دویچه وله: آقای دکتر موسویان، جبهه‌ی ملی ایران چه دلایلی را برای عدم شرکت در انتخابات دارد؟

 

حسین موسویان: علت عدم شرکت  ما در انتخابات این است که در حقیقت راه به ما نمی‌دهند برای ورود به صحنه‌ی انتخابات. یعنی حاکمیت برای گروههای سیاسی دگراندیش و مخالف هیچ فرصتی و امکانی برای اینکه بتواند نظریات خودش را ابراز بکند و بتواند با مردم تماس داشته باشد، نداده است. اینکه یک روزنامه‌ای که بتواند افکارش را منعکس بکند، در جامعه منتشر بکند ندارد. امکان اینکه بتواند مردم را دعوت بکند به یک گردهمایی و به‌طور مستقیم مواضع خودش را به اطلاع افراد ملت ایران برساند ندارد. با توجه به این شرایط و با توجه به نبود آزادیها، که پیش‌زمینه برای انجام یک انتخابات آزاد است، در حقیقت ما امکان حضور در انتخابات را نداریم.  صرف نظر از این مسایل، ما در ایران مواجه با یک انتخابات دو درجه‌ای هستیم. نظارت استصوابی حقی است كه‌ برای شورای نگهبان انتصاب شده قائل شده‌اند، که بیاید در مورد كساني كه خواهان نمایندگي مجلس هستند، گزینش انجام بدهد و کسانی را که مایل به حضورشان نيستند رد صلاحیت بکند، و کنار بزند، و کسانی که وابستگان خود حاکمیت هستند اینها را تایید صلاحیت بکند تا بتوانند در صحنه‌ی انتخابات حضور پيدا بكنند. معياري برای انتخاب‌کردن افرادی که مورد نظرش هست ندارد و انتخابات دموکراتیک نیست. و وقتی انتخابات یک چنین حالتی دارد، در حقیقت مردم باید بیایند و به تایید‌شدگان حاکمیت رای بدهند. و این انتخابات کاملا از یک انتخابات دموکراتیک، معقول و متعارف در جهان به دور است. به این دلیل جبهه‌ی ملی ایران عدم حضور خودش را اعلام کرد.

دویچه‌وله: پاسخ شما به کسانی که می‌گویند با عدم شرکت در انتخابات صحنه را برای دست‌راستی‌ها و اصولگرایان خالی می‌گذاریم، چيست؟

 

حسین موسویان: در حقیقت ما زیاد اختلافی بین این جناحهای حاکمیت ندیده‌ایم که حالا فرض بکنید آن کسانی که ادعای اصلاح‌‌طلبی دارند فرضا حمایت بشوند کاری انجام می‌دهند. ما در گذشته تجربه‌ی مجلس ششم را داریم و دیدیم که آن مجلس هیچ کاری انجام نداد. روزنه‌ای برای دگراندیشان و آزادیخواهان باز نکرد. بنابراین در حقیقت یک اتلاف وقت انجام داد آن جریان هشت‌ساله.

 

دویچه وله: چه شرایطی باید فراهم بشود به نظر شما تا بشود گفت که مردم دارند براستی از حق انتخابشان استفاده می‌کنند؟

 

حسین موسویان: آن شرایط واضح است. شرایطی که در تمام جوامع دموکراتیک برقرار است. احزاب آزادانه فعالیت می‌کنند. احزاب روزنامه دارند که نظریات خودشان را منتشر می‌کنند. احزاب می‌توانند کاندیداهای خودشان را به مردم معرفی بکنند، مردم هم آزادانه به پای صندوق رای بروند. چنین شرایطی که فراهم باشد، البته جبهه‌ ملی هم با کمال میل در انتخابات شرکت می‌کند. ولی متاسفانه به هیچ‌وجه ما شاهد چنین شرایط دموکراتیکی در ایران نیستیم.

 

دویچه وله: نهضت آزادی ایران پیشنهاد کرده بود که احزاب اپوزیسیون در ایران درخواست نظارت بین‌المللی بر انتخابات را بدهند. نظر جبهه‌ی ملی ایران در این باره چيست؟

 

حسین موسویان: اگر یک دور‌ه کافی تا قبل از انتخابات با آزادیهای مدنی، آزادیهای سیاسی که لازم هست وجود داشته باشد و گروههای سیاسی بتوانند فعالیت بکنند، بتوانند با جامعه در تماس باشند، بتوانند روزنامه داشته باشند، بتوانند گردهمایی، اجتماع و میتینگ داشته باشند و مردم را آماده بکنند، در آن صورت نظارت سازمان ملل می‌تواند مثبت باشد. در این فاصله‌ی یکماهه ناظران سازمان ملل چه حرکتی می‌توانند در اینجا انجام بدهند، جز اینکه تایید بکنند که بله، انتخاباتی انجام شد. اینها که گزینش شده‌اند بوسیله‌ی شورای نگهبان چه کسانی هستند؟ آیا مورد تایید ملت ایران هستند یا خیر؟ اینها همه‌اش مسایل مبهمی‌ست که انتخابات نتیجه‌اش همین خواهد شد که یک مجلسی در حقیقت در راستای حکومت و پیرو نظریات حاکمیت تشکیل خواهد شد، همچنان که مجلس‌های قبلی بوده است.

 

مصاحبه‌گر: کیواندخت قهاری