از میان  اختلاس های مهم سه دهه گذشته، به دو پرونده اختلاس در فرودگاههای پیام و مهرآباد هم باید اشاره کرد که برخی مسوولان آنها، با سوء استفاده از موقعیت خود ، امکاناتی را بدست آورده بودند که بعد در دادگاه محکوم شدند.

پرونده سلطان شکر هم از جمله پرونده های مهم سالهای اخیر بود که در تلاش قوه قضاییه ایران با مفاسد اقتصادی رو شد.

روند رسیدگی به این پرونده با قبلی ها فرق داشت. اگر فاضل خداداد برای اختلاس بزرگ اش اعدام شد و یا شهرام جزایری، زندانی ؛ سلطان شکر به رغم محکومیت قطعی در دادگاه ، مرخصی های طولانی مدت از زندان گرفت تا بتواند بدهی های خود را به دولت پرداخت کند. موضوعی که اعتراض برخی نمایندگان اصولگرای  مجلس را به همراه داشت.

 

سیستم فساد آور

 

برخی اعتقاد دارند که سیستم اقتصادی ایران زمینه فساد اقتصادی را فراهم می کند. جمشید اسدی، استاد اقتصاد در پاریس می گوید وقتی در ایران رقابت آزاد وجود ندارد این یعنی اینکه عده ای که به قدرت دسترسی دارند در رقابت نابرابر ، امکان استفاده از امتیاز و رانت را داشته باشند.

در سالهای گذشته پرونده اختلاس ها ظاهرا بسته شد اما هر از چندگاهی رسانه ها از اختلاس جدیدی خبر می دهند.

ضعف دولت و بانک مرکزی در نظارت بر بانک ها موجب شده که برخی صاحبنظران سال نود را، سال اختلاس های بانکی نامیده اند. تا کنون چند پرونده از بانک های مختلف در رسانه ها مطرح شده که از میان آنها ، اختلاس ۳ هزار میلیاردی بانک صادرات ، بزرگترین اختلاس تاریخ بانکداری ایران نام گرفته است.