به نام خدا

السلام علیکم و رحمة الله

متن زیر جهت انتشار محضر شما بزرگوار ارسال می گردد. امید است به لطفه و المنة با توجه به خارج از دسترس بودن وبسایت متقن چون همیشه ما را در امر اطلاع رسانی یاری نمایید.

التماس دعا

سید عبدالله طباطبایی

باسمه تعالی

محضر مبارک حضرات آیات عظام و فقهای بزرگوار و مراجع تقلید:

حاج سید علی حسینی سیستانی

حاج شیخ حسن وحید خراسانی

حاج شیخ اسحاق فیاض

حاج سید محمد صادق روحانی

حاج سید صادق شیرازی

حاج شیخ یوسف صانعی

حاج سید علی محمد دستغیب

حاج شیخ اسدالله بیات زنجانی

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته

حضرات آیات عظام!

شما فقهای جلیل القدر در طول سالیان سال زهد و تقوی پیشگی، با پشت سر گذاردن درجات حوزوی، شاگردی بزرگ مردان عرصه فقاهت و تربیت شاگردان بسیار، امروزه از ارکان اصلی حفظ اسلام ناب محمدی(ص)، که حقا همان اسلام رحمانی دور از خشونت است، می باشید. اسلام مظلومی که به دست حکام ظالم در دول اسلامی، به دلیل استفاده ابزاری این حکام دیکتاتور ماب برای بقای حکومت ظلم، مهجور مانده است.

مراجع بزگوار تقلید!

همانطور که مطلع می باشید، در طول تاریخ شکوهمند مرجعیت شیعه، مراجع پیشین همواره مأمن و پناهگاه ستم دیدگان بوده اند و آمر به جهاد فی سبیل الله در مقابل دشمنان قسم خورده تشیع بوده اند. حضرات آیات عظام مرحوم سید کاظم شریعتمداری، شیخ حسینعلی منتظری، سید محمد روحانی، سید محمود شاهرودی، سید صادق شیرازی، سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خوئی و ده ها راد مرد دیگر عرصه فقه و شرع، بی درنگ در قبال بدعت های زمان به تبعیت از حدیث شریف نبوی که می فرماید فاذا ظهر البدع فی امتی فللعالم ان یظهر علمه و الا فعلیه لعنة الله، موضع گیری های بسیار تند داشته اند که اغلب بدترین شکنجه های جسمی و روحی را برایشان به همراه داشته است.

آیات عظام تقلید!

در ملاقات های خصوصی و حضوری بسیاری که با شما استوانه های فقاهت و شریعت داشته ایم، بارها از زبان مبارکتان نارضایتی های بسیاری را از زمام داران حکومت جمهوری اسلامی و بالاخص شخص سید علی خامنه ای شنیده ایم. لکن شما بزرگواران، مصلحت را در اعتراض خفی دیده اید و شاید بعضا اعتراضاتی را به صورت علنی ولو اندک داشته اید.

نظام جمهوری اسلامی، در طول سالیان حکومت خود جنایات گسترده ای را به صرف پیروی از کلام مرحوم آیت الله خمینی که حفظ نظام از اوجب واجبات است، انجام داده است. حصر مراجع تقلید، هتک حرمت ساحت مرجعیت با یورش به بیوت این مراجع عظام، دروغ بستن به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، تاراج بیت المال، کشتار بی رحمانه معترضان، زندانی کردن بی دلیل فعالین سیاسی و اجتماعی، انواع شکنجه های روحی و جسمی و تجاوز به زندانیان مرد و زن، بی آبرو کردن انسان های آبرو دار با وادار کردن آنان به اعترافات اجباری، اعدام های گسترده مردم، دخالت در امور داخلی دیگر کشور ها و فرستادن نیرو های فدایی رهبری به کشورهایی نظیر سوریه و عراق، حمایت از گروهک های تروریستی در خاورمیانه که جز کشتن مردم بی دفاع هدفی دیگر ندارند، حمایت تسلیحاتی و مالی و امنیتی از دشمنان قسم خورده تشیع، ضرب و شتم مردم، شکستن حریم خصوصی و ده ها جنایت دیگر، در کارنامه این نظام به ظاهر شیعه و در باطن ضد شیعه درج شده است.

حتما شنیده اید که در کوی دانشگاه تهران، بازداشتگاه کهریزک، زندان های رجائی شهر، اوین، قزل حصار، ورامین و ده ها زندان مخوف دیگر، چه بر سر جان و ناموس ایران آورده اند. یقینا عاشورای 1388 را به یاد دارید که به چه نحو هتک حرمت سرور و سالار شهیدان و عزاداران حسینی نمودند. حتما می دانید که ایادی حکومتی، فریاد الله اکبر را توان شنیدن ندارند و حتما به عینه دیده اید که در یورش به بیوت مراجع چگونه کلام الله مجید را هتک حرمت کرده اند و یا در بازجویی های وحشیانه خود ابتدایی ترین مقدسات شیعه را به سخره گرفتند و اهانت نمودند.

حضرات آیات عظام تقلید که مقلدین بسیار دارید!

سکوت در برابر این جنایات تا به کی ادامه خواهد داشت و جنایات این حکومت تا کجا باید پیش رود که شما مهر سکوت خود را بشکنید؟ ما که از نزدیک با شما ارتباط داریم و بعضا از جلسات درس شما استفاده وافر را نموده ایم به خوبی می دانیم که این سکوت به معنای رضایت نیست لکن در عامه مردم این سخن نگفتن و اعتراض نکردن به مثابه رضایت شما از شرایط موجود و خدایی ناکرده ترس از دست دادن جان و مال و موقعیت تفسیر می شود.

شما به ما آموخته اید که ارباب عمائم و روحانیون در قبال مردم و روشنگری ایشان وظیفه دارند و بیان حق و حقیقت وظیفه ی اهل علم و فقه است. شما با استناد به قرآن، ما را فریاد در مقابل ظلم دعوت نموده اید و ستاندن حق مظلوم از ظالم را یاد آور شده اید.

حضرات آیات عظام تقلید!

صرف وجود اسم اسلام در کشوری کافی است؟ صرف وجود نقشی از اسلام که در آن بدعت های زیاد دیده شده است در ایران لازم است؟ آری ما نیز به تأسی از قرآن حفظ نظام اسلامی را واجب می دانیم، لیکن اسلام راستین که همان اسلام رحمانی دور از خشونت، دور از تبعیض، دور از ظلم، دور از هتاکی، دور از اتهام، دور از شکنجه، دور از دروغ، دور از غارت و دور از تجاوز به حریم شخصی است. کدام بخش از این حکومت مغایر با اسلام نبوده است؟ کدام عمل حاکمان سنگ دل این رژیم، در راه اعتلای نام اسلام بوده است؟

حضرات آیات عظام!

مگر نه اینکه، الجنة تحت اقدام الامهات؟ و مگر نه اینکه اسلام عزیز ارزش والایی برای شخصیت زن قائل است؟ پس چرا شما حضرات در قبال خیل عظیم محدودیت های ایجاد شده در جامعه برای زنان ایرانی سکوت پیشه کرده اید و دم نمی زنید. از چه رو و به استناد به کدام اصل از اصول فقهی زنان نمی توانند در جامعه دوشادوش مردان و با رعایت حریم روابط میان زنان و مردان، فعالیت های آزاد اجتماعی، فرهنگی، هنری و سیاسی داشته باشند؟ آیا از خود پرسیده اید که چرا در جامعه ما روز به روز شرایط زندگی برای زنان سخت تر و فعالیت های اجتماعی ایشان محدود تر می شود؟ و آیا واقعا می توان دلیلی بر این همه زندانی عقیدتی و یا سیاسی زن در زندان های جمهوری اسلامی پیدا نمود؟

ای فقهای کرام!

در این عریضه سرگشاده، با شما فقط پیرامون اسلام سخن گفتیم و از ایران عزیز سخنی به میان نیاورده ایم، در حالی که می دانیم حب الوطن من الایمان.

شما نیز خوب می دانید که بقای این نظام، که از فتنه های آخر زمان محسوب می شود و تلاشش فراگیری ظلم و جور در کشور و حکومت کردن با تکیه بر استبداد دینی و تقدس تراشی یک نا فقیه درس ناخوانده ای که امروزه او را سید خراسانی، نایب امام زمان، ولی امر مسلمین و مرجع تقلید اعلم می خوانند، نتیجه ای جز بد نام کردن اسلام و خشن بودن آن را ندارد.

شما را به خدا ما و ملت ایران را از مصلحت سکوت خویش آگاه سازید و با ادله فقهی برای ما اهالی فقه، ثابت نمایید که وظیفه سکوت است. آری در فاسد و افسد حکم انتخاب فاسد است و ما با یقین و احاطه کامل به اخبار روز، افسد را بقای این حکومت می دانیم.

ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا ولا خوف علیهم و لا هم یحزنون

و من الله التوفیق