افشین و ترانه و ندا را کشتند
در بستر آیه های بی چاک ِ دهن
مفهوم ِ صداقت و حیا را کشتند
با دشنه و دار و حبس و تعزیر و قصاص
با نام ِ خدا خود ِ خدا را کشتند
در شهوت ِ بالغ و شعور ِ عربی
کردند چنان! که سایه ها را کشتند
دادیم و نمانده چیزی از واژۀ مهر
در پیر و جوان...شوق ِ بقا را کشتند
ایران که شده هرزۀ بی مزد و نیاز
با جبر و جنون...چون و چرا را کشتند
در حسرت ِ یک بهشت ِ جنسی همه را
حتی خود ِ آدم و حوا را کشتند
با حرف و حدیث و قصه های الکی
در خاطره ها لفظ ِ صفا را کشتند
شیخ و شب و لاشه های ایران ِ کهن.....
این بیشرفان مام ِ وطن را کشتند
rama