بازگشت به صفحه اول

 
 
 

بمناسبت سالگرد تولد زنده یاد دکتر محمد مصدق

 هرمز ممیزی

بــــــــــــنــــام خداوند جان و خرد

کــــــز ایــــن برتر اندیشه بر نگذرد

مـــــــــــــصدق سرشته زنیکی ز مهر           در این خانه در خفته آن نیک چهر

                                 “خــــــــرد دارد و فرو شرم و نژاد

                                 بـــــــود راد و پیروز و از داد شاد“

وطنــــــــخواهی او چو فردوسی است           حــــــکیمانه ، آزاد و انسانی است

                                “نــــــــگر تا نـــیازی به بیداد دست

                                نــــــــــــگردانی ایـــوان آباد پست “

تـــــــــــعصب ندارد نه نفرت نه جهل            بـــــجز اینکه خواهد زنا اهل ، اهل

                                “ بــــــه کردار بد هیچ مگشای جنگ

                                بــــــــراندیش از دوده و نام و ننگ“

ز افـــــــــــراط و ویـــرانگری کاسته           ز دیــــــوان لاهه چو حق خواسته

                                “تـــــرا با جـــهان آفرین است جنگ

                                که از چه سیـــاه و سفید است رنگ“

کـــــــــه نفرت ز ضحاک و افراسیاب            ز بــــــــــیداد آنان شود باز تاب

                                بــــــــــــنه کینه و دورباش از هوا

                                مــــــــــــــبادا هوا بر تو فرمانروا ”

مــــــــصدق به اشرف که پتیاره بود              چـــــو رفتار رستم به سودابه بود

                                “ زپــــرده به گیسوی بیرون کشید

                                ز تــخـــت بزرگیش در خون کشید“

مــــــــــصدق ستیزی ز نابخردیست                چـــه نامم من آنرا اگر جهل نیست

                                “ دریــغ است ایران که ویران شود

                                کـــــــــــنام پلنگان و شیران شود “

کـــــــــــمانگیر آرش که در تیر شد                  همــــان “فاطمی“ بود و زنجیر شد

                               “چـــــــــنان شاه بر گاه هرگز مباد

                               نــــــه آنکس که گیرد از او نیز یاد“

غـــــــــــزالی که نوروز تحریم کرد                    بــــــه شهنامه تازید و پاشید گرد



                              “زیـــــــان کسان از پی سود خویش

                              بـــــــــجوئید و دین اندر آورد پیش“

مــــــــگر نام فردوسی از یـاد برد                  و یــــــــا ارج او را ز دلها سترد؟

                             “بــــــــه هـر کار با هر کسی داد کن

                              ز یــــــــــــزدان نیکی دهش یاد کن “

جـــــفا دیـــــد فردوسی از غزنوی                    مــــــصدق به زندان شد از پهلوی

                             “کــــــسی کــو گذشت از ره مردمی

                              زدیـــــوان شـــمر مشمر از مردمی “

که فـرزند این آب و خاک این دواند                   مــــــــــبادا که فرزند آری به بند

                            “ســــخن چین و بی دانش و چاره گر

                                نـــــباید کـــــــه یــــابند پیشت گذر“

مـــــصدق که بر دل حکومت نمود                     چـو فردوسی از دل حقیقت سرود

                            “ جـــــهان یــــادگار است و ما رفتنی

                              بــــــــــــــه گیتی نماند مگر مردمی “

کـــه اسطوره اند این دو مرد دلیر                    بـه عزت در اوج و به دشمن اسیر

                             “ شــــــــکاریم یکسر همه پیش مرگ

                              ســـــــــــر زیر تاج و سر زیر ترگ“

مــزار دو اسطوره در خـــانه شد                     بـــــــه تمثیل این خانه ویرانه شد

                            “ که روزی فراز است و روزی نشیب

                             گــــــــهی شــــاد دارد گهی با نهیب “

ولــــــیکن ســرانجام نامی شدند                       بــــــه عزت در عالم تمامی شدند

 

  
 
بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به نهضت ملی