بازگشت به صفحه اول

 

 
 

 

مردی بزرگ

ردائي به دوش و عصـايي به مشت                        روان سوي دشت و به ما كرده پشت

پــس از آفــريــــن و درود و ســلام                        منــش دادم ايـــن بـــرگــزيـــده پـيــام

كجا مي‌روی ای گــرانمــايــه مـــرد                         بـه انــبـوه يــاران خــــود بـــازگــــرد

كه غير از تو كس مرد پيكار نيست                         بـه مــا رهـبـري را ســزاوار نـيـسـت

تو را دانـــم اكــنون كــجا مــي‌روي                        پــيِ شـكــوه ســـوي خـــدا مـــي‌روي

تنـــي خسته را بـــا دلـــي دردمــنـد                        بـــَري نـــزد دادار ســــازنـــده مــــرد

بـــري تـــا نــژنــديــت را بــنـــگرد                         غـــبـــار غـــم از خـــاطـــرت بــسترد

روي تـــا كــنــي شكوه از نــاكسان                         به گــلــزار ايـــران هـــمــانـــا خسان

روي تـــا بــنـــالي زبــيـــــــدادهـــا                         كـــه بـــر ســـر بـــرفـتـت ز شــدّادها

روي تـــا به يــزدان شوي دادخواه                         بـــه نـــام ستــمديــده‌يـــي بـــي‌گــنـاه

كـــه جـــز مهر ميهــن گـناهت نبود                        جــــز آغــــوش ملّت پــنــاهت نــبود

به پــاس وطــن بـوده دشــمن ستيز                        نــمــانــده بـــه بــيـگانه راه گــريـــز

زچــنــگ ســتمــكـــاره‌ي بــاخــتـــر                        كـــشيـــدي بـــرون مـــــرده ريك پدر

ز زرّ سيـــه هــر چـــه گنجينه بــود                        ستـــانـــدي زبـــيــگـانــه‌ي نـــاستود

بـــرون رانـــدي از خانـه بيگانه را                         تــهـــي كـــردي از خصم كــاشانه را

بـه آزادگـــي پــــرچــم افـــراخــتــي                        بـــه بـــام شــــرف آشــيـــان ساختي

پس از بـيـشـمـر كوشش و كرّ و فر                        پـــي حـــــق در آفـــاق كـــردن سفـر

گـــروهـــي هـــم‌آهــنــگ بيـگانگان                        بـــد انـديـش و بـدخـــواه فــرزانگان

بــه كـــيــن گستري قـــد بـرافراختند                        مـهــيـن جـنـبـش‌ات را بـرانــداخـتند

سپس شـــاه خــود سركشيدت به بند                       بـــه بنــد و بـــه تبـعـيد كــردت نژند

خـــود از كـــرده‌ي زشت بـد نام كرد                       زخـــودكــامــگي بــــد سـرانجام كرد

ز تـــو در جـــهــان نــام جــاويد ماند                       هـــمـــه هـــر چــه نيكي تراويد ماند

چـــه مــاند بــه گـيتـي به جز نام نيك                       خـــوشــا آنــكــه دارد ســرانجام نيك

        ****

هـم‌اكنون كــه باشي خــرامان به راه                       بــــه آفــــاق آيــنــــده دوزي نــگــاه

به آنـــان كـــه رويــند ازين خاك پاك                        پـــس از روزگـــاران بــس دردنـــاك

زمـــــردانــــگــيـــشـان نـيـي نـــااميد                      كـــه ســـازنـــد مـــام  وطـن روسپيد

كــنــنــد از نـــو آبـــاد ايـــران‌زميــن                       پــر از رنـگ و بو چون بهشت برين

بـــه پـــاس وطـــن آسـتـيـن بركشند                        شــكـــوهش زگـــردون فــراتـــر كنند    

 

 
 
بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به نهضت ملی