«جنگ هدفمند چیست؟»
چند نمونه از
جنگ‌های هدفمند در سی‌سال گذشته
۱۳۹۰ اسفند ۰۴
فرامرز دادرس/کارشناس اطلاعاتی- نظامی
جنگ
هدفمند چیست ؟
جنگ هدفمند،
حمله برق‌آسا، کوبنده و در سطح وسیع ، به مراکز حیاتی و نظامی یک کشور،
به هدف پیروزی سریع و کامل می‌باشد. در این حمله کوشش می‌شود که
به نیروی انسانی و تاسیسات غیرنظامی، آسیب نرسد. در جنگ‌های شهری و
خیابانی و عملیات ضد‌تروریستی، نیز هدف اصلی، جلوگیری از تلفات انسانی
می باشد.
تاریخ‌چه جنگ هدفمند
پس از پایان
جنگ‌جهانی‌اول، برای نخستین بار در سال 1921، یک ژنرال نیروی هوایی
ایتالیا، به نام «ژولیو دو هت» یک تئوری تازه در جنگ‌های هوایی مطرح
کرد. ژنرال ایتالیایی، در کتاب خود نوشت: «بمباران استراتژیک مراکز
حیاتی یک کشور از فاصله بسیار بالا، تنها راه پیروزی نهایی و کامل در
جنگ‌های آینده می‌باشد.»
نظریه ژنرال
ژولیو هت، مورد توجه ژنرال «بیل‌میچرآمریکایی» و ژنرال‌های انگلیسی،
«هوگ ترنچارد» و «آرتور هاریس»، قرار گرفت.
روش جنگ
هدفمند
ضربه هدفمند،
یک استراتژی است که در آن، به جای رفتن به دنبال تسخیر پل و سد ، تنها
اهداف نظامی، به منظور فلج کردن ستاد فرماندهی دشمن و قطع ارتباط آن با
نیرو های زیر فرماندهی‌اش مورد حمله قرار می‌گیرد. به زانو در آوردن
سریع نیروهای دشمن، کلید پیروزی است.
این‌گونه حملات،
دشمن را شکننده و فرصت تلافی را از او می‌ستاند و زمینه ساز مراحل
بعدی، هجوم و یا تحمیل صلح به دشمن می‌شود. این گونه ضربات معمولن با
بهره‌گیری از جنگ‌ابزار‌های دقیق انجام می‌شوند.
جای‌گزینی دکترین جنگی، یک بمب، یک هدف، با دکترین ویرانی بزرگ
هنگام جنگ
ویتنام، در آمریکا به دلیل پخش اخبار و عکس‌های دل‌خراش، موجی از افکار
عمومی علیه جنگ شکل گرفت. در نخستین جنگ «خلیج فارس»، آمریکایی‌ها از
دکترین جنگی (یک بمب برای یک هدف) گفت‌گو کردند ولی در دومین جنگ خلیج
فارس، دکترین بهره‌گیری از تکنیک، (تخریب عظیم یا ویرانی بزرگ) (Massive
Destruction) را
جای‌گزین آن کردند.
باید توجه داشت
که از سال 1921 که برای نخستین بار تئوری جنگ هدفمند مطرح شد،
تا امروز، به شمار اهداف نظامی افزوده شده است. با پیش‌رفت‌های
تکنولوژی در جهان، بسیاری از مراکز خدماتی در کشورها مانند، بنادر،
اسکله‌ها، فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های ترابری، پایانه‌های
نفت‌و‌گاز، سیستم‌های آب‌رسانی، پل‌ها، تونل‌ها، سد‌ها، مراکز تلفن،
اینترنت، مراکز رادیو و تلویزیون و… نیز در شمار اهداف نظامی جای
گرفته‌اند.
چند
نمونه از جنگ های هدفمند در سی سال گذشته
·
جنگ عراق و
ایران، که با حمله برق‌آسا، کوبنده و در سطح وسیع، نیروهای عراقی، به
مراکز حیاتی و نظامی ایران آغاز شد، به دلیل پایداری نیروهای ایرانی،
به یک جنگ فرسایشی به هدف افزایش هزینه‌های نظامی، رکود اقتصادی و
نابود کردن توان نظامی هر دو کشور در منطقه، به‌سود اسراییل تبدیل شد.
·
حمله
نیروهای «عراقی» به «کویت» و تسخیر آن کشور، در سال 1990، به هدف
زمینه‌سازی حضور دایمی نیروهای نظامی غربی در خلیج فارس و منطقه
خاور‌میانه، و کنترل شریان‌های انرژی، نفت و گاز، برنامه‌ریزی شده بود.
·
حمله
نیروهای غربی به «عراق»، بدون هدف سرنگونی «صدام حسین»، در سال 1991،
موجبات استقرار نیروهای نظامی غربی در خلیج‌فارس و دریای‌عمان را
فراهم کرد.
·
حمله
نیروهای غربی، به «صربستان»، علیه رژیم «اسلوبدان میلوزویچ» ، دیکتاتور
این کشور در سال 1999 و کامل کردن تقسیم کشور «یوگسلاوی .»
·
دومین جنگ
خلیج‌فارس،حمله نیروهای غربی به هدف سرنگونی رژیم بعث عراق و
صدام حسین در سال 2003.
·
حمله نیرو
های غربی به «لیبی» به منظور سرنگون کردن سرهنگ «معمر قذافی» دیکتاتور
لیبی در سال 2011.
در این جنگ‌های
هدفمند که به آن (جنگ جراحی زیبا) نیز گفته می‌شود. خسارات
وارده به نیروهای انسانی و تاسیسات غیر نظامی، به مراتب بیش‌تر
از خسارات و آسیب به نیرو‌ها نظامی این کشورها بود. تخمین زده می‌شود
که باز‌سازی کشور لیبی بیش از پانصد میلیارد دلار هزینه در
بر‌خواهد داشت.
با نگرش به
جمعیت هفتاد میلیونی ایران و گسترش شهر‌نشینی و تراکم مراکز حیاتی کشور
در حاشیه شهرها، در چنین حمله‌ای شمار‌کشتگان و آسیب‌دیدگان و خسارات
وارده به ایران، چندین برابر کشور لیبی خواهد بود.
در هنگامه چنین
عملیاتی، بخش بزرگی از نیروهای سیاسی و اجتماعی مخالف رژیم اسلامی در
درون کشور نیز قربانی خواهند شد، و برنده اصلی چنین حمله‌ای، آن بخش از
اپوزیسیون فاسد و خود فروخته بیرون از کشور خواهد بود.
از: راديو کوچه
