ممنوعیت پوشیدن شلوار لی در مدارس استان مركزی!

آفتاب: از ابتدای سال تحصیلی جدید، استفاده از شلوار لی توسط دانش آموزان در مدارس استان مركزی ممنوع می‌شود.

در بخشنامه جدیدی كه از سوی اداره كل آموزش و پرورش استان مركزی به مدیران كلیه مدارس ابلاغ شده به صراحت، استفاده از شلوار لی در مدارس ممنوع اعلام شده است.

در همین ارتباط، یكی از معلمان نمونه كشوری اجباری شدن نوع پوشش در مدارس و توسل به نیروی قهری در عرصه تربیتی و فرهنگی مدارس را اقدامی غیركارشناسی توصیف كرد زیرا به گفته او ممكن است به ایجاد نوعی"مقاومت فرهنگی" در بین دانش‌آموزان منجر شود كه تبعات منفی آن در دراز مدت برای جامعه، احتمالاً تلخ و پُر هزینه خواهد بود.

محمدرضا فتحی افزود: در نگاه جامعه شناختی، امروزه نوع پوشش افراد، منبعث از سبك زندگی خانواده‌هاست؛ خانواده‌هایی كه غالباً از رسانه ها و مُدهای روز جامعه برای تعیین پوشش خویش الهام می‌گیرند پس دستگاهی چون آموزش و پرورش نمی‌تواند به تنهایی برای محصلان الگو سازی كند و لذا برخورد ناقص با این قضیه، ضمن اتلاف انرژی سازمانی، نیز منجر به انعقاد نوعی ذهنیت منفی در شاكله شخصیت افراد می‌شود كه به آن "استراتژی مقاومت فرهنگی" می‌گویند؛ یعنی نوعی لجبازی با "نگاه از بالا به پایین" مدیران سازمان‌ها برای مجبور ساختن افراد به پوشش مطلوب خودشان در شرایطی كه افراد، دلیلی بر ممنوعیت آن نمی یابند یا دست كم در این مورد توجیه نشده‌اند.

دبیر مدارس ساوه تصریح كرد: اگر چه شلوار لی، از مظاهر كهنه و نمادین فرهنگ غربی است ولی ذاتاً نوعی مُد همیشگی لباس هم هست و مُد، امروزه یكی از حاضر و آماده ترین ابزارهایی است كه افراد به كمك آن می‌توانند پیام‌های بصری گویایی در باره هویت خویش صادر كنند و برای آنان سرچشمه لذات كاملاً شخصی نیز هست كه سهم مهمی در تجربه پدیدار شناختی شهروندان از زندگی اجتماعی دارد و مدیران آموزش و پرورش باید در هنگام چنین تصمیماتی به ذائقه فرهنگی و روانشناختی افراد توجه داشته باشند و گرنه با نتیجه معكوس مواجه خواهند شد.

به گفته این معلم نمونه كشوری، علت فراگیر شدن استفاده از شلوار لی در جامعه و به تبع آن در میان محصلان این است كه افراد با روی آوردن به این قبیل پوشش می‌خواهند معناهای مربوط به طبقه، منزلت اقتصادی و تحصیلی را به صورت نمادین تحت كنترل خود درآورند و فرد می‌كوشد به این طریق، وجوه خاصی از جنسیت و هویت فردی و اجتماعی خویش را خلاقانه مورد تأكید قرار دهد.

فتحی با اشاره به نگاه صرفاً آرمانی و نه واقعگرا در آموزش و پرورش گفت: دستگاه در واقع می‌خواهد با حذف پوشش شلوار لی، فرهنگ و هویت اصیل و قومی را تقویت و جایگزین كند اما، شیوه‌ای را كه انتخاب می‌كند منطقی و كم هزینه نیست زیرا "هویت قومی" همچون هویت اجتماعی ممكن است در چرخه تغییر زمان و مكان، دستخوش دگرگونی و تحول شود؛ همچنان كه دیگر كسی پوشش كت و شلوار را نماد فرهنگ غربی نمی‌داند زیرا به عنوان پوشش رسمی و متعارف در جامعه ما پذیرفته شده است.