با این شعار محوری، «مونیخ همیار ایران» در تظاهرات اول ماه مه 2011 (11 اردیبهشت 1390) کارگران در مونیخ شرکت کرد. تظاهرات در ساعت 10 صبح یکشنبه از جلوی ساختمان مرکزی اتحادیه های کارگری شروع شد و در میدان مرکزی شهر، مارین پلاتز، ختم شد. سپس سخنرانان مختلف به بیان مسایل و مشکلات کارگران پرداختند.

دوستان و همراهان «مونیخ همیار ایران» پلاکارد های بزرگی را حمل می کردند که بر روی تعدادی از آنها در یک طرف عکس منصور اسالو و در طرف دیگر یکی از خواست های کارگران ایران نقش بسته بود. خواست هایی در باره: آزادی تشکیل سندیکا و اتحادیه های مستقل، افزایش دستمزدها متناسب با حداقل های یک زندگی انسانی، برخورداری از حق اعتصاب ، برخورداری از مزایای تأمین اجتماعی و انواع بیمه های همگانی، پرداخت فوری حقوق های معوقه کارگران، برابری کامل میان مردان و زنان در همه شئون اجتماعی از جمله کار و تولید، دفاع از حقوق مهاجران؛ آزادی کلیه زندانیان سیاسی ایران؛ آزادی بیان، تشکل، گردهمایی، راهپیمائی، احزاب، مطبوعات... در ایران.

بر روی بعضی پلاکارد ها نیز عکس 6 تن از فعالان سندیکایی زندانی، شامل منصور اسالو، رسول بداغی، ابراهیم مددی، غلامرضا غلامحسینی، رضا شهابی، رضا رخشان، با اطلاعات مربوط به حکم زندان و زمان دستگیری و وابستگی سندیکایی و نیز آرم های سندیکای کارگران اتوبوسرانی شرکت واحد و حومه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و کانون صنفی معلمان ایران دیده می شد.

غرفه اطلاع رسانی «مونیخ همیار ایران» در میدان «ویکتوالین مارکت»، در نزدیکی مارین پلاتز، در کنار غرفه های اتحادیه ها و سازمان های مختلف برپا شده بود. در این غرفه نیز عکس های 6 فعال کارگری زندانی و خواست های کارگران ایران بر روی تابلوهای بزرگ نصب شده بود.  «مونیخ همیار ایران» که در هماهنگی و همکاری با حدود 80 انجمن دمکراتیک و حقوق بشری ایرانی در سراسر جهان این اقدام را سازماندهی کرده بود، در این تظاهرات صدها اعلامیه با عنوان «کارگران ایرانی حقوق خود را می خواهند و زندانی می شوند» به زبان آلمانی پخش کرد که خواسته های کارگران را بازتاب داده بود.

فیلم کوتاهی از فعالیت های «مونیخ همیار ایران» در تظاهرات روز اول ماه مه را می توانید در پیوند زیر تماشا

نمایید.

http://www.youtube.com/watch?v=gYyj1Bpt3MA&feature=player_embedded