سخنان “آلن ایر” درباره موسوی و کروبی، تلفن قرمز و مجاهدین خلق

آلن ایر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، در گفت وگوی اختصاصی با رادیو فردا به پرسش هایی در خصوص نقض حقوق بشر در ایران، وضعیت زندانیان سیاسی به ویژه میرحسین موسوی و مهدی کروبی، تلفن قرمز، تحریم های بین المللی علیه جمهوری اسلامی و همچنین وضعیت سازمان مجاهدین خلق در فهرست «گروه های تروریستی آمریکا» پاسخ داده است.

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا می گوید، واشینگتن کوشیده است تا اعمال تحریم ها علیه ایران فعالیت های غیر قانونی و نا مشروع جمهوری اسلامی را هدف قرار دهد نه مردم را. اما آمریکا صد درصد در این زمینه موفق نبوده است و به همین دلیل تلاش خواهد کرد که مردم ایران از این تحریم ها آسیب نبینند.

آلن ایر می گوید، دولت آمریکا نگران نقض جدی حقوق بشر در ایران است و تلاش کرده است تا این مساله درعرصه بین المللی مورد توجه قرار گیرد.

وی همچنین گفته است: آمریکا نه تنها نگران وضعیت اشخاص خاصی چون میر حسین موسوی و مهدی کروبی است، بلکه نگران همه زندانیان سیاسی و همه کسانی است که نمی توانند از حقوق حقه خودشان برخوردار باشند.

آلن ایر همچنین می گوید که بررسی وضعیت مجاهدین خلق در فهرست گروه های تروریستی آمریکا هنوز به پایان نرسیده است و «مجاهدین یک گروه تروریستی است. به طور رسمی الان ما مجاهدین را یک گروه تروریستی می دانیم .»

مصاحبه را با سوالی درباره تحریم ها علیه ایران به علت فعالیت های حساس هسته ای اش شروع می کنم. بسیاری از کارشناسان معتقدند که این تحریم ها دارد به دولت جمهوری اسلامی فشار وارد می کند. ولی در عین حال ما نشانه ای از تغییر روش و محاسبات دولت ایران پس از اعمال تحریم ها نمی بینیم. این در حالی است که تغییر روش و سیاست های جمهوری اسلامی، یکی از مهمترین اهداف تحریم های اعمال شده است. تا چه زمانی آمریکا به ادامه این تحریم ها بر علیه جمهوری اسلامی ایران امیدوار است؟

نخست؛ از این فرصتی که به من دادید سپاسگزارم. خیلی لطف دارید. همان طور که قبلا هم عرض کردم، اعمال این تحریم ها، بخشی از سیاست دو دوگانه آمریکا و نیز بخشی از تلاش های جامعه بین المللی است تا ایران را ترغیب کنیم تا محاسبات راهبردی خود را تغییر دهد.

هدف از تحریم ها این است که ایران به پای میز مذاکرات برگردد تا بتوانیم با همدیگر با جدیت و حسن نیت و احترام متقابل در مورد موضوعات مهم، از جمله برنامه هسته ای و نه تنها برنامه هسته ای صحبت و مذاکره کنیم.
ولی شما شاهد بوده اید که مذاکرات با ایران چندان هم نتیجه بخش نبوده است و الان آمریکا و جامعه بین المللی در حال تشدید فشارها علیه جمهوری اسلامی هستند.

در حالی که هیچ تمایلی از سوی ایران برای بازگشت به سوی میز مذاکرات با جامعه بین المللی دیده نمی شود، این روند تا کی ادامه خواهد داشت؟

بله. این کار خم رنگرزی نیست. قطعا زمان بر است. ولی از دیدگاه اصولی این روش و این سیاست، سیاست دسته جمعی همه ما، یعنی آمریکا و جامعه بین المللی است و ما اثرات و نشانه های آن را از داخل ایران می بینیم.

ناگفته پیداست تحریم ها که شدت گرفته است، اثر خودش را دارد. و انشاالله امیدوارم که حکومت جمهوری اسلامی ایران تصمیم بگیرد این خط مشی را عوض کند و نقش مثبت تری را در عرصه جهانی ایفا کند.

اگر در نهایت خط مشی جمهوری اسلامی ایران و محاسبات اش تغییر نکند، و همین طور که شاهدیم هر روز مواضع آن تندتر از گذشته شود، آیا آمریکا حاضر می شود که با یک جمهوری اسلامی هسته ای کنار بیاید و زندگی کند؟

اگر را با مگر تزویج کردند، از ایشان کودکی شد کاشکی نام…

من مایل نیستم درباره فرضیات و اینکه اگر این بشود یا اگر آن نشود، گمانه زنی کنم. موضع ما یک موضع اصولی و در همراهی با سیاست های بین المللی است و ما امیدواریم که سیاست های مان خوب از کار در بیاید و در نهایت به نتیجه برسد.

ولی خب! خودتان هم شاهد هستید که این سیاست ها موثر نبوده است. یعنی این تحریم ها به ایران فشار وارد می کند. ولی ما شاهد نیستیم که ایران بپذیرد به سر میز مذاکره برگردد یا اینکه غنی سازی اورانیوم را متوقف کند.

شما قطعا اظهارات ضد و نقیض زیادی در مورد غنی سازی اورانیوم و ادامه روند مذاکرات در ایران می خوانید. اینکه کسی این را می گوید و آن یکی آن را می گوید. همان طور که خدمت تان عرض کردم ما امیدواریم که سیاست مان کارایی داشته باشد.

ما مصمم هستیم و شکی نیست که می خواهیم این سیاست دو مسیره را ادامه بدهیم تا در نهایت ایران تصمیم بگیرد که سیاست خود را عوض کند.
این مسئله- یعنی تغییر موضع جمهوری اسلامی ایران- هم به نفع آمریکا، هم به نفع جامعه بین المللی و هم به نفع مردم ایران است.

مقامات آمریکایی و از جمله خانم کلینتون گفته اند که هدف تحریم ها، مردم ایران نیستند.

ولی در عمل شاهدیم که تحریم ها دارد به مردم فشار وارد می کند و بنگاه های خرد و کوچک را تضعیف می کند. نظر شما در این مورد چیست؟

هدف این تحریم ها فعالیت های غیر مشروع و غیر قانونی حکومت ایران است. در اصل این فعالیت ها را مورد هدف قرار می دهد و نه مردم ایران.
ما به طور اصولی خیلی نگران وضعیت حقوق بشر در ایران هستیم. نه تنها برای اشخاص خاص یا آقایان موسوی و کروبی بلکه نگران همه زندانیان سیاسی، همه کسانی که شکنجه شده اند یا از آزادی برخوردار نیستند، یا همه کسانی که نمی توانند از حقوق حقه خودشان برخوردار باشند، هستیم.

ناگفته پیداست که ما به طور صد در صد در این مورد موفق نشده ایم، این مسئله تاسف آور است. ولی خیلی سعی می کنیم و تلاش می کنیم که مردم ایران از این تحریم ها آسیب نبینند و چوب عملکرد دولت شان را نخورند.

اما همان طور که شما فرمودید، ما در این مسیر کاملا موفق نشده ایم. ولی هنوز هم سعی می کنیم. یعنی تلاش می کنیم که این تحریم ها علیه فعالیت های غیر قانونی و غیر مشروع دولت ایران هدفمند باشند.

گزارش هایی وجود دارد که آمریکا در حال بررسی طرحی به نام «هات لاین» است که بر اساس این طرح، بین آمریکا و ایران یک خط تلفن اضطراری برای جلوگیری از برخوردهای احتمالی در خلیج فارس راه اندازی شود. ایران این طرح را نپذیرفته است. آیا شما هنوز هم در حال بررسی این طرح هستید؟

همان طور که خدمت تان هم عرض کردم در مورد سیاست های مختلف، و از جمله درمورد اجرای این طرح و جذابیت آن اظهارات ضد و نقیض بسیاری از مقامات ایرانی می شنویم.

این طرح الان مطرح شده است. دولت ایران باید به دقت آن را بررسی و عمیقا به آن فکر کند و اگر این طرح به نفع شان باشد، آن را قبول کند.

مدتی است که وزارت امور خارجه آمریکا در حال بررسی خروج احتمالی و یا باقی ماندن نام سازمان مجاهدین خلق در لیست سازمان های تروریستی است. این تصمیم قرار بود که اعلام شود ولی هنوز خبری از آن نیست. کی بالاخره خانم کلینتون تصمیم نهایی خود را در مورد این که نام این سازمان در لیست سازمان های تروریستی باقی خواهد ماند یا اینکه خارج خواهد شد، اعلام می کنند؟

والله من نمی دانم. ایشان عمیقا این موضوع را بررسی می کنند و در نهایت در زمان موعود، نتیجه نهایی را اعلام می کنند. ولی من نمی توانم تاریخ دقیق این تصمیم را بگویم.

خدا بزرگ است. اصلا من نمی دانم. این طور نیست که من بدانم و به شما نگویم. خود من در این مورد چیزی نمی دانم.

آیا آمریکا این سازمان را یک گروه اپوزیسیون معتبر می داند؟

نه. مجاهدین یک گروه تروریستی است. به طور رسمی الان ما مجاهدین را یک گروه تروریستی می دانیم. والسلام.

آمریکا در زمینه وضعیت حقوق بشر در ایران، فشار بر جمهوری اسلامی را افزایش داده است و شاهد آن هستیم که اطلاعیه های مختلفی در این زمینه صادر می شود، مقامات آمریکایی بیشتر از قبل در این زمینه صحبت می کنند. ولی بیش از شش ماه است که آقایان موسوی و کروبی که رهبران جنبش سبز در ایران هستند، در حبس خانگی به سر می برند. اما ما در این مورد واکنشی از آمریکا ندیدیم. چرا؟

اول از همه باید بگویم همان طور که از قبل در این مورد صحبت کردیم، امروز مراسم خاکسپاری و تشیع جنازه آقای «فایلو دیبل» بود که یکی از بلندپایه ترین مقامات وزارت امور خارجه آمریکا بود- روانش شاد- در امور ایران هم کار کرده بود و ایشان واقعا یک قهرمان در مورد مسئله حقوق بشر در ایران بود.
من شرمنده مردم ایران هستم که آن قدر فارسی سلیس نمی دانم که بتوانم در مورد همه مسائل به راحتی و به آسانی صحبت کنم. ولی چه باید کرد؟ کاچی به از هیچی! علت این که سخنگوی فارسی زبان را انتخاب کردیم این بود که می خواستیم ارتباط برقرار کنیم با مردم ایران، چرا که فکر می کنیم برقراری ارتباط با مردم ایران، هم به نفع آمریکا و هم به نفع ایران است.

او خیلی تلاش کرد که موضوع حقوق بشر در ایران را مطرح کند. ما به طور اصولی خیلی نگران وضعیت حقوق بشر در ایران هستیم. نه تنها برای اشخاص خاص یا آقایان موسوی و کروبی بلکه نگران همه زندانیان سیاسی، همه کسانی که شکنجه شده اند یا از آزادی برخوردار نیستند، یا همه کسانی که نمی توانند از حقوق حقه خودشان برخوردار باشند، هستیم.

ما سعی زیادی می کنیم و باز هم سعی خواهیم کرد تا تمام مردم ایران، از جمله آقایان موسوی و کروبی بتوانند از همه حقوق شان از جمله آزادی بیان، آزادی تجمعات و مطبوعات برخوردار باشند.

ولی چرا تا کنون مشخصا هیچ گاه از آقایان موسوی و کروبی نام برده نشده است؟در بیانیه های وزارت امور خارجه از افرادی نام برده شده که کمتر شناخته شده اند. اما به هر حال این دو نفر میان مردم ایران بسیار طرفدار دارند و رهبران سمبلیک این جنبش محسوب می شوند و همچنین خانم زهرا رهنورد که در حصر خانگی به سر می برد.

دولت آمریکا از یک گروه یا فرد خاص حمایت نمی کند. جامعه بین المللی و نه تنها دولت آمریکا، از تمام کسانی که از فقدان حقوق شان رنج می برند، حمایت می کند. اینکه ما باید نام هر کس شناخته شده ای را اعلام کنیم، بهترین روش و شیوه عمل نیست.

ما به طور اصولی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران موضع می گیریم و نه در مورد افراد خاص یا احزاب خاصی.

ولی این به این معناست که نگران وضعیت این سه نفر هم هستید که در حبس به سر می برند؟

ما نگران همه مردم ایران هستیم. دانشجویان، کودکان، کارگران، زنان و مردان که از حقوق شان محرومند و تلاش وافری می کنیم. نه تنها آمریکا بلکه جامعه بین الملل و اتحادیه اروپا هم با ما همراه اند.

همان طور که خودتان هم اشاره کردید، دولت آمریکا در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران اظهار نظرهای زیادی کرده است. ولی در مورد کشورهایی مثل عربستان سعودی و بحرین تا این حد واکنش نشان نمی دهد؟ چرا؟

نه، این طور نیست. این وصله ها به ما نمی چسبد. ما نه فقط در مورد ایران اعلام موضع می کنیم، بلکه در مورد تمام خاورمیانه، از جمله عربستان سعودی، بحرین و سایر کشورها اعلام موضع می کنیم.

این طور نیست. ما در مورد نقض حقوق بشر در سراسر منطقه اظهار نظر می کنیم، نه فقط ایران.

ولی مثل اینکه در مورد ایران و یا بعضی از کشورها بیشتر پافشاری می کنید یا بیشتر اظهار نظر می کنید. در مورد ایران و سوریه و یا کشورهایی که به هر دلیل متحد آمریکا نیستند، ولی کمتر در مورد کشورهایی که متحد آمریکا محسوب می شوند اظهار نظر می کنید؟

نه. اگر بیشتر در مورد ایران صحبت می کنیم به این دلیل است که وضعیت حقوق بشر در آن کشور وخیم تر است. خیلی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران اظهار نظر می کنیم، چون وضع حقوق بشر در ایران خیلی وخیم است.

در مورد بحرین هم اظهار نظر کردیم و خواهیم کرد.

شما الان مدتی است که به عنوان سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه کارتان را آغاز کرده اید. می خواستم بپرسم دستاوردهای شما چه بوده است؟ آیا توانسته اید سیاست های خودتان را آن گونه که مایل هستید، به مردم ایران توضیح دهید؟ و اینکه چه واکنش هایی از داخل کشور ایران دریافت می کنید؟

من که متاسفانه ساکن تهران نیستم ولی تا آن جایی که می دانم به طور کلی واکنش ها مثبت است.

این موضوع ربطی به شخص من ندارد. بلکه از اینکه دولت آمریکا تا این حد سعی می کند با مردم ایران ارتباط برقرار کند و اینکه یک سخنگوی فارسی زبان را تعیین کرده اند تا این ارتباط را قوت ببخشد، مردم ایران قدر این تلاش را – تا آن جایی که من می دانم – می دانند.

من شرمنده مردم ایران هستم که آن قدر فارسی سلیس نمی دانم که بتوانم در مورد همه مسائل به راحتی و به آسانی صحبت کنم.

ولی چه باید کرد؟ کاچی به از هیچی! علت این که سخنگوی فارسی زبان را انتخاب کردیم این بود که می خواستیم ارتباط برقرار کنیم با مردم ایران، چرا که فکر می کنیم برقراری ارتباط با مردم ایران، هم به نفع آمریکا و هم به نفع ایران است.

ما مایلیم که مردم ایران از امور مطلع باشند. مایلیم که مردم ایران در ارتباط با همدیگر و در ارتباط با دنیای خارج از ایران باشند.

ما می خواهیم که مردم ایران توانمندتر باشند در مقابل دولت شان. و ما فکر می کنیم که تعیین سخنگوی فارسی زبان یکی از راه های خوب برای دسترسی به این هدف است.

من می بینم که شما در فیس بوک هم خیلی فعال هستید. فیس بوک هم در میان ایرانیان خیلی محبوب است و بنا به گفته یکی از مقامات ایرانی، الان ۱۷ میلیون ایرانی عضو فیس بوک هستند.
می خواستم بپرسم نسبت به گفته ها و پست هایی که در فیس بوک می نویسید، چه واکنش هایی نشان داده می شود؟

این رابطه یک رابطه یک طرفه نیست. این جور نیست که فقط مرا تعیین کرده اند تا بتوانم سخنرانی کنم. من هم می توانم نگرانی های مردم ایران را بشنوم و به آن گوش دهم.

از این نظر ، رسانه های اجتماعی و مدرن امروز خیلی به درد ما می خورند.

چون در این ارتباط من هم می توانم حرفم را بزنم و حرف طرف مقابلم را هم بشنوم. چرا که یک دیپلمات خوب و پویا که نباید فقط حرف بزند، بلکه باید خوب گوش بدهد.

آیا نگرانی هایی که مردم به هر نوعی در شبکه های اجتماعی با شما در میان می گذارند و واکنش هایی که نشان می دهند، این نگرانی ها به هر نوعی، در سیاست های اتخاذ شده توسط دولت آمریکا هم اثرگذار خواهد بود؟

البته. البته. ما باید آگاه باشیم .شرط لازم و گرچه نه کافی این است که ما از عقاید و نگرانی های مردم ایران آگاه باشیم. چون ما ۳۰ سال است که در ایران حضور نداشته ایم. الان باید در مورد نگرانی های مردم ایران تفهیم شویم، باید یاد بگیریم، از این نظر است که رسانه های اجتماعی خیلی به درد ما می خورند. انشاالله به درد مردم ایران هم می خورند.