این‌جانب کارگر زندانی رضا شهابی ذکریا عضو هیئت‌مدیره و خزانه­دار سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی که به دلیل دفاع از حق و حقوق کارگران همکارم و فعالیت صنفی قریب به 20 ماه است که بدون محاکمه در بازداشت موقت به سر می­برم، اکنون بیش از 10 روز است که به اعتصاب غذای 31 روزه خود پایان دادم اما بر خلاف گفته‌ی مسئولین هیچ تغییری در روند پرونده و وضعیت درمانی‌ام مشاهده نکرده‌ام. دکتر معالج من با توجه به وضعیت بحرانی مهره‌های کمر و گردن‌ام دستور داده که همواره باید یک همراه در کنارم باشد و همچنین دستور داده تا یک قطعه پلاتینی و مقادیری دارو برای عمل جراحی تهیه شود، اما مسئولین زندان که قانوناً موظف به تهیه‌ی این موارد و دیگر ملزومات درمانی من هستند، نه تنها از زیر بار این مسئولیت شانه خالی می‌کنند، بلکه فشارهای روانی و عصبی بر من و خانواده‌ام را افزایش داده و از ملاقات خانواده و نزدیکانم با من جلوگیری می‌کنند.

با توجه به وضعیتی که برای من پیش آمده، اعلام می‌کنم که تا موارد زیر برای من فراهم نشود، اجازه‌ی هیچ‌گونه درمانی را نخواهم داد:

1- باید با من به عنوان یک مریض رفتار شود و نه یک زندانی، زیرا این جا بیمارستان است و نه زندان اوین.

2- ملاقات و همراه من باید کاملاً آزاد و به مانند دیگر بیماران باشد و نباید خانواده من مجبور باشند برای گرفتن مجوز ملاقات و همراه، هر 3 روز یک‌بار، ساعت‌ها و روزها در راهروهای دادستانی انتظار بکشند.

3- مسئولین زندان باید سریعاً نسبت به تهیه‌ی اقلام دارویی و کلیه‌ی ملزومات مورد نیاز عمل جراحی من اقدام کنند و کلیه‌ی آثار سوء ناشی از دیرکرد در روند معالجه متوجه مسئولین زندان است.

4- به جهت آمادگی برای عمل سنگینی که در پیش دارم، من به محیطی آرام و بدون دغدغه نیاز دارم. مسئولین امر موظف به ایجاد چنین فضایی هستند و باید شرایطی فراهم کنند که سربازان و دژبانان وظیفه‌ای که همراه من هستند، برخوردی شایسته با من و خانواده‌ام داشته باشند.

رضاشهابی ذکریا، کارگر زندانی               بیمارستان امام خمینی تهران

11/دی/90

شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: 09188747104

k.d.shahabi@gmail.com