آقای علایی در گفتگو با روزنامه جمهوری اسلامی که روز سه‌شنبه، هجدهم بهمن‌ماه منتشر شده تاکید کرده است که نظام استبدادی مهم‌ترین موضوعی بود که باعث انقلاب اسلامی ایران شد اما «در بسياري از حكومتها يكي از معضلاتي كه وجود دارد اين است كه بعد از مدتي حكومتي كه عليه يك رژيم استبدادي بوجود مي‌آيد، خودش به تدريج تبديل مي‌شود به يك رژيم استبدادي و ديكتاتوري.»

 

علایی در تشریح سخنان خود درباره «رژیم‌های استبدادی» به حکومت معمر قذافی اشاره کرد و افزود: «قذافي رئيس حكومتي بود كه خودش را انقلابي مي‌ناميد. عليه پادشاهي هم قيام كرده بود. ولي خودش تبديل به يك پادشاه مادام‌‌العمري شد كه امكان كنار زدنش نبود.»

 

به گفته این فرمانده سابق سپاه از دیگر ویژگی‌های انقلاب اسلامی ایران «مطابقت آن با فطرت مردم»، «ضدیت با سلطگی و وابستگی»، و «مبارزه با فساد» بود. 

 

حسین علایی در ادامه در توضیح منظور خود از «فساد» تاکید کرد: «اين فساد دو نوع است يكي فساد ساختاري و ديگري فساد رفتاري است. فساد ساختاري در جاهاي مختلف متفاوت است. فساد ساختاري در حوزه اقتصاد باعث مي‌شود بعضي بيشتر بهره‌ ببرند و بعضي كمتر. اين مي‌شود فساد در ساختارهاي اقتصادي. فساد در ساختارهاي اداري باعث مي‌شود مسائلي به وجود بيايد، آدمهايي كه رابطه دارند، در سيستم اداري كارشان را پيش ببرند.»

 

او ادامه داد: «فساد در ساختار سياسي اين است كه بعضي مي‌توانند در ساختار قدرت مي‌توانند شركت كنند. و بعضي نمي‌توانند. اين فسادها ممكن است بخشي از آن در دل قوانين و مقررات باشد، بدون اينكه واضعين آن قوانين و مقررات تصور اين را داشته باشند، و ليكن عملاً اين مشكل بوجود بيآيد. يك نوع انحصار براي بعضي‌ها در قدرت ايجاد كند.»

 

آقای علایی در بخش دیگری از سخنان خود به «برداشت‌های نادرست» از قوانین اسلامی اشاره کرد و «برداشتهاي غلط از اسلام» را يكي از «معضلات جهان اسلام» دانست و گفت: «القاعده مي‌گويد من مسلمانم، اما آدمكش است. طالبان مي‌گويند ما مسلمانيم و ترور مي‌كنند. الان در عراق اينهايي كه شيعيان را مي‌كشند مي‌گويند ما مسلمانيم. بنابراين برداشتهاي غلط از اسلام يكي از معضلات جهان اسلام است. يعني درست اسلام را ضد فلسفه وجودي‌اش مي‌فهمند و حاضر نيستند روي اين فهم كار بكنند و شعور اسلامي پيدا كنند.»

 

این فرمانده سابق سپاه در ادامه به «واگرایی» در بین مسوولان جمهوری اسلامی اشاره کرد و گفت: «مسئله بعدي هم كه به نظرمن جزو آفاتي است كه انقلاب را تهديد مي‌كند،‌ اينكه ما و همه كساني كه انقلاب را قبول داريم همديگر را تحمل نكنيم. يعني به جاي اينكه همگرايي در رفتارها ايجاد بكنيم، واگرايي ايجاد كنيم. همواره دنبال پياده كردن افراد از قطار انقلاب باشيم. دنبال بهانه بگرديم و افراد را از قطار پياده‌كنيم، دنبال اين نباشيم كه افراد را بيشتر در قطار انقلاب سوار كنيم.»

 

به گفته حسین علایی «شرح صدر» و «تحمل» جزو اولين ويژگيهاي «مدير اسلامي» است و مديری كه قدرت تحمل ندارد «بايد برود دوباره قرآن را مطالعه كند.»

 

او می گوید: «اين قدرت تحمل براي تملق و تمجيد از مديران نيست. تملق و چاپلوسي و تمجيد زيردستان كه تحمل نمي‌خواهد. شرح صدر و تحمل براي انتقاد است. مديران بايد تحمل و شرح صدر خود را نسبت به كساني كه از آنها انتقاد مي‌كنند و متفاوت مي‌انديشند بالا ببرند. من فكر مي‌كنم يكي از آفاتي كه الآن وجود دارد، اين عدم تحمل مديران نسبت به انتقادها و متفاوت انديشيدن صاحب‌نظران و كارشناسان خبره است.»

 

آقای علایی در این گفتگو درباره قیام مردم عرب موسوم به بهار عربی نیز گفت: «مردم اين كشورها مي‌خواهند نظام‌هاي حاكم كه يك نظام‌هاي حكومتي مادام‌‌العمر و فاسد هستند تحت هر عنواني مي‌خواهد باشد، چه پادشاهي، چه جمهوري، چه حتي انقلابي مثل ليبي، اينها را مردم نفي مي‌كنند و مي‌گويند ما نمي‌خواهيم نظام زور، استبداد، و ديكتاتوري داشته باشيم. انقلابهاي عربي اولاً ديكتاتوري نمي‌خواهند ثانياً سلطه خارجي نمي‌خواهند. ثالثاً مردم سالاري مي‌خواهند. مردم عرب مي‌گويند ما نظامهاي مادام‌‌العمر شبه سلطنتي را نمي‌خواهيم.»