نرخ بیکاری بین جوانان افزایش یافته است
بهروز کارونی
۱۳۹۰/۰۵/۳۰
پایگاه خبری «قانون» نوشت که گزارش تحقیق و تفحص مجلس از برنامه
چهارم توسعه حاکی از آنست که نرخ بیکاری افراد بین ۲۵ تا ۲۹ سال
بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ افزایش یافته است.
به نوشته این وبسایت، گزارش تحقیق و تفحص از برنامه چهارم توسعه که در آذر ماه سال ۸۸ به تصویب مجلس رسید نهایی شده است و به زودی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی قرائت خواهد شد.
در این گزارش، بدون ذکر نرخ بیکاری بین جوانان ۲۵ تا ۲۹ سال نوشته شده است که اشتغال برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی سخت‌تر شده است؛ به گونه‌ای که نرخ بیکاری نیروی کار دارای آموزش عالی از ۱۰ و یک دهم درصد در سال ۱۳۸۵ به ۱۰ و هفت دهم درصد در سال ۱۳۸۷ افزایش یافته است.
در این گزارش اشاره‌ای به نرخ بیکاری این بخش از جوانان، از سال ۱۳۸۸ تاکنون نشده است.
پیشتر نیز مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی در مرداد سال جاری با اشاره به «بالا بودن نرخ بیکاری و حجم بیکاران جوان» نوشته بود: براساس آخرین آمار، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در سال ۱۳۸۸ به بیش از ۷ درصد رسید.
احمد علوی، استاد دانشگاه و اقتصاددان در سوئد، در گفت‌و‌گو با رادیو فردا، به این پرسش که اینگونه آمار‌ها تا چه اندازه درست هستند، پاسخ می‌دهد: «تجربه ما در مورد آماری که حکومت عرضه می‌کند، این است که آمار مربوط به بازار کار، اشتغال، بیکاری و تورم همواره مخدوش بوده است و حتی جناح‌های مختلف حاکمیت در مورد آنها بحث داشته‌اند.»
وی با حساس دانستن آمار مربوط به بیکاری می‌افزاید: «روش‌های اندازه‌گیری بیکاری در ایران چندان مطابق با استانداردهای بین‌المللی نیست. در کشورهای دیگر، استاندارد‌ها را به گونه‌ای تعریف می‌کنند که کسی شاغل است که بین ۳۰ تا ۴۰ ساعت در هفته کار می‌کند، اما در ایران، معیار هفت ساعت در هفته ملاک است.»
آقای علوی همچنین اشاره می‌کند که به نظر اقتصاددانانی که در عرصه کار و اشتغال در کشورهای پیشرفته مطالعه و فعالیت دارند، مسئله اشتغال جوانان تنها یک تکلیف برای گذران زندگیشان نیست و اضافه می‌کند: «مسئله اشتغال جوانان یکی از حقوق آنها در این کشور‌ها است و باید از حق اشتغال برخوردار باشند تا بتوانند یک زندگی شایسته را تامین کنند. اما در ایران، این موضوع در نظر گرفته نمی‌شود و حق جوانان برای داشتن کار و یک زندگی معمولی به گونه‌ای مخدوش می‌شود.»
در این میان، عباس وطن‌پرور، نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس سازمان بین المللی کار، در فروردین سال جاری گفت: حداقل نرخ بیکاری ۲۵ درصد است و میزان بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی نیز حداقل ۴۰ درصد است.
حسن روحانی، رییس مرکز مطالعات مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز در بهمن سال گذشته گفته بود: بالای ۳۰ درصد از جوانان کشور بیکار هستند.
این آمار در شرایطی ابراز شده‌اند که طبق قوانین ایران، اگر فردی، یک ساعت در هفته نیز کار کند، شاغل محسوب می‌شود.
در این حال، پایگاه خبری قانون در بررسی گزارش تحقیق و تفحص مجلس از برنامه چهارم توسعه، نوشت که نرخ بیکاری روستایی در تمام سال‌های اجرای این برنامه، بیشتر از نرخ بیکاری مناطق شهری بوده است و زنان نسبت به مردان، از نرخ بیکاری بالا‌تر و نرخ مشارکت کمتری برخوردار بوده‌اند.
این گزارش حاکیست که اشتغال در بخش بازار کار و سیاست‌های این بخش در بخش کشاورزی کاهش پیدا کرده است.
در گزارش مجلس همچنین نوشته شده است: بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸، دو میلیون و ۵۳۲ هزار شغل ایجاد شده که در حدود یک میلیون نفر کمتر از اهداف برنامه توسعه چهارم بوده است.
با همه این آمار‌ها و سخنان که همراه با انتقادهای بسیاری از سیاست‌های دولت محمود احمدی‌نژاد بوده که حتی رهبر جمهوری اسلامی ایران نیز از آن ابراز نارضایتی کرده است، محمود احمدی‌نژاد با دادن وعده ایجاد دو میلیون و ۵۰۰ هزار شغل در سال جاری گفته است که معضل بیکاری با ۵۸ هزار میلیارد تومان اعتبار حل خواهد شد و نرخ بیکاری در ایران به صفر خواهد رسید.
در این خصوص، علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، به خبرگزاری ایلنا گفت: اشتغال و چالش‌های آن، مشکلی نیست که فقط با پول حل شود.
از: راديو فردا
به نوشته این وبسایت، گزارش تحقیق و تفحص از برنامه چهارم توسعه که در آذر ماه سال ۸۸ به تصویب مجلس رسید نهایی شده است و به زودی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی قرائت خواهد شد.
در این گزارش، بدون ذکر نرخ بیکاری بین جوانان ۲۵ تا ۲۹ سال نوشته شده است که اشتغال برای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی سخت‌تر شده است؛ به گونه‌ای که نرخ بیکاری نیروی کار دارای آموزش عالی از ۱۰ و یک دهم درصد در سال ۱۳۸۵ به ۱۰ و هفت دهم درصد در سال ۱۳۸۷ افزایش یافته است.
در این گزارش اشاره‌ای به نرخ بیکاری این بخش از جوانان، از سال ۱۳۸۸ تاکنون نشده است.
پیشتر نیز مرکز پژوهش‌های مجلس نیز در گزارشی در مرداد سال جاری با اشاره به «بالا بودن نرخ بیکاری و حجم بیکاران جوان» نوشته بود: براساس آخرین آمار، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله در سال ۱۳۸۸ به بیش از ۷ درصد رسید.
احمد علوی، استاد دانشگاه و اقتصاددان در سوئد، در گفت‌و‌گو با رادیو فردا، به این پرسش که اینگونه آمار‌ها تا چه اندازه درست هستند، پاسخ می‌دهد: «تجربه ما در مورد آماری که حکومت عرضه می‌کند، این است که آمار مربوط به بازار کار، اشتغال، بیکاری و تورم همواره مخدوش بوده است و حتی جناح‌های مختلف حاکمیت در مورد آنها بحث داشته‌اند.»
وی با حساس دانستن آمار مربوط به بیکاری می‌افزاید: «روش‌های اندازه‌گیری بیکاری در ایران چندان مطابق با استانداردهای بین‌المللی نیست. در کشورهای دیگر، استاندارد‌ها را به گونه‌ای تعریف می‌کنند که کسی شاغل است که بین ۳۰ تا ۴۰ ساعت در هفته کار می‌کند، اما در ایران، معیار هفت ساعت در هفته ملاک است.»
آقای علوی همچنین اشاره می‌کند که به نظر اقتصاددانانی که در عرصه کار و اشتغال در کشورهای پیشرفته مطالعه و فعالیت دارند، مسئله اشتغال جوانان تنها یک تکلیف برای گذران زندگیشان نیست و اضافه می‌کند: «مسئله اشتغال جوانان یکی از حقوق آنها در این کشور‌ها است و باید از حق اشتغال برخوردار باشند تا بتوانند یک زندگی شایسته را تامین کنند. اما در ایران، این موضوع در نظر گرفته نمی‌شود و حق جوانان برای داشتن کار و یک زندگی معمولی به گونه‌ای مخدوش می‌شود.»
در این میان، عباس وطن‌پرور، نماینده سابق کارفرمایان در اجلاس سازمان بین المللی کار، در فروردین سال جاری گفت: حداقل نرخ بیکاری ۲۵ درصد است و میزان بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی نیز حداقل ۴۰ درصد است.
حسن روحانی، رییس مرکز مطالعات مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز در بهمن سال گذشته گفته بود: بالای ۳۰ درصد از جوانان کشور بیکار هستند.
این آمار در شرایطی ابراز شده‌اند که طبق قوانین ایران، اگر فردی، یک ساعت در هفته نیز کار کند، شاغل محسوب می‌شود.
در این حال، پایگاه خبری قانون در بررسی گزارش تحقیق و تفحص مجلس از برنامه چهارم توسعه، نوشت که نرخ بیکاری روستایی در تمام سال‌های اجرای این برنامه، بیشتر از نرخ بیکاری مناطق شهری بوده است و زنان نسبت به مردان، از نرخ بیکاری بالا‌تر و نرخ مشارکت کمتری برخوردار بوده‌اند.
این گزارش حاکیست که اشتغال در بخش بازار کار و سیاست‌های این بخش در بخش کشاورزی کاهش پیدا کرده است.
در گزارش مجلس همچنین نوشته شده است: بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸، دو میلیون و ۵۳۲ هزار شغل ایجاد شده که در حدود یک میلیون نفر کمتر از اهداف برنامه توسعه چهارم بوده است.
با همه این آمار‌ها و سخنان که همراه با انتقادهای بسیاری از سیاست‌های دولت محمود احمدی‌نژاد بوده که حتی رهبر جمهوری اسلامی ایران نیز از آن ابراز نارضایتی کرده است، محمود احمدی‌نژاد با دادن وعده ایجاد دو میلیون و ۵۰۰ هزار شغل در سال جاری گفته است که معضل بیکاری با ۵۸ هزار میلیارد تومان اعتبار حل خواهد شد و نرخ بیکاری در ایران به صفر خواهد رسید.
در این خصوص، علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر، به خبرگزاری ایلنا گفت: اشتغال و چالش‌های آن، مشکلی نیست که فقط با پول حل شود.
از: راديو فردا
