۸ درصد جامعه برای یک بار بستری شدن باید دار و ندار خود را از دست بدهند
۳۰ مرداد ۱۳۹۰
مسعود جوانبخت نماینده اصفهان با اشاره به هزینه یک‌بار بستری شدن
در بیمارستان، تنها برای ۲۵ درصد از جمعیت تاثیر اقتصادی ندارد و
یا بسیار ناچیز است؛ افزود: این در حالی است که ۳۰ درصد از جمعیت
ایران ناچار می‌شوند علاوه بر مصرف تمام درآمد، همه پس‌انداز خود
را هم برای یک‌بار بستری شدن از دست بدهند.
آفتاب: بر اساس آماری که یک نماینده
مجلس در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور اعلام کرده، «هشت درصد از
جامعه برای یک بار بستری شدن در بیمارستان باید همه دار و ندار خود
را از دست بدهند و در سرازیری فقر و بیماری سقوط کنند که به طور
قطع هرگز از آن نمی‌توانند خارج شوند.»
مسعود جوانبخت نماینده اصفهان با اشاره به هزینه یک‌بار بستری شدن در بیمارستان، تنها برای ۲۵ درصد از جمعیت تاثیر اقتصادی ندارد و یا بسیار ناچیز است؛ افزود: این در حالی است که ۳۰ درصد از جمعیت ایران ناچار می‌شوند علاوه بر مصرف تمام درآمد، همه پس‌انداز خود را هم برای یک‌بار بستری شدن از دست بدهند.
جوانبخت که در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور سخن می‌گفت، همچنین تصریح کرد: ۲۱ درصد جامعه ناچار هستند برای به دست آوردن سلامتی خود، علاوه بر از دست دادن تمام درآمد و پس‌انداز برای بستری شدن قرض هم بکنند که بازگشت آن در همه مؤلفه‌های زندگی خانواده تاثیر می‌گذارد.
وی با ادعای اینکه ۵۷ درصد بودجه سلامت در حالی از جیب مردم تامین می‌شود که پرداخت این هزینه در زندگی ۵۵ درصد جامعه تاثیر زیادی ندارد، افزود: هزینه کردن بودجه سلامت از جیب مردم در بقیه گروه‌های جامعه تاثیر‌گذار است به گونه‌ای که هشت درصد از جامعه گرفتار حلقه معیوب فقر و بیماری می‌شوند که باید مورد توجه سیاست‌گذاران و مجریان قرار گیرد.
جوانبخت ادامه داد: آمار ذکر شده در یک بررسی که تحت عنوان بهره‌مندی از امکانات بهداشتی درمانی در کشور صورت گرفت، معلوم شد.
به گفته وی، در حال حاضر ۵٫۷ درصد از درآمد ناخالص ملی صرف سلامت می‌شود که از این میان حدود ۴۳ درصد توسط بودجه عمومی (دولت و حاکمیت) و ۵۷ درصد توسط مردم تامین می‌شود.
نماینده اصفهان در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور با اشاره به اینکه این شاخص و مؤلفه با عدالت سازگاری ندارد به ویژه اگر بدانیم که این پرداخت از جیب مردم روی چه تعداد و گروهی از جامعه تاثیر منفی می‌گذارد، گفت: کاهش نابرابری در پرداخت مالی بیماران نه فقط به اهداف پیش‌بینی شده در برنامه چهارم توسعه (موضوع ماده ۹۰ قانون برنامه) نایل نشد بلکه محاسبات غیررسمی اخیر نشان‌دهنده افزایش این نابرابری هم بود.
وی اظهار داشت: فقر و بیکاری در گروه‌های فقیر به افزایش اعتیاد و تداوم چرخه انزوای اجتماعی این گروه‌ها منجر شده است و با وجود رشد چشم‌گیر و درخور توجه شاخص‌های سلامت در سطح میانگین ملی (نظیر کاهش مرگ و میر مادران، کاهش مرگ نوزادان، کاهش مرگ اطفال زیر پنج سال) نابرابری در بین گروه‌های اجتماعی و مناطق جغرافیایی به شدت وجود دارد.
جوانبخت افزود: حاشیه‌نشینان شهری نه از تسهیلات شبکه بهداشت روستایی برخوردارند و نه از پوشش بیمه سلامت شهری.
وی که به نبود پایداری منابع مالی اشاره کرد، افزود: این بی‌اعتمادی بودجه‌ای گستره وسیعی از اقدامات مدیریتی و توسعه‌ای در شبکه بهداشتی و درمانی، بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی را در تمام طول سال به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نماینده اصفهان در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور گفت: بر خلاف گسترش بیمه‌های خدمات درمانی، مردم از خدمات بیمه احساس رضایت نمی‌کنند و اثرات بهبود خدمات سلامت را در زندگی شخصی خود نمی‌بینند.
وی اضافه کرد: بی‌اعتمادی نسبت به خدمات درمانی احتمالی مورد نیاز، همه گروه‌های اجتماعی، حتی گروه‌های مرفه را نیز شامل شده به گونه‌ای که هزینه ارائه خدمات پزشکی بسیار افزایش یافته است که این امر سبب شده مراکز ارائه کننده خدمات درمانی، همه‌روزه با افراد متعددی مواجه شوند که با وجود ضرورت دریافت خدمات، به دلیل ناتوانی در پرداخت، از خدمات مورد نیاز خود محروم می‌مانند.
وی ابراز امیدواری کرد که «آثار سوء لایحه تحول اقتصادی بر وضعیت سلامت کشور به خصوص صدماتی که بر مفهوم عدالت در سلامت وارد می‌سازد، به موقع مورد شناسایی فرار گرفته و برای آن چاره‌ای اندیشیده شود.»
مسعود جوانبخت نماینده اصفهان با اشاره به هزینه یک‌بار بستری شدن در بیمارستان، تنها برای ۲۵ درصد از جمعیت تاثیر اقتصادی ندارد و یا بسیار ناچیز است؛ افزود: این در حالی است که ۳۰ درصد از جمعیت ایران ناچار می‌شوند علاوه بر مصرف تمام درآمد، همه پس‌انداز خود را هم برای یک‌بار بستری شدن از دست بدهند.
جوانبخت که در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور سخن می‌گفت، همچنین تصریح کرد: ۲۱ درصد جامعه ناچار هستند برای به دست آوردن سلامتی خود، علاوه بر از دست دادن تمام درآمد و پس‌انداز برای بستری شدن قرض هم بکنند که بازگشت آن در همه مؤلفه‌های زندگی خانواده تاثیر می‌گذارد.
وی با ادعای اینکه ۵۷ درصد بودجه سلامت در حالی از جیب مردم تامین می‌شود که پرداخت این هزینه در زندگی ۵۵ درصد جامعه تاثیر زیادی ندارد، افزود: هزینه کردن بودجه سلامت از جیب مردم در بقیه گروه‌های جامعه تاثیر‌گذار است به گونه‌ای که هشت درصد از جامعه گرفتار حلقه معیوب فقر و بیماری می‌شوند که باید مورد توجه سیاست‌گذاران و مجریان قرار گیرد.
جوانبخت ادامه داد: آمار ذکر شده در یک بررسی که تحت عنوان بهره‌مندی از امکانات بهداشتی درمانی در کشور صورت گرفت، معلوم شد.
به گفته وی، در حال حاضر ۵٫۷ درصد از درآمد ناخالص ملی صرف سلامت می‌شود که از این میان حدود ۴۳ درصد توسط بودجه عمومی (دولت و حاکمیت) و ۵۷ درصد توسط مردم تامین می‌شود.
نماینده اصفهان در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور با اشاره به اینکه این شاخص و مؤلفه با عدالت سازگاری ندارد به ویژه اگر بدانیم که این پرداخت از جیب مردم روی چه تعداد و گروهی از جامعه تاثیر منفی می‌گذارد، گفت: کاهش نابرابری در پرداخت مالی بیماران نه فقط به اهداف پیش‌بینی شده در برنامه چهارم توسعه (موضوع ماده ۹۰ قانون برنامه) نایل نشد بلکه محاسبات غیررسمی اخیر نشان‌دهنده افزایش این نابرابری هم بود.
وی اظهار داشت: فقر و بیکاری در گروه‌های فقیر به افزایش اعتیاد و تداوم چرخه انزوای اجتماعی این گروه‌ها منجر شده است و با وجود رشد چشم‌گیر و درخور توجه شاخص‌های سلامت در سطح میانگین ملی (نظیر کاهش مرگ و میر مادران، کاهش مرگ نوزادان، کاهش مرگ اطفال زیر پنج سال) نابرابری در بین گروه‌های اجتماعی و مناطق جغرافیایی به شدت وجود دارد.
جوانبخت افزود: حاشیه‌نشینان شهری نه از تسهیلات شبکه بهداشت روستایی برخوردارند و نه از پوشش بیمه سلامت شهری.
وی که به نبود پایداری منابع مالی اشاره کرد، افزود: این بی‌اعتمادی بودجه‌ای گستره وسیعی از اقدامات مدیریتی و توسعه‌ای در شبکه بهداشتی و درمانی، بیمارستان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی را در تمام طول سال به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نماینده اصفهان در مجمع عمومی نظام پزشکی کشور گفت: بر خلاف گسترش بیمه‌های خدمات درمانی، مردم از خدمات بیمه احساس رضایت نمی‌کنند و اثرات بهبود خدمات سلامت را در زندگی شخصی خود نمی‌بینند.
وی اضافه کرد: بی‌اعتمادی نسبت به خدمات درمانی احتمالی مورد نیاز، همه گروه‌های اجتماعی، حتی گروه‌های مرفه را نیز شامل شده به گونه‌ای که هزینه ارائه خدمات پزشکی بسیار افزایش یافته است که این امر سبب شده مراکز ارائه کننده خدمات درمانی، همه‌روزه با افراد متعددی مواجه شوند که با وجود ضرورت دریافت خدمات، به دلیل ناتوانی در پرداخت، از خدمات مورد نیاز خود محروم می‌مانند.
وی ابراز امیدواری کرد که «آثار سوء لایحه تحول اقتصادی بر وضعیت سلامت کشور به خصوص صدماتی که بر مفهوم عدالت در سلامت وارد می‌سازد، به موقع مورد شناسایی فرار گرفته و برای آن چاره‌ای اندیشیده شود.»
