استقرار حاکمیت ملی هدف جبهه ملی ایران است
سرمقاله نشریه
پیام جبهه ملی ایران شماره 186
ريشه هيچ فسادي قطع
نمي‌شود مگر به تيشه «آزادی»
نسل جوان ایران چه
میخواهد؟
اول مهر ماه، با شروع
سال تحصیلی جدید حدود بیست میلیون نوجوان و جوان دانش‌آموز و
دانشجوی ایرانی كلاس‌های درس را آغاز كردند. این خیل عظیم،
بخشی از نسل جدید این سرزمین را تشكیل می‌دهند كه در زمان وقوع
انقلاب سال 57 هنوز پا به عرصه وجود ننهاده بودند. اگر به این
عده، افراد در شرایط سنی بین 33 تا 45 ساله را كه در هنگام
انقلاب پایین‌تر از 12 سال سن داشته‌اند بیفزائیم و هم‌چنین
عده كودكان زیر شش سال را كه هنوز مدرسه را شروع نكرده‌اند به
آنها اضافه كنیم به جمعیت بیش از پنجاه میلیون ایرانی می‌رسیم
كه اكثریت 70 درصدی جامعه ایران را تشكیل می‌دهند كه در رویداد
انقلاب و پی‌آمدهای آن كمترین نقشی نداشته‌اند و اكنون خواهان
اظهار عقیده و اعمال نظر در مورد وطن آباء و اجدادی خود
می‌باشند و می‌خواهند كه جامعه‌شان بر طبق رای و نظر آنها
اداره شود.
از همین نقطه است كه
تضاد و اختلاف آنان با حاكمیت تمامت‌خواه برقدرت نشسته جمهوری
اسلامی شروع می‌شود. و از آنجا كه برقدرت نشستگان حاكم تحمل
شنیدن فریاد تحول‌طلبی و آزادیخواهی و خواسته‌های اولیه انسانی
آنان را ندارند، هزاران جوان در سراسر كشور مورد شدیدترین
سركوب‌ها واقع شده و در پشت میله‌های زندان‌های قرون وسطائی
قرار گرفته و می‌گیرند. امروز با توجه به پیشرفت‌های جامعه
بشری در زمینه‌های تكنولوژیك و وقوع انقلاب در زمینه ارتباطات،
جهان به دهكده‌ای كوچك تبدیل شده، و جهانیان از هر واقعه‌ای كه
دقایقی پیش در هر گوشه از دنیا روی داده مطلع می‌گردند و دیگر
برای فضای بسته و استبداد و اختناق جایی باقی نمی‌ماند.
نسل امروز وقتی می‌بیند
در كشورهای دارای دموكراسی یك نخست‌وزیر فقط به خاطر توصیه بر
اجاره دادن یك آپارتمان مسكونی دولتی با اندكی تخفیف و قیمتی
قدری كمتر از ارزش واقعی به یكی از افراد هم حزبش به عنوان
تخلف مالی به دادگاه فراخوانده می‌شود؛ چگونه می‌تواند
اختلاس‌های هزاران میلیارد تومانی و رانت‌خواریهای بی‌شمار
مقامات حاكم و آقازاده‌هایشان را باور و تحمل نماید؟ یا وقتی
می‌بیند كه در كشوری دیگر یك رئیس جمهور به خاطر قرار دادن یك
دستگاه استراق سمع در مركز حزب رقیب از اوج عزت به حضیض ذلت
می‌افتد و از اریكه قدرت به زیر كشیده می‌شود چگونه می‌تواند
این همه فشار و مضیقه حاكمیت بر دگراندیشان و مخالفان و حتی
هم‌اندیشان معتدل‌تر خود را پس از آن انتخابات سئوال برانگیز
پذیرفته و قابل قبول بداند؟
امروز نسل جوان ایران
یعنی اكثریت قاطع این ملت وقتی به بركت وجود رسانه‌های همگانی
گسترده زندگی خود را با زندگی جوانان در سایر كشورها مقایسه
می‌كند و امكانات رفاهی و تامین اجتماعی و تامین آموزش و شغل و
مسكن و آزادیهای سیاسی و اجتماعی آنان را می‌بیند آه از نهادش
بلند می‌شود كه چرا در این كشور ثروتمند و پهناور با این تنوع
آب و هوا و محصولات و تنوع معادن و ذخایر زیرزمینی باید در
شرایطی دشوار زیست نماید و با كمبودهای آموزشی، بیكاری، فقدان
امكانات درمانی، نداشتن مسكن، تورم و گرانی روزافزون دست به
گریبان باشد و چرا باید این چنین گسترده دام‌های انحرافی مانند
اعتیاد، فحشا و جرم و جنایت در سر راهش گسترده باشند؟
امروز نسل جوان این مرز و بوم به
حق این پرسش را مطرح می‌كنند كه چرا باید بازارهای این كشور از
كالاهای بنجل چین، مواد غذائی و میوه‌جات خارجی، انواع پوشاك
وارداتی و صدها محصول غالباً غیر ضروری انباشته گردد؛ در
حالی‌كه كارگاه‌ها و كارخانجات داخلی یكی پس از دیگری با
ورشكستگی و تعطیلی روبرو شوند و كشاورزان و باغداران ایرانی
نتوانند محصولات خود را آنطور كه باعث جبران هزینه‌ها و
تامین‌شان شود به فروش برسانند. آیا اتخاذ این سیاست اقتصادی
ویرانگر جز باج دادن به چین به منظور جلب پشتیبانی این كشور از
حاكمیت منزوی جمهوری اسلامی و در ضمن پر كردن جیب واردكنندگانی
كه اصلی‌ترین آنها وارداتچی‌های وابسته به حاكمیت هستند چه
هدفی را دنبال می‌كند؟
نسل جوان ایران به خوبی
آگاه است كه همه این نابسامانی‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی
از فقدان آزادی و عدم دسترسی به انتخابات آزاد و حاكمیت ملی
نشأت می‌گیرد. نسل جوان ایران به خوبی می‌داند كه ریشه هیچ
فسادی قطع نمی‌شود مگر به تیشه «آزادی» و ورود به عرصه ترقی و
توسعه و رفاه هیچ راهی ندارد مگر طریق «آزادی» و برای دردهای
نفس‌گیر و زخم‌های كهنه اجتماعی هیچ مرهمی وجود ندارد مگر مرهم
«آزادی». و لذا در آغاز سال تحصیلی كه میلیون‌ها تن از نسل
جوان این سرزمین در مدارس و دانشگاهها، این كانون‌های علم و
معرفت گرد هم می‌آیند و در ارتباط و تجمع روزانه با یكدیگر
قرار می‌گیرند نیك می‌دانند كه باید تمامی خواسته‌های خود را
در مطالبات آزادیخواهانه و رعایت حقوق بشر خلاصه نمایند. تحقق
آزادی‌ها مثل آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی اجتماعات،
آزادی احزاب و آزادی انتخابات پاسخ‌گوی تمامی نیازهای جامعه
ایران و كلید اصلی گشودن درهای سعادت و نیك‌بختی به روی ملت
ایران است.
