوبگران بود، تجربه ای نوین و گامی بزرگ در راستای جنبش دانشجویی ایران می دانیم.

برقرار باد حاکمیت ملی در ایران

هیئت اجرایی جبهه ملی ایران

تهران- 18/4/86

 
 
 
بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به جبهه ملی ايران